De nieuwe belastingen ER zijn twee dingen die den doorsnee-Nederlander interesseeren: de belastingen die hij moet betalen, en de vraag of zijn land in een volgenden oorlog betrokken zal worden. Voorzoover zijn nieuwsgierigheid zich op het eerste dier twee onderwerpen richt, heeft hij in de afgeloopen week voldoende tijd gehad om haar .te bevredigen: de nieuwe belasting-voorstellen der re geering hebben waarschijnlijk menigeen naar de pen doen grijpen om uit te rekenen, hoeveel zij hem eventueel kosten. Het zal niet aan gemopper ontbroken hebben. Desondanks zal iedereen, wan neer hij het gezond verstand liet spreken, wel erkend hebben dat in een tijd als deze zwaardere financieele offers door het geheele volk gebracht moeten worden. De vraag is slechts, hoe men deze offers over dat geheele volk moet verdeelen. En het spreekt vanzelf dat het antwoord ook op deze vraag, niet losgemaakt kan worden van de huidige verdeeling van den belastingdruk over ons volk. Het gaat bij deze nieuwe voorstellen, naar het ons voorkomt, niet zoozeer daarom of zij op zichzelf de a.s. lasten rechtvaardig" verdeelen; het gaat er eerder om welk effect zij op de reeds bestaande ver deeling der lasten zullen hebben. Het treft gelukkig dat over de verdeeling van den belastingdruk in Nederland kort geleden een publi catie is verschenen van het Centraal Bureau voor de statistiek. Terecht is het bureau bij de berekening van dien druk uitgegaan van het totaal dat directe belastingen, indirecte belastingen en crisisheffingen van de verschillende inkomens-groepen vergen. Dergelijke berekeningen zijn nooit volkomen be trouwbaar; als benadering van de werkelijkheid zijn zij echter uitermate bruikbaar. Er is dan gebleken dat de totale belastingdruk voor de inkomens beneden ? 1400.?, bedraagt: 10,5 pCt. (waarvan directe belastingen: 1,5 pCt); voor inkomens tusschen ? 1400.?en ? 1800.?: 10,9 pCt. (directe belastingen: 2,5 pCt.); voor inko mens tusschen ? 1800.?en ? 2300.?: 11,7 pCt. (dir. bel.: 3,4 pCt.;) voor inkomens tusschen ?2300.?en/3000.?: 11,9 pCt. (dir. bel.: 4,4 pCt.); voor inkomens tusschen ? 3000.?en ? 4000.?: 12,9 pCt. (dir. bel.: 6,7 pCt.); voor inkomens tus schen ? 4000.?en ? 6000.?: 14,9 pCt. (dir. bel.: 9,4 pCt.) ; voor inkomens boven ? 6000.?: 17,6 pCt. (dir. bel.: 13,5 pCt.). Wat blijkt hieruit ? Dat de procentueele spreiding, zijnde tusschen 10,5 en 17,6 pCt. uiterst gering, dat m.a.w. de verdeeling van den totalen belastingdruk over de Nederlandsche bevolking onrechtvaardig is, niet in psychologischen zin (men voelt" het meer, indien men 13,5 dan wel 1,5 pCt. van zijn inkomen aan directe belastingen betaalt), maar wel in economischen zin. DE vraag is: welke uitwerking zullen de nieuwe regeeringsvoorstellen op de genoemde onrecht vaardige verdeeling hebben? Van de loonbelasting die uniform a 2 pCt. geheven zal worden, gaat een nivelleerende tendenz uit. Enkele andere maatrege len dragen zelfs op zichzelf een reactionaire strek king: zij bevoordeelen de meer gegoeden. Aan den anderen kant tast een voorstel als de winstbelasting van 8 pCt. op de naamlooze vennootschappen de hoogere inkomens sterk aan. Stelt men tenslotte de vraag, welk effect het geheel van deze nieuwe voor stellen op de verdeeling van den belastingdruk zal hebben, dan is een gedetailleerd antwoord daarop voorhands onmogelijk: het zou weken, zoo niet maanden van geduld'g gecijfer vergen. De