De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1939 15 juli pagina 17

15 juli 1939 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

Toerisme De Watertentoonstelling te LUIK AAN den rand van Luik, waar de rivier de stad verlaat, liggen aan beide oevers van de Maas de gebouwen en paviljoens van de Inter nationale Watertentoonstelling. Het deed ons Nederlanders misschien even vreemd aan, te hooren dat men in Belgiëhet initiatief had genomen tot het organiseeren van een tentoon stelling die geheel aan het water was gewijd. Maar dan vergaten wij dat de Belgen toch ook hun sporen op waterbouwkundig gebied verdiend heb ben, weliswaar met werken van anaaren aard, die echter niet minder respect afdwingen: de geweldige bar rages in de Ardenneesche stroomen. Nu heeft men daar het 150 km lange Albertkanaal, dat Luik met Antwerpen verbindt, aan toegevoegd, en de vol tooiing van dit reusachtige werk mocht zeker wel bekroond worden door een tentoonstelling, die alle vormen van den strijd tegen en de exploitatie van het water demonstreer de. Wanneer men de tentoonstelling nadert, ontwaart men reeds van verre als een gigantische stalen bloem den honderd meter hoogen mast van de téléphérique", de kabelspoorweg, die den eenen hoek van het terrein met den anderen verbindt. Het is een pleizier om in een rooden gondel hoog boven het menschengekrioel te zweven, en enkele oogenblikken op het plat form van den hoogen mast het pano rama in oogenschouw te nemen. Men kan zich ook op snellere en gebruikelijker wijzen laten vervoeren, of door bootjes over de Maas, of met het welhaast klassieke miniatuur spoortje dat het geheele terrein rond rijdt. De bezoeker wordt het meest ge troffen door een gevoel van wijdheid. De hemel lijkt uitgestrekter dan elders door het perspectivische bedrog van de hooge Maasoevers. Het decor van terrils, de gestyleerde heuvels, de menschelijke molshoopen, is voor den Hollander ongewoon, pittoresk of troos teloos, al naar men het neemt. Zij vertegenwoordigen in de allegorie der vier elementen die men hier bij Luik ziet, en waarin het water de gedwongen hoofdrol speelt, de aarde. Het zijn de door menschenhanden naar buiten geworpen ingewanden der aarde, een voortdurende vermaning in dit feest van zon, water en lucht aan het sombere, hachelijke bestaan der mijn werkers. Het element vuur wordt gesymboli seerd door de zee van licht waarin de geheele tentoonstelling 's avonds baadt, door schijnwerpers bestraalde gevels en waterpartijen, phosphoresceerende fonteinen, en men heeft zelfs een kunstmaan gefabriceerd, die van de top van een vijftig meter hoogen me talen mast uit het vertier in,, Le Gay Village Mosan" beschijnt. En ten slotte wordt de overwinning op het element lucht door de téléphérique" gevierd. Het karakteristieke uitzicht dat men overdag steeds aanschouwt wanneer men een paviljoen bezocht heeft en weer buiten loopt op het roode baksteengruis onder de lantaarn palen waaruit muziek druipt, is: de hooge wijde lucht, de machtige stalen mast van het kabelspoor, de terrils, enkele fabrieksschoorsteenen, waaruit zware rook langzaam opstijgt, de fontein midden in de Maas die het water tot een hoogte van honderd meter opspuit, de vlaggen langs de oevers en de gepavoiseerde bootjes op de rivier. Met den zweefbaan boven de tentoonstelling. bijvoorbeeld dat der Scheepsconstructies, het paleis van de Zee, het paleis van de Burgerlijke Bouwkunde. In dit laatste vindt men enkele prachtig uitgevoerde maquettes van gedeelten van het Albert-Kanaal. Frankrijk is vertegenwoordigd door drie paviljoens, die tot de best inge richte en overzichtelijkste der Ten toonstelling behooren. Er zijn bij voorbeeld aardige diorama's van primi tieve irrigatiemethodes in de Fransche koloniën. Men kan er ook zijn licht opsteken over de wijze waarop het water door een vierkante en een ronde opening een reservoir verlaat. Wisse lende verlichting, waarbij gebruik wordt gemaakt van phosphoresceerenke stoffen leveren verrassende effecten waardoor men ook technisch weinig onderlegden weet te boeien. Want terwijl men deze tentoonstelling rond loopt vraagt men zich voortdurend af voor wie deze prachtige maquettes en verzamelingen, die zoowel voor vervaardiging, transport als opstelling een enorme hoeveelheid arbeid en zorg hebben gekost, hier eigenlijk geëxposeerd worden. Het groote publiek loopt er immers langs, en neemt er nauwelijks notitie van. Dat verdringt zich alleen voor instrumenten waarin men individueel met n of twee oogen moet kijken, al is het een gewone kermisstereoscoop, of voor modellen waaraan iets, hoe onbenullig, ook, beweegt. Maar de schitterend uitge voerde maquettes die men collectief kan zien en waaraan niets beweegt laat men links liggen, als een jeugdig bezoeker tenminste niet toevallig ont dekt heeft dat men door op knopjes te drukken hier of daar een lichtje kan laten branden. Bij de Fransche paviljoens bevindt zich ook het