Historisch Archief 1877-1940
KANTTEEKENITVGEN
De versterking van de as Rome-Berlijn
Het was een Duitscher die gezegd heeft dat de
geschiedenis slechts n ding schijnt te leeren: dat
de menschen er niets uit leeren. Het zijn echter
Duitschers, die de laatste jaren aantoonen dat zij
n les der historie niet vergeten hebben: het ver
raad van Italiëin 1914.
Toen ten gevolge van de Italiaansche verovering
van Abessyniëtoenadering tusschen Italiëen
Duitschland ontstond, schijnt men te Berlijn be
sloten te hebben: Dat nooit meer ! Wanneer wij
ons met Italiëverbinden, dan moeten wij de zeker
heid hebben dat het ons niet op het laatste
oogenblik in den steek laat!" De geschiedenis sinds 1936
is de geschiedenis geweest van de Duitsche pene
tratie in Italië. Het staat vast dat de bevolking den
Duitschen horden die Italiëinstroomen, weinig
vriendelijk gezind is. Maar waar zou zij, die al meer
dan vijftien jaar gedrild is tot slaafsche navolging,
plotseling den moed tot zelfstandige actie vandaan
halen? Zij moppert, en berust. Moet berusten want
langzamerhand nemen de Duitschers in het
geheele economische en politieke leven een uiterst
belangrijke plaats in. Het moge te veel gezegd zijn
dat zij het land volledig beheerschen, zij controlee
ren het wel. Geen belangrijke Italiaansche stad, of
de Gestapo heeft er zijn agenten; geen belangrijke
Italiaansche onderneming, of er zit een Duitscher
in de directie.
Mussolini heeft eenige malen gepoogd, het Duit
sche juk van zich af te schudden. In September
vorig jaar hield hij wel dagelijks een agressieve
redevoering, maar het woord: Wij staan onder
alle omstandigheden aan de zijde van Duitschland",
werd niet gehoord. Ook niet te Berlijn. Berlijn heeft
dat niet vergeten. En toen Mussolini er op wees dat
het zoo langzamerhand tijd werd om de krachten
van de as in dienst te stellen van de Italiaansche
belangen, antwoordde Berlijn: Uitstekend! Dan
kunt ge tegen Frankrijk beginnen, maar: onder
onze leiding". Het zijn Duitschers die op het
oogenblik den bouw van Italiaansche versterkingen in de
Povlakte leiden; het zijn Duitsche troepen die daar
gelegerd zijn; het zijn Duitsche vliegtuigen die er
op de vliegvelden klaar staan om Zuid-Frankrijk in
De groote Internationale
WaterTentoonstelling biedt U
sensationeele attracties: wedstrijden,
acrobatie. het wondere "
GoudPaviljoen ", enz... Het geheel een
grootsch en origineel schouwspel.
Bezoekt de
INTERNATIONALE
WATERTENTOONSTELLING
LUIK 1939
MEI-NOVEMBER
geval van oorlog te bombardeeren. Ziedaar het
resultaat van de politiek van Ciano, die aan Duitsch
land verknocht is (volgens sommigen heeft het
laatste woord n letter te veel): Italiëis aan han
den en voeten aan Duitschland gebonden. De as
Rome-Berlijn is tot as Berlijn-Berchtesgaden inge
krompen.
De besprekingen die Von Ribbentrop in het week
einde te Milaan heeft gevoerd, hebben geleid tot het
sluiten van een formeel militair verbond tusschen
Italiëen Duitschland. Italiëdat den laatsten tijd
eenige sympathie voor Polen toonde het be
schouwde Polen als tegenwicht tegen de Duitsche
hegemonie in Centraal en Zuidoost-Europa is
weer tot rede gebracht. Het zal Duitschland tegen
Polen steunen. En Duitschland zal Italiësteunen
tegen.. . . Tunis? Egypte? Gibraltar? Het zijn alles
mogelijkheden. Dat er dit jaar belangrijke dingen
gebeuren in het Middellandsche Zee-gebied, staat
wel vast.
Polen zet zich schrap
De redevoering die minister Beek Vrijdagmorgen
te Warschau hield en het memorandum dat 's mid
dags aan de Duitsche regeering werd overhandigd,
getuigden niet van defaitisme. Het Rijk eischte
Danzig op en vroeg om een extra-territorialen
autoweg? Geen sprake van", zei Beek: Dat is de
Poolsche Lebensraum" Het wapen dat Hitler
gebruikt had om zijn overweldigingen goed te praten,
keerde zich tegen hem.
Polen deed echter niet alle deuren dicht: de moge
lijkheid tot onderhandelen bleef bestaan. Het lijkt
ons echter weinig waarschijnlijk dat er verder onder
handeld zal worden over de Poolsch-Duitsche
quaestie. Zal Duitschland de zeggingschap van
anderen dulden in een gebied waar het heer en
meester meent te zijn? Zal het van het Vaticaan of
van Londen en Parijs raadgevingen aannemen, wat
het wel en wat het niet moet doen? Geen sprake
van. Het zal troepen concentreeren aan de Poolsche
grenzen, steeds meer troepen en steeds meer bom
bardementsvliegtuigen. En dan afwachten. Dezelfde
afmattings-strategie heeft tegen Tsjecho-Slowakije
de schoonste resultaten gehad. Zou Polen stand
vastiger zijn?
Oorlog of München?"
Er zijn twee omstandigheden die het voor Berlijn
waarschijnlijk maken dat het, door verder te gaan
met het uitoefenen van stillen druk, op den duur
succes zal hebben. Daar is in de eerste plaats het
Fransche en Engelsche defaitisme. Fransche en
Engelsche bladen wemelen weer van uitingen dat
het dwaasheid is voor Danzig te sterven", en soort
gelijke. Minister Bonnet schijnt er niet aan te denken,
zijn verdragsverplichtingen na te komen. Maar ook
te Londen zal men gaarne zien, dat Duitschland en
Polen het eens worden. Conclusie: de situatie gelijkt
als twee druppels water op die vóór München. Met
dat verschil, dat als het nu tot een München komt,
de Chamberlain's en Daladier's naar alle waar
schijnlijkheid geen uitnoodiging krijgen.
Voorts zal Berlijn met groote vreugde geconsta
teerd hebben dat het Fransch?Engelsen?Russisch
Vredesfront" een phrase blijft. Het officieuze
Russische telegraafagentschap Tass" verspreidde
Dinsdag een bericht, waarin op bitteren toon
verklaard werd: Als Frankrijk en Engeland Polen
en Roemeniëte hulp komen, moet de Sowjet-Unie
meevechten. Maar indien de Sowjet-Unie Litauen
of Letland gewapenden bijstand verleent, zullen
Londen en Parijs zich afzijdig houden. Dat was het
jongste Britsche voorstel. Londen en Parijs willen
duidelijk onder alle omstandigheden de beslissing
oorlog-of-geen-oorlog? in eigen handen houden.
Heel begrijpelijk. . . . maar oprechte samenwerking
is tusschen bondgenooten die elkaar zoo weinig
vertrouwen, onmogelijk.
Duitschland is de eenige mogendheid die hierbij
zijde spint.
Gegarandeerd Scandinavi
De Duitsche regeering heeft in den loop van de
vorige week tot de Scandinavische staten het voor
stel gericht, hun integriteit te garandeeren. Wat
zat daar achter? Algemeen neemt men aan, het
volgende: wanneer Duitschland onverhoopt in een
oorlog mocht geraken, hetzij met Polen allén
hetzij tegen enkele andere mogendheden, zal het de
Scandinavische landbouwproducten en ertsen niet
kunnen missen. Het voortreffelijke Zweedsche
Restaurant DORRIUS
N.Z. Voorburgwal b.h. Spui, Amsterdam
PLATS DU JOUR EN A LA CARTE
ijzererts vooral, is voor Duitschland van ontzaglijke
waarde. Het garantie-aanbod van Duitschland is
niets anders dan een poging om de militaire neutra
liteit dier landen te koopen alsmede zich te ver
zekeren van den noodzakelijken import.