eerste indruk in de kringen der belasting deskundigen is echter, dat deze voorstellen geen progressievere verdeeling teweeg zullen brengen. Wij hopen, dat dit punt bij de openbare behandeling volledig opgehelderd zal worden. Mocht blijken, dat van de voorstellen inderdaad geen progressief effect zal uitgaan, dan moge de volksvertegenwoor diging de moed vinden, ze naar de regeering terug te sturen met de mededeeling dat de grootere offers die deze tijd vergt, niet uitsluitend, maar wel in de eerste plaats gebracht moeten worden door diege nen die ze het best kunnen dragen. N.V. ARNHEMSCHE HYPOTHEEKBANK HYP. KAPITAAL BESCHIKBAAR TEGEN UITERST BILLIJKE VOORWAARDEN De Directie: Mr J. F. VERSTEEVEN?Mr. H. G. VAN EVEBDINGEN Het Hakenkruis zweeft Die Kolonialforderung Deutschlands würde an sich einer wirtsehaftlichen Begründtmg nicht bedürfen. Sie ist eiii rechtlicb uud politisch gleichermaflen bcgrüudeter Anspruch, der für Deuisch iand allerdings die gröfite wirtschaftliche Bedeutuiig hat. Der Patriotismus dés deutsehen Yolkes fordert die Rückgabe seines Kolonialbesitzes, den Deuischiand niemandem gcnommen hatte, ber den ihm ein zusammeiigcflicktes Friedensdiktat '/,u xnireeht die Yerfügungsgewalt entzogeir hat. Der unter meiner Fiihrung steheiide Reichskplonialbuiid hat die Aufgabe, für die Erfüllung dieser Forderung die Yaterlandsliebe aller Deutsehen und die Gereehtigkeit uud Aiistandigkeit der Welt auïzur tteln.Dasnationalsoxialistische Dritte Reich \vird dtirch seinen Führer in gegebener Stunde diesen politischen Anspruch au f Rückgabe der ihm «nier GewaitaiidrohuugabgepreBten Koloniën seiner Erf llungzuführen. München, im August 1938. Hoe Franz, Rittervon Epp in Deutschlands Recht aufRaum und Rohstoff", Duitschlands koloni ale eischen fundeert Hoe Duitschland den terugkeer der vroegere Afrïkaansche koloniën voorbereidt Onderaardsch gerommel Twee dagen voor den verjaardag van Adolf Hitler deed een bericht de ronde door de wereldpers dat wellicht slechts weinigen is opgevallen, maar dat niet nagelaten heeft op die weinigen diepen indruk te maken. Wat was gebeurd ? Op het eerste gezicht niets bijzonders: generaal Smuts , minister van justitie van de Zuid-Afrikaansche Unie had in het Huis van Afgevaardigden medegedeeld, dat hij be sloten had, driehonderd man politie naar de vroegere Duitsche kolonie, thans het Mandaatsgebied ZuidWest-Afrika te zenden. Wat lijkt onschuldiger dan de verplaatsing van een zoo geringe politie-macht ? Er zat echter meer achter. Want de politie agenten die op den igden April, na een vermoeiende treintocht over heete hoogvlakten, in Zuid-WestAfrika aankwamen, waren stuk voor stuk geoefende mitraillisten. De trein die hen vervoerde, werd trou wens gevolgd door een tweede, die geladen was met zware maxim's, pantserwagens, militaire vracht auto's, kampmateriaal en levensmiddelen voor een maand. In Zuid-West-Afrika woonden achtduizend Duitschers. Zij waren zwaargewapend. Zij eischten reeds lang terugkeer van het gebied onder den vlag van het Derde Rijk. Mededeelingen van derden hadden de regeering te Kaapstad doen vermoeden dat zij, zoo al niet een formeelen opstand, dan toch een aanslag op het radio-station Walvisbaai in den zin hadden, die tot doel had de aandacht van Europa af te leiden. Dit plan werd door het forsch optreden der Zuid-Afrikaansche mandaatsregeering verijdeld en dr. Lierau, de nieuwe Duitsche consul-generaal, die drie dagen na Hitler's verjaardag in de havenplaats Windhoek voet aan land zette en wellicht gehoopt had op Duitschen bodem aan te komen, moest zich beperken tot het overbrengen van een persoonlijke boodschap van den Rijkskanselier waarin deze zijn partijgenooten in Deutsch S dwest" opwekte, in eensgezindheid trouw te blijven aan het nationaal-socialistisch ideaal. Een dag later maakte generaal Smuts m het Hui; van Afgevaardigden te Kaapstad bekend, dat van de driehonderd man politie-troepen in elk geval honderd zouden blijven. De mitrailleurs, pantser wagens en vrachtauto's bleven eveneens.... Heim ins Reich!" Toen het Wilhelminische Duitschland aanspraak ging maken op koloniën, was er nog slechts weinig over om verdeeld te worden. Frankrijk en Engeland hadden zich de rijkste gebieden der aarde reeds toegeëigend onder stilzwijgende goedkeuring van Bismarck. Had niet Frederik de Groote verklaard, dat n huis aan de grens evenveel waard was als een vorstendom tweehonderd-vijftig mijl weg"? De ware drang naar koloniën ontbrak onder het Keizerrijk. De stukken die het zich toeëigende Togo, Kameroen, Duitsch-Oost-en Duitsch- Zuidwest Afrika in het zwarte werelddeel, n derde van Nieuw Guinea en een zwerm kleinere eilanden in Oceanië, waren slechts van geringe beteekenis. Krachtens artikel 119 van het Vredesverdrag werden deze gebieden aan Duitschland ontnomen. Het Duitsche protest werd afgewezen. De geal lieerde en geassocieerde mogendheden wilden de verantwoordelijkheid niet aanvaarden om dertien a veertien millioen menschen over te leveren aan het lot waarvan de oorlog hen verlost heeft". Het geen sloeg op de onmenschelijke wreedheden die Duitsche onderdanen, met name in Zuid-WestAfrika, op inboorlingen gepleegd zouden hebben. Hoewel Adolf Hitler in zijn credo Mein Kampf" zich niet voor het bezit van koloniën had uitgespro ken, werd de drang daarnaar onder het nationaalsocialistisch bewind voortdurend sterker. Immers, slechts door koloniën zou de Duitsche Raumnot"en Rohstoffnot" opgeheven kunnen worden. Wij kunnen," riep, twee jaar geleden, Göbbels uit, niet in armoede blijven leven, terwijl de wereld in weelde stikt! Wij zijn bedelaars ! Wij staan voor moeilijkheden, die wij niet in het binnenland te boven kunnen komen...." Vandaar de eisch: de koloniën heim ins Reich !" Tegenstanders merkten op, dat de vroegere Afrikaansche koloniën, hoe uitgestrekt ook Duitsch-Oost-Afrika en Duitsch-Zuid-West-Afrika zijn beiden aanzienlijk grooter dan Duitschland van zeer geringe beteekenis voor Duitschland zouden zijn. Zij wezen er op dat zich in de tien jaren vóór den wereldoorlog per jaar welgeteld veertig Duitschers in deze gebieden gevestigd hadden. Zij wezen er op dat de grondstoffen-rijkdom gering was, dat Tanganjika het vroegere Deutsch Ostafrika" voor Duitschland slechts genoeg sisal, en ZuidWest-Afrika slechts genoeg vanadium zou voort brengen. Zij wezen er op dat de totale export der vroegere Duitsche koloniën in het jaar 1938 slechts n procent van den totalen Duitschen import had bedragen. Maar wanneer zij aldus aan de UW FAMILIEWAPEN opgespoord en prachtig ge schilderd in maat naar keus f 13.50. Beschikken nu over meer dan een half millioen gegevens. Vraagt eens vrijblijvend aan. Zegelringen, stamboomen etc. Heraldisch Genealogisch Bureau De Banier, Zeer billijk. Oranje Nassaulaan 87, Overveen. PAG. 4 DE GROENE No. 3232