Lido: kleine beekjes, watervalletjes, fonteinen, een zwembassin en een vijver voor bootjes te midden van een parkaanleg en om geven door een aantal restaurants. Op den linker oever liggen enkele kleinere paviljoens, van de stad Oost ende, van de stad Gent. Het massieve Duitsche paviljoen is vol met allerlei voortbrengselen der industrie en in strumenten. Het interessantste pavil joen der geheele tentoonstelling is wel Nos Universités", waar de univer siteiten van Gent, Brussel, Leuven en Luik halve laboratoria ingezonden hebben. Enkele dagen per week wor den hier openbare proeven en demon straties gehouden die een talrij k publiek trekken. Dit is het eenige paviljoen der tentoonstelling waar nrichtingverkeer is en men niet steeds op zijn schreden behoeft terug te keeren om alles te bezichtigen. Het Hollandsche paviljoen, weinig opvallend, ligt hier in de nabijheid aan het water. Van binnen onderscheidt het zich weinig van andere stands. Verrassend alleen is het terras op de eerste tage, dat den bezoeker den onverwachten indruk geeft aan boord van een schip te zijn. Op den linker oever vindt men verder nog den onafscheidelijken rozentuin, een kinder bewaarplaats en talrijke kleinere pavil joens. Hier zijn ook de tentoonstel lingen van moderne en klassieke schilderkunst. Wanneer men nu de andere brug weer overgaat komt men in het Lunapark. Hiertegenover be vindt zich het rood-gele Congo-paviljoen, een der uiterlijk merkwaardigste gebouwen van de tentoonstelling. IN den anderen hoek van het terrein op dezen oever, achter het Lido is het Gay Village Mosan", een dorp, opgetrokken in ouden stijl, waarin de folklore en de handwerktradities van de Maasvallei tot hun recht kom er. Maar vooral zijn de gastrohomische overleveringen nitt vergeten. Het we melt hier van herbergjes en restau rants, en ook van dancings. De levendigheid wordt nog verhoogd door een fanfare die zich den geheelen dag laat hooren. 's Avonds is dit Gay Village Mosan" evenals het Lunapark een centrum van vermaak. Voor de meesten zijn de hydraulische installaties, de keurige maquettes van havens en kanalen slechts voorwend sels om een avond van pleizier in het Gay Village Mosan" of het Lunapark te rechtvaardigen, en voor hen, en zij zijn zeker niet de geringsten in aantal, vindt de Watertentoonstelling hier haar hoogste doel en vervulling. VICTOR VARANGOT iiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimim HiiiiiimiiiiiiiiiMiiiimiiiiiituiiiiiimiiiiiiii' WANNEER men den ingang op den rechteroever betreedt, staat men reeds dadelijk tusschen de officieele Belgische Paviljoens. Daar is Paindeluxe-brood Mr. Kooien heeft terstond een aanvang gemaakt met zijn eerste oriënteerende besprekingen, noodig om zich een oordeel te vormen of zijn pogingen kans van slagen zullen hebben." (X.v.d.D.) Doihara is op het oogenblik dood." (Gr. Dbl.) Regeer ing,'corrigeer De vreemdeling moest zelf op de hoogte zijn van hetgeen tegen hem voorlag. Volstaan is geworden met een mededeeling te doen omtrent de reden waarvoor geen aanleiding \verd gevonden om een onderhoud toe te staan. Verdere maatregelen tot in name van het paspoort zijn achter wege gelaten. De Xederlandsche indu strie heeft aan Holzmann beteekenende orders te danken." (Min. v. J.) Op de glibberige paden Dit is een voetangel, waar deze zaak op zal stranden." (T.) Nadat hij duchtig aan den tand CHARIVARIA was gevoeld, viel hij eindelijk door de mand." ( V ad.) De nominatief-accusatief constructie Verdere inlichtingen bevat (k' Staatscourant van 2=, April i<i}<) no. So en kunnen overigens vvordeii bekomen bij Al'd. C. van het Com missariaat voor Indische zaken bij het Departement van Koloniën." (.lilr.) Het probleem is een geuone slag wending en moeten \\i| helaas laten passeeren." f,S'. /). [',>//;</>/.) legenh.eid om den heer en m.e\ rou\v l'hihps persoonlijk de hand te druk ken." (R.) ,,l)e Sultan van Marokko woonde persoonlijk de paardenrennen bij." (l'rui'. /.K-. c n Or. C.) Op of van ? ,,/ij /.ijlt op deze houding terug gekomen zoodra zi| hun manschappcu hadden kunnen spreken." fj.ih. \\'bl.) Moskou heeft de Kngelsehen ge dwongen terng te komen op hun oor spronkelijke denkbeelden en de Rus sische zienswijze t e a a n\ aarden." ( R.) Persoonlijkheden Hollandsche zorgzaamheid De door Kertns van Lier verzorgde vertaling van Aias." (II. }'.) I-Joel Houwink belastte zich met de \ crzorging van den Xedcrlandsclien tekst." (/;'. il. II.) Wie heeft die vertaling gemaakt en wie heeft dien tekst geschreven? Ken tegenstelling met den ctaoinshrdlushrdluugenden l [ollandcr vormt de Hollander die in 17 jaar 70 landen heeft doorkruist zonder liet geluk te vinden." ( Volltsbl.) Hij zal zich moeten toeleggen op het etaoinshrdlushrdluugen. iiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiimiiiiiitiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiPAG. 17 DE GROENE No. 3241

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl