Het verhaal van De Groene" JJe vereriltiede eeoaki giftig, J es l j' N de kleine stad Luhai stond aan het einde van den voornaamsten weg, juist voordat deze naar de rivier afboog, een groote tempel waarin het beeld van den Goddelijken Boeddha met de Honderd Handen werd bewaard. De tempel was leeg, want Lin Kai Wei, de priester, was in de woning die aan n zijde tegen den tempel was aangebouwd, druk doende, den jongen te onder richten dien hij zoojuist als helper had aangenomen. Behalve het schoonhouden van tempel en wo ning", zei hij, moet je er ook voor zorgen dat er voldoende water is, dat de tuinpaden netjes zijn bijgeharkt en dat het koper gepoetst is. Ook moet je op de poort letten om wierook en reliquieën te ver koopen aan de geloovigen.Wanneer het mij goed gele gen komt, zal ik je onderwijzen in de geheimen van het priesterschap. Maar wee je gebeente, als je lui bent, of luidruchtig, of hebzuchtig...." De jongen keek van onder zijn oogleden naar den omvang van Lin Kai Wei's buik die in dit land van honger een uitzonderlijk verschijnsel was ; dan stuur ik je terug naar je vader, dan mag je werken en honger lijden met de rest. Ruk nu in, en ga den tempel schoonmaken." De priester van den tempel van Luhai gaf te ken nen dat de quaestie volgens hem