Historisch Archief 1877-1940
DE KLEINE KRANT
is gauw vervuld
*
DE KLEINE KRAMT
(J)e gauw yevulde fónderfïancl
r
DE KLEINE KRANT:
De bende van de
Groene Hand
?
Buitenland
DE TOESTAND
door Opmercator
Het is mij onbegrijpelijk, dat de
lezers van De Kleine Krant altijd maar
weer belang stellen in hetgeen hun
blad vertelt. Want als je het nagaat
over een iets langere periode, dan is
het altijd weer hetzelfde. Dat ligt niet
aan dit blad noch aan haar eminenten
hoofdconducteur. Er is nu eenmaal
niets nieuws te zeggen. Wat wilt U
weten? Of er oorlog komt? Of Danzig
vreedzaam geregeld wordt en, zooja,
wanneer? Maar dat weten de kranten
toch ook niet. Leest U dus niet te veel
kranten al zijn ze nog zoo klein, gaat
U er eens uit en het zal best in orde
komen.
Itali
DE OLIFANT VAN MUSSOLINI
Stefani meldt uit Rome,
dat de Olifant van Mussolini
op het oogenblik met water
en zeep van top tot teen
afgeschrobd wordt, dit in
verband met de Italiaansche campagne
voor luchtafweer.
Binnenland
OPSPORING VERZOCHT
S. Peurder
De commissaris van politie, de heer
Peurder, te Sloomwijk (Pr.) looft een
belooning uit van 25 gulden voor de
opsporing en aanhouding van het
vooralsnog onbekende individu.
(Van redactiewege bekort).
RAMMELRIJM
Ergernis der Katholieken,
Eigenlijk om je dood te SCHRIEKEn,
Kan het Kabinet-COLIJN
Mij geen ware vreugde zijn
(Ondanks een fijn LIDTH DE JEUDE
een tijdje was hij uit de meude?).
't Wil de werkloosheid inDAMMEn,
Waar de blinde leidt den lamme
't Slaat veel vrijheden in BOEIJEN,
't Zal straks wis den steun besnoeien,
't Zal ons weer in slaap gaan sussen
Over Oss en wüde BUSSCHEn,
't Zet geen zoden aan den DIJK,
Is de VISCH'ER nog zoo rijk
't Zal tóch nergens stemmen vangen.
Daarom is er, vrees ik bange,
Eer met BODEN HAUS zu halten"
Dan met deze komische Alten"/
Het geheel: His Master's VOOIJS,
GePATIJNteerd, maar weinig moois.
UIT HET DIERENRIJK
Ik heb een watenloo"
5E2i BIJ ONZE JONGENS VAN DE TOUR
il
Speciale Kleine Krant-correspondentie
Ook dit jaar is onze
specialfietscorrespondent Petit Henri
achter het Hoofdpeleton zoo hard
als hij kon aangereden. Hier
onder vertelt hij van zijn erva
ringen.
Vooruitgang der wielersport
Tot nu toe heb ik pech gehad en dat
bewijst, hoezeer de wielersport sedert
1934 vooruit is gegaan. Toen kon ik
op mijn fiets genaamd Geertruida
het peleton makkelijk volgen. Doch
thans is het mij nog niet mogen ge
lukken ook- maar n circuit bij te
houden. Ik ben nu reeds drie dagen
achter. Uit den aard der zaak moeten
mijn berichten over deze Toer de
Franse daardoor wat summier blijven.
Ik weet eigenlijk niet meer, dan ik uit
de kranten kan lezen. Wat mij zelf
aangaat: Het traject Montpellier
Marseille heeft mij het meeste plezier
gedaan. Daar ging het nog al eens
bergaf en ik heb een heerlijk stukje
vrij wiel op Geertruida (de fiets van
onzen specialen correspondent Red.)
zitten. Ik groette met mijn hand links
en rechts, waar de bevolking verbaasd
stond te kijken, wie er nu nog achter
de Toer aankwam.
Het peleton
In Marseille heb ik een extra rustdag
gehouden. Ik ben nu toch onherstel
baar achter. En het is een mooie stad.