Het spreekt vanzelf dat men dit te Kopenhagen,
Oslo, Stockholm en Helsinki ook wel doorziet. Aan
den eenen kant zijn er echter invloedrijke kringen
in deze landen, die tegen het onderhouden van
nauwe, profijtelijke handelsrelaties met het Derde
Rijk geen bezwaren hebben; aan den anderen kant
willen de regeeringen niet gaarne Berlijn voor het
hoofd stooten.
Noorwegen en Zweden kunnen zich nog
eenigermate terughoudend betoonen, voor Denemarken
is de zaak moeilijker. Het grenst aan Duitschland
en herbergt een Duitsche minderheid: het is daarom
niet waarschijnlijk dat het het royale Duitsche
garantie-aanbod zal afslaan. De conferentie der
Scandinavische ministers die Dinsdag te Stockholm
begonnen is, had moeite, tot een zekere eens
gezindheid te geraken, zonder de positie van
Denemarken te schaden.
Op zichzelf meenen wij overigens uit verschillende
gebeurtenissen der laatste jaren de conclusie te mo
gen trekken, dat garanties als thans door Duitschland
verstrekt worden, practisch van geringe beteekenis
zijn. Duitschland garandeert" nu Denemarken,
omdat het dit jaar waarschijnlijk geen tijd heeft voor
een geforceerde oplossing"der Sleeswijksche quaes
tie; wanneer het lust heeft, deze quaestie in 1940
of 1941 aan de orde te stellen, dan zal het zich van
een in 1939 gegeven garantie weinig aantrekken.
Het vriendschapsverdrag met Polen dat uit 1934
dateert en op het oogenblik een doode letter is,
strekke tot bewijs van een-en-ander.
Landarbeiders en studenten
De minister van sociale zaken heeft vorige week
een brief gericht tot de gemeentebesturen waarin
hij wijst op de mogelijkheid tot het verrichten van
landarbeid in Duitschland. Werklooze Nederlandsche
landarbeiders krijgen straks bevel om in Duitschland
te gaan werken. Natuurlijk geen formeel bevel,
echter wel een practisch bevel: weigeren zij, voor nu
niet bepaald royale loonen in het Derde Rijk arbeid
te verrichten, dan zal hun uitkeering ingehou
den worden. Ergo: verpauperiseeren of werken
bij de Nazi's ! Wat dat laatste voor geloovige
of socialistische landarbeiders zal beteekenen,
schijnt de regeering niet te bekommeren. Zij maakt
er zich blijkbaar ook geen zorgen over, dat de
Duitsche overheid door een handige propaganda
met de opheffing der werkloosheid die als feit
onloochenbaar is, maar hoe is dat feit ontstaan?
haar best doet van deze Nederlandsche landarbeiders
bewuste of onbewuste propagandisten ten bate
van het nationaal-socialisme te maken. Kan men de
in het plan-Westhoff aanbevolen werken niet wat
vlugger uitwerken, opdat Nederlandsche landarbei
ders in Nederland kunnen gaan werken?
Het nieuwe wetsontwerp ter regeling van de
college-gelden dat in den loop van de vorige week
werd ingediend, kunnen wij niet bewonderen. De
minister stelt voor, de studenten vijfmaal ? 350.
te laten betalen; daarna zijn zij van de betaling der
college-gelden vrijgesteld. Deze regeling zal het
Rijk evenveel geld opbrengen. Hoe staat het dan
met de verdeeling dier opbrengst over de verschil
lende categorieën studenten ? Zij die uit de kringen
van den middenstand of de arbeiders komen, zullen
toch moeten trachten zoo spoedig mogelijk af te
studeeren. Voor de bemiddelden kwam het er ook
nu niet op aan of zij enkele jaren langer ? 300.
betaalden. Het eenige verschil is dus dat de studen
ten uit onbemiddelde kringen straks naar verhou
ding meer zullen moeten betalen dan tot dusver het
geval was. Een ontwikkeling die wij kwalijk kun
nen toejuichen.
PAG, 6 DE GROENE No..3232