DE'KLEINE KRANT: Misverstand tusschen rede en ongereede DE KLEINE KRANT iv(is vers fand DE KLEINE KRANT: M is-schien verstand Buitenland DE TOESTAND door Opmercator M. P. HET schijnt niet te boteren tusschen Londen en Moskou. De Lords en de Bolsjewiki zijn niet voor elkaar geschapen. En toch hebben ze niet veel keus. Want als het tusschen hen niet botert, kanont het ergens anders. Er heerscht misverstand tusschen Downingstreet en het Kremlin. Of is men ginds Oost-Europeesch doof? Het is dan ook niet makkelijk. En toch moet Engeland oppassen. Want soort zoekt soort, en tegen N.V. de Vereenigde Dictatoren zou niemand meer op kunnen I Itali DE OLIFANT VAN MUSSOLINI Stefani meldt uit Rome, dat de olifant van Mussolini niet bereid is, eenige be middeling van den Paus of wie ook te aanvaarden. Het commentaar van het dier was, aldus Stefani: liever onbemiddeld sterven dan bemiddeld leven". Stadsnieuws DE SCHUILKELDERKWESTIE DE Amsterdamsche schuilkelderkwestie doet thans de gemoederen hoog oplaaien. Ondanks de plannen van B. en W. is men blijven doorzoeken naar den meest gewenschten vorm. Eenige leden van den raad zijn van oordeel dat de meest doeltreffende schuilplaatsen bestaan uit in de rots ongeveer 50 meter onder de opper vlakte uitgehouwen gewelven. Daar dit in Amsterdam zeer bezwaarlijk is, is van die zijde een voorstel te ver wachten de kelders op gemeentekosten te laten aanleggen in Ecuador (Z. Amerika) . Anderen waren van meening, dat hier de traditioneele waterlinie een woordje mee moest spreken. Laten wij de sluizen openzetten, en de vijand kan Amsterdam niet eens meer terug vinden". Voor deze goedkoope crisis oplossing waren echter slechts enkelen te vinden. Nadat nog eenige voorstellen ver worpen waren om de stad te camoufleeren als een veenkolonie, met schaapskooien, boerenhuisjes en eikenhakhout, werd men het eens over een studiecommissie tot voorbereiding van een meeningsversch.il tot staving der in den boezem gerezen geschilpunten aangaande schuilkelders of in dat geval scheldkuilen. Anderen vonden het gewoon flauw. In ieder geval is er thans kwestie. Rebus Mijn eerste is een dier met vier letters en vijf poolen Mijn tweede is een lijtboy Mijn derde is een wandelende tak. Ra, ra, wat ben ik ? Antwoord UIT HET DIERENRIJK Hou nou eens n week even je mond" «r*. Li; NAAR VREDE IN BEMIDDELEUROPA? Opmerkelijke actie {AAR onze gediplomatikeerde correspondent algemeen verneemt, zouden persoonlijke vrienden en vereerders van Pro fessor Opmercator in de verschil lende Europeesche hoofdsteden bij de daar gestationneerde staats lieden en dictatoren sinds eenige dagen bemiddelingspogingen on dernemen. Wij hebben hierover Prof. Opmercator zelf opgezocht, die ons dit vermoeden met zooveel woorden bevestigde. Ik", aldus de professor, die ons in zijn stemmig studeervertrek ontving, ik heb inderdaad pogingen in die richting ondernomen, en ik mag dan ook niet klagen over de medewerking, die ik heb ondervonden. [BIJ Adolf Hitler Adolf Hitler, zooals U ongetwijfeld zult weten de conführencier van het Ill.-e Rijk, was dadelijk enthousiast. Hendrik, dat is geweldig", waren zijn eigenste woorden. Dan moet jij mij heel Danzig, de corridor, Sileziëen een protectoraatje over Polen bemid delen. En doe je het niet, dan laat ik jou in een concentratiekamp bemid delen." Te Rome Ook te Rome toonde men zich en thousiast. Een leuke idee", aldus de van Opmercator Duce. We konden over die Polen toch geen oorlog gaan maken ? En ik moest mee voor Berlijn. Kunt U mij ook niet wat bemiddelen? Tunis, Djiboeti, Cor sica en Nice. Spanje en Albaniëheb ik mezelf al bemiddeld." In Warschau Ook te Warschau had men veel ver trouwen in mijn actie. Ik werd in au diëntie ontvangen door Beek en dien anderen, dien Rydzy Smigly of zoo iets. Het is een mooie gedachte", aldus Rydzy, neen, dat zei Beek, er moet toch een bemiddel te vinden zijn, die Duitschers ergens tegen te houden. U bent toch geen familie van Runciman?" Neen", was mijn antwoord, ik wandel den gulden bemiddelwég". ^^,- InJMoskou '? | Te Moskou was er eerst een beetje gezoek naar het goede adres voor buitenlandsche aangelegenheden. Een ze kere Molotof ontving mij heel vrien delijk. Zoolang er nog geen conflict is, behoeft er niet bemiddeld te worden. Maar wij danken U voor de offerte". Te Londen U bent de man, dien wij zoeken", aldus Chamberlain. Discreet en toch bemiddelend. Als U ons land maar uit den oorlog kunt bemiddelen. De bemid deling heiligt de middelen". Onze huisdieren (XVIII) De Blauwvos Het is een mode, die steeds meer veld wint. De Duches of Huntingdale heeft in haar luukzueuse woning aan het Times Square in Londen (N.W. 2) in haar salon bij haar stoel haar lief elingsblauwvos aan haar voet liggen, waar zij mij het fraaie dier liet bewonderen. Elgenaard De blauwvos is een lief maar vreemd dier. Hij is schuw, bijna bleu, zooals zijn naam trouwens al zegt. De her togin had een paartje; het vrouwtje droeg zij om haar hals, het was dood. Het mannetje had echter ook een prachtig vel. De hertogin, die mij on middellijk een zeer goede oude drooge sherry schonk, schat (dit is een werk woord) de waarde op ongeveer achten negentig Guineas (niet te verwarren met Engelsche Guyanas). Verzorging De blauwvos is zeer kleurgevoelig. De niet-indanthren soorten moeten in het donker slapen. Tegen de mot legt men ze het best in een verduisterde frigidaire. De hertogin vertelde mij, dat haar vorige man een bl.v. gehad had, die door slechte behandeling tot bijna wit verkleurd was, waarna hij hem tegen een fabelachtig bedrag als Poolvos aan een oude Argentijnsche weduwe verkocht had. Dit kostte haar de opbrengst van een geheele ranch en hem vier jaar wegens oplichting. later is zij getrouwd met een Poolsche rancheerder die thans haar goederen beheert. De hertogin, die gekleed was in een teagown van lichtgroene geplisseerde zijde met een broderie van kostbare Valenchienne-kant, bezoekt haar vorigen hertog elke week en brengt steeds iets voor hem mee, cake, Lord Pucklerose, de bekende kran tenkoning, zei eens: Een krant hoeft niet groot te zijn, als zij maar klein is". Een wijs woord ! De Kleine Krant beantwoordt er ten volle aan. Abonneert U! Gebrek aan slaap en slapeloosheid hinderden hem om beurten. Reeds de gedachte aan deze kwelduivels gaf hem het angstig gejaagde kloppende, gevoel in hoofd en hielen ! Bij ieder opkomend ochtendgloren had hij opkomende benauwdheden, uitputtende be klemming en aanslaande nagels en vlagen van watervrees I Reeds 20 jaar leed hij aan slechte belasting en vitaminas in de hersenen. Had voortdurend last van SLAAPHAMEREN". Was niet van zijn bed te slaan. Kon geen rekeningen meer betalen, Kon nauwelijks meer naar kantoor en terug. Verloor tal van betrekkingen voordat hij ze gekregen had. Niemand maakte indruk op hem. Vergat steeds zijn hoed ! Totdat .... op zekeren ochtend de brandweer hem uit zijn bed haalde en hem raadde: ',Nog is het niet te laat. Voorkomt dit. PROBEER HET MET SPÜITWATER ! I" Algem. therapie. Ned. Ver. voor Douchecellulalre (Adv.) taartjes, een enkele maal een betrek kelijk nog warme croquet. Gezellig tller Zoo babbelden wij een uurtje ge zellig door. De hertogin's tegenwoor dige man is de duke of Buick, die zij, om hem te plagen wel noemt de duick of Buke". Hierover moesten wij echter lachen. Zij schonk nog een Sèvres kopje thee uit een Empire zil veren theepot en het oogenblik van afscheid nemen was gauw gekomen. Ik beloofde haar, mijn volgend artikel te wijden aan den struisvogel. GfCenry/t DE ZINGENDE MUIS BEGRAVEN Degeheele Haagsche kunstwereld stond aan de groeve (Men schrijft ons uit Den Haag) Onder groote publieke belang stelling is te Den Haag het stof felijk overschot van de zingende Muis, op de Algemeene Begraaf plaats ter aarde besteld. De stoet, die om kwart over elf het sterf huis in de Koningstraat 311 ver laten had, bereikte om twaalf uur den doodenakker, waar reeds velen wachtten, om den kleinen zanger de laatste eer te bewijzen. Onder de aanwezigen merkten wij op: den wethouder van onderwijs kunsten en wetenschappen, den direc teurvan het Koninklijk Conservatorium voor muziek, gemeenteraadsleden, den heer W. Vogt, namens de A.V.R.O., het bestuurslid der vereeniging van ama teur-goochelaars, vertegenwoordigers van het bureau voor muziekauteursrechten B.U.M.A., de Nederlandsche Toonkunstenaarsbond en de Vereeni ging van Academisch gevormde Vrou wen. Andere autoriteiten op verschil lend gebied, en de dertig kinderen van den overledene, kwamen met den stoet mee. Aan de groeve sprak allereerst de heer August Heyting, namens den Bond van Nederlandsche Tooneelschrijvers, een afscheidswoord. Hij uitte zijn voldoening over het succes dat de overledene steeds heeft geoogst, iets zeer bijzonders in ons land, waar het publiek eerst geestdriftig wordt, wanneer het kunst uit den vreemde betreft. De leden van spreker's bond, weten daarvan mee te praten! Zij hebben uitstekend werk in portefeuille, maar worden verwaarloosd door de Nederlandsche tooneeldirecteuren. Zal daarin eindelijk verandering komen? Begint bij dit graf de victorie ? Spreker hoopte van harte, dat het muisje een staartje in dezen geest zal mogen hebben. De heer Lou Bandy, namens de collega's het woord voerend, noemde den overledene ,,een groot artist" en las een gevoelig gedichtje voor, dat hij spontaan aan zijn kunstbroertje wijdde. Het laatste couplet noteerden wij: 't Broze diertje is verscheiden, 't Nam zijn zoet geluidje mee. Naar de hemel, waar hij nu is, Zenden wij een vrome bee". De heer D. Hans, oud-voorzitter van den Ned. Journalisten Kring en vriend van den overledene, sprak daarop aldus: De eenige zingende muis die de Christelijke wereld heeft gekend, is niet meer. Helaas, want hij was een grauw, doch nijver schoenmakertje, steeds bij zijn leestje. Hij gaf eenvoudige, waarachtige kunst en nooit kwam er iets uit zijn snuitje, dat het vervelend, stijf of vies resultaat van Mephistofeliaansch wroeten was. Steeds waren het zoete, blijde klanken, die den hoorder ontroerden. Voorbij ! Breng mij naar 't kerkhof, dan bin-ie veur altied van mij af" laat onze Anne de Vries een zijner personages zoo treffend simpel zeggen. Dit geldt nu ons muisje. Weemoedig staren wij hem na." Het mannenkoor van de Kaasfabriek N.V. Maatschappij Gouda", bracht daarop het plechtige'?Piep, zei de muis in 't voorhuis" ten gehoore. Toen de leermeester van den overledene had bedankt voor de belangstelling, ver lieten de aanwezigen diep onder den indruk, den doodenakker. N.V. Amiterd. Boek- en Steendrukkerll v/h E L L E R M A N, HARMS&Co. PAG.T20 DE GROENE No. 3232