Ik ben de logiezen van de andere
rijders gaan kijken. Er lagen nog
slechts wat perzikenpitten. 's Middags
ben ik weer op weg gegaan.
De toestand 'van het > Hollandsche
quipe
Mijn Hollandsche lezers zullen ech
ter wel in hoofdzaak belangstelling
hebben voor de prestaties van het
Hollandsche quipe. Op het oogenblik
dat ik dit schrijf (Woensdag) zijn hun
prestaties van dien aard, dat ik gerust
durf zeggen: Het volgend jaar weer,
maar dan ik niet. Hun gezondheids
toestand is uitstekend. Volgens de
Paris Soir" van Maandag j.l. was er
alleen een lichte vermoeidheid te
constateeren bij een van de jongens"
ik weet niet meer bij welke. De
Franschen spellen die namen ook zoo gek.
En dan houd ik de Belgen en de
Hollanders nooit uit elkaar. De vol
gende twee trajecten wilde ik den
trein maar eens pakken. Het komt
wel wat duurder, maar anders kom
ik zoo erg achter.
Het Sportieve sedeelte^^^^
Telken jare beseffen wij weer,
welk een eminent belang de Toer de
Franse heeft voor de wielersport in
het algemeen en de Fransche in het
bijzonder." Met deze merkwaardige
(vertaalde) persstem uit de Journal"
(Fransche krant) wil ik besluiten voor
ik mijn kaartje neem naar de voigende
halte van deze vermoeiende en ver
velende toer. Dat doe ik nooit meer
Onze huisdieren (No. ^ 134)
DE VLEERMUIS
Voor hen, die niet kunnen besluiten
of ze vogeltjes dan wel knaagdiertjes
willen houden, is de Vleermuis een
ware uitkomst. Daarenboven is het
een hartelijk, aanhankelijk diertje, dat
bij goede verzorging een sieraad van
de huiskamer is.
Verzorging
De Vleermuis eet bij voorkeur levend
vleesch. U hoeft nu natuurlijk niet zoo
ver te gaan, dat U hem Uw pink
voorhoudt, maar een stukje paling,
een enkel wurmpje versmaadt hij
toch niet.
Beweging
Belangrijk voor den Vleermuis is,
dat hij beweging, en wel de goede
beweging heeft. Houdt een stukje ei
in verschillende hoeken van de kamer,
en Uw Vleermuis zal er hard achteraan
vliegen. Maak de teere vleugeltjes
schoon met een mengsel van twee
deelen machineolie op drie deelen
vluchtige benzine en, als het dier veel
vliegt, eens per week een kopje zuivere
alcohol. Doch ook de muis wil ver
zorgd zijn. Geef hem apenootjes,
spekzwoerd, een trappetje om op en af te
loopen (waarbij hij natuurlijk zijn
vleugeltjes niet mag gebruiken) en
een van binnen te openen muizenval
om in te wonen.
Humeur
De Vleermuis is een muzikaal diertje.
Een Zingende Vleermuis heeft een
deuntje ongeveer als een Leeuwerik.
Hij zingt in majeur onder het stijgen
en in mineur onder het dalen.
Voortplanting
De Vleermuis legt tien tot vijftien,
zachte tot halfzachte eieren, waaruit
na verloop van tijd vleerrupsen komen.
Deze Vleerrupsen verpoppen zich en
op een stralenden zomerdag kruipt
uit de cocon de liefelijke Vleermuis, die
zich met een melodieus dominant
septiem accoord hoog in de warme
lucht verheft.
.Opvoedlngsmoeilijkhed en
Is Uw Vleermuis ongezeggelijk of is
zijn spijsvertering niet in orde, schrijf
ons dan Poste restante. De antwoorden
publiceeren wij de volgende week,
tegelijk met ons opstel over een zeer
merkwaardige gevederde soortgenoot
van den VI., den Struisvogel (s.s.t.t.).
Kunst
De zomershow bij het schilderijenbedrijf Jan Steen
Selecte collectie defecte
OP de zomershow van de
schilderijenfabriek Jan Steen, treffen wij
ditmaal veel ontluikende talenten aan.
Over het algemeen doen de stukken in
vierkante lijsten het beter, dan die
welke men een rechthoekig
encadrement gegeven heeft. Langen tijd ver
wijlden wij bij een buitengewoon goed
getroffen portret ten voeten uit, voor
stellende een jonge vrouw in
regenmantel; later eerst zeide men ons, dat
het een bezoekster in den doorgang
naar het volgende zaaltje was.
Naarmate men de zaaltjes verder
inloopt, verwijdert men zich ook meer
van den ingang. Eerst bij het
terugaspecten met perspectief
keeren, konden wij ons van dezen
indruk ontdoen. Wellicht is het dan
ook hieraan toe te schrijven, dat de
stillevens van vele jongeren, in het
bijzonder terzake van kreeften en
faizanten, een tekort aan practische
ervaring demonstreeren. Vooral de blik
in de oogen van een gefileerde tarbot
op het doek, dat door den jeugdigen
schilder Brodmaeger werd ingezonden,
wil ons een weinig onwaarschijnlijk
zielvol en onaannemelijk wereldvreemd
voorkomen. Wij willen hopen, dat
deze onbedrevenheid in het verstaan
der betere voedselsoorten zich in den
loop der jaren ten goede wijzigen zal.
Liedeklein
DES ZOMERS
Des zomers, als het koren
Rijpt,
De vechtersbaas zijn degen
Slijpt,
De burgerman hem toch wel
Knijpt
Geen mensch het eigenlijk meer
Begrijpt,
Als 't kwik en ook de spanning
Stijgt,
Als ieder naar verkoeling
Hijgt,
Geen mensch meer echt vacantie
Krijgt,
Wijl 't in de verte altijd
Dreigt,
Als niemand meer in bosch of
Hei,
In dorp en stad ('t zij Duitsch of
Vrij),
In huis of hof of
boerdeRij
Gelukkig is, tevree of
Blij,
Dan is er iets dus niet in
Orde,
Iets wat dus moet verbeterd
Worden,
't Is niet voldoende dat wij
Morden,
Wij moeten vechten tegen
Horden.
Het is de eigen schuld het
Meest,
A Is't menschdom naar den afgrond
Racet.
Zweert af dus den dictator:
Beest
En kiest tot Uw regeerder:
Geest!
IKS
Ons feuilleton
OUDEJAARSAVOND
DE Graaf van Ravenklau zat een
zaam midden in zijn burcht, bij
het knappend haardvuur van de Ridder
zaal. Het was zóó stil dat men een muis
kon hooren vallen, terwijl de blikken
van den graaf nu eens op de al haast
uitgesmeulde houtblokken, dan weer
op de harnassen van zijn voorgeslacht,
waarvan hij de laatste was, verwijlden.
Enkele late manestralen drongen door
het oude Gotische glas in lood om oud
ijzer venster binnen. Zonder ook maar
een vin te verroeren luidde hij de
zilveren tafelschel, waarop de zwaar
gegalonneerde lakei, knarsend in zijn
scharnieren, binnentrad. James", her
nam de graaf. Zalig uiteinde, Mylord"
zei de eerste beleefd, om op zijn gering
ste wenk weer te verdwijnen. De bijna
82-jarige grijsaard wierp nog n blok
op het vuur en peinsde. Het was
Kerstmis, neen, het was mér dan dat,
het was Oudejaarsavond. Hij peinsde,
totdat hij hem plotseling voor zich
zag staan en hem van aangezicht tot
doodskop aanblikte, den Man met de
Zeis. Met een de hem eigene vastbe
raden trek op zijn gezicht schrok hij
niet en tastte naar de flesch. Het is je
tijd", grijnsde Hein. Je bent te laat,
proost," antwoordde de graaf geheel
onverwachts. Ze klonken en dronken
samen en dat deden ze sindsdien iederen
avond. En daarom leven we allemaal
nu nog. BERTUS BOL
N.V. Amtterd. Boek. en SteendrukkerU
v/h ELLERMAN. HARMS&Co.
PAG.20 DE GROENE No. 3243