UITHUIZIGHEDEN Stadsinventaris Het Munt plein HET Muntplein heeft een nieuwe gedaante. De Munt is omgetooverd tot Gevangenpoort, zoodat je er, net als in Den Haag, onder doorheen kan gaan. De Munt is een soort uit dijend heelal. Het is er begonnen als een brugje en nu is het langzamerhand een boven het water zwevend' plein. Tram, fietsers, vrachtauto's en nog niet aangereden voetgangers krioelden er door elkaar. Dat zal nu verbeteren. De verbouwing heeft de volgelvrijverklaring der te voet gaanden opgeschort. De Munt is het arbeidsterrein van bloemen- en krantenverkoopers. De bloemen hebben alle kleuren en de kranten ook. Als je ze mee naar huis neemt, stellen ze je teleur. Veel menschen wachten er op de trams. Op de spitsuren staan de vlucht heuvels zwart. Het is daar het knoop punt tusschen Noord en Zuid, tusschen plicht en genoegen. Cabaret A.B.C.-cabaret (Leidscheplein) VRIJMOEDIGHEID op planken scheppen de auteurs Wim Kan, Martie Verdenius en A. Viruly"*'in de revue Vrouwen in 't Voorjaar", wat niet slaat op den Sconferencier-acteurauteur Wim Kan noch op Beuker en Denijs. Vrijmoe digheid in de critiek op publiek, ? radio, dezen tijd, politieke zeden en populaire reislust. Deze critiek heeft blijmoedigheid en humor. Dat is, wat de menschen van cabaret verwachten. Zij krijgen het ruimschoots. De vorm, waarin het A.B.C.-gezelschap zijn satyrische op merkingen giet, is steeds beter ge worden en begint nu al een groote dosis vaardigheid te verraden. Het is luchtiger, scherper, vermake lijker dan vroeger. De essentie van den cabaretstijl geeft de gaste Cilly Wang met meester lijke dansparodieën: allén als mondain danspaar. De vindingrijke intelligentie van Martie Verdenius, de ontroerende jongens-figuurtjes van Corry Vonk, liedjes van Tilly Périn?Bouwmeester, alles was er weer. Bravo ! Tooneel Candida DE Engelschen zijn gekomen en weer gegaan. Zij speelden Can dida. Wat een stuk! En wat een op voering, tenminste wat de hoofdrollen betreft. Wij houden de herinnering aan deze vermakelijke, boeiende op voering met virtuoos gehr n':eerde stem mingen. Film Je kunt 't toch niet meenemen HET gekke is, dat Laseur het Amerikaansche stuk van Kaufmann en Hart beter aangevoeld heeft dan de Amerikaansche filmproducers, die met vaak grove effecten de families Corry Vonk Mr. Kirby en Opa Vanderhof Kirby en Vanderhof tegen elkaar uit gespeeld hebben. Vóór alles is dit stuk mild en staat het kinderlijk naïef tegenover iedere probleemstelling, maar de film gaat werken met sociale contrasten en dat kan nooit de bedoe ling zijn geweest. En hoewel de Ameri kanen meesters zijn in het maken van mad-comedies", spelen zij dit ver rukkelijk dwaze blijspel naar de logi sche realiteit toe, de eenige sfeer, waarin de familie Vanderhof niet kan leven. Onwillekeurig vergelijkt men individueele prestaties en dan is James Stewart als Kirby J r. aannemelijker dan zijn Hollandsche collega Teulings, daarentegen staat Cor Hermus als Opa Vanderhof een klasse hooger boven Lionel Barrymore, zoodat de totale stand op dit terrein wel gelijk spel wordt. De bezwaren tegen de film komen slechts op na het zien van Laseur's perfecte vertooning. iiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiutiiitiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiitiiiiiiiii; MIJN VRIEND, DE THUISZITTER | over: DE ANGST ' l JIJ bent", aldus mijn vriend, de Thuiszitter en hij roerde nadenkend in zijn kop chocolade met room een mensen vol angst en vreeze. Dat staat op je voorhoofd te lezen en daar ik toch niets te doen heb, lees ik het maar. Eiken dag kijk je haastig de krant in, of er niets slechts in staat. Eiken dag loop je gauw naar de brievenbus, om te zien, of er geen rekening of andere ramptijding in ligt. Je bent bevreesd, van de trap te vallen, je bent ongerust over je financieele, maatschappelijke en familiale positie, kortom: je bent n bundel angst. En als jij dat alleen was, zou mij dat verder volstrekt geen belang inboezemen. Maar dat zijn er millioenen met jou. En daarom zal ik je wat zeggen. Zonder dien angst liepen wij allemaal nog in hemdjes en broekjes van gras en beestevellen heerlijk vrijuit in de zon. Wij kenden geen bank rekeningen, vervaldagen en microscopen. Wij zouden elkaar lachend doodslaan, lachend doodgeslagen worden, vroolijk verdrinken en blijde elkanders vrouw begeeren. En hier", aldus mijn vriend, en hij dronk met genietende slokjes van zijn warme chocolade en hier ligt nu het actueele van hetgeen ik bedoel. De mensch is nog precies eender geschapen als voordat de geschiedenis begon. Wij slaan dood en worden doodgeslagen, wij komen om op onbewaakte overwegen, wij hongeren, begeeren, stelen en worden gestraft. Maar wij doen alles met angst. Wat is er dus een voudiger", aldus mijn vriend, en hij keek mij recht in het gelaat, wat is dus eenvoudiger, dan de angst eenvoudig af te schaffen? De angst nu zetelt in een bepaald gedeelte van de middelgrootemiddelkleine hersenen. Geef den menschen er een prikje met een stopnaald en de angst is weg. Wij laten nu instellen de verplichte angstvaccinatie en. ... weg is de vrees. Vreesloos trekken legers den oorlog in, vreesloos zullen allen de waarheid zeggen, vreesloos elkaar in de oogen zien en vreesloos elkander dood slaan. Vreesloos wordt er begeerd, vreesloos genomen, vreesloos bemind en vreesloos gehaat. Het is toch wel gek", besloot mijn vriend, jij bent verreweg de bangste van ons twee. Dat ik nu weer die idee moest hebben !" C 1 t | ^^^^^^^^ NV HET NEDERLAND Zaterdagavond 8-15 uur Zondagmiddag 2 uur Zondagavond 8.15 uur Maandagmiddag 2 uur Maandagavond 8.15 uur SCH TOONEEL - Directeur Cor van der Lugt Melsefl PAASCH AGENDA ONZE STAD SCHIJN EN WERKELIJKHEID B O E F J K PYGMALION (Lily Bouwmeester) Madeleine (De Uitkijk) IN het Fransch heet deze film L'amour" en daar gaat hij dan ook over. Jean Gabin, als joyeuze soldaat ontmoet Mireille Balin, een heel mooie, capricieuze jonge vrouw. Hij gaat van haar houden, doch haar liefde voor hem is grillig, wisselend en slechts bij vlagen. Dit spel van aan lokken en afstooten richt den man te gronde, die in zijn woede de vrouw vermoordt. In deze koele woorden schijnt het wellicht melodramatisch. Het is echter een meesleepende reeks beelden, die beider leven in die korte jaren vertelt en begrijpelijk maakt, alsof wij deze menschen gekend hebben. Levensecht en boeiend. IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIII Verkiezingssuggestie Er moet nu gekozen weer worden. Op haast alle bruggen staan borden Met velerlsi soort candidaten En zelf?, in heel volkrijke straten, Daar hangen illustere namen Te bengelen buiten de ramen. Kiest Jansen, Stemt Gerrits, Kies Mij'es Klinkt het hier in gebiedende wijs. Ik ben (zegt er een) voor de vrede; Nummer Twee deelt, per bord, aan ons mede, Dat hij ons weer de vrijheid zal schenken Als wij hem per stembrief gedenken. Een derde belooft aan de vrouwen Dat zij mogen werken n trouwen; Nummer Vier eischt meer loon naar meer werken; Een vijfde belooft ons meer kerken; De zesde zegt: Ik zal regeeren Als Salomo. Stemt mij dus heeren!" En zeven die maakt er reclame Voor 'n erg vooruitstrevende dame. En acht . . . maar waarom te vermelden Wat ons al die borden vertelden? Zij schenken een hemel op aarde Zoo men zich slechts achter hen schaarde. Doch kiest men het bord van de buren Dan zal de ellende nog duren. Toch, zelfs als dit alles niet misleidt, Ontbreekt het den geesten aan frischheid Aan origineele gedachten Aan stemmen verwekkende krachten. Ze moesten er iets op verzinnen Om beter hun stemmen te winnen. Portretten en bustes en films Dat is Jansen" en Zoo is nou Willems!" Ze moesten op rijdende karren, Met hun naam, om ze niet te verwarren, De aanstaande leden der Staten, Met hun lijst, laten gaan door de straten Met een waschzak met zilveren munten Om te strooien op zekere punten. Dan moesten ze groote banketten, Gelagen op pleinen gaan zetten, Vrij alcohol, vrij consumeeren, Vrij veel en vrij zonder geneeren, En vrijen. Dat is dan pas vrijheid Waar niemand zoo maar aan voorbij rijdt. Dan moest de muziek en fanfares Zóó blazen, dat 't lijkt of het waar is. Wellicht werd er soms wat geslagen Als alcohol niet werd verdragen, Maar algemeen maakte men vrinden En trof men net eender gezinden; Want iedereen houdt, zelfs hier, Toch wel van een beetje plezier. Het is, dat zeg ik er zoo bij, Alleen maar een denkbeeld van mij. Ik sticht, wellicht toekomstmuziek, Een Partij: Voor Plezierpoütiek" Kiest de lijst der Pleziertjespartij Dat ben ik. Stemt dus allen op mij! H. B. F. PAG. 14 DE GROENE No. 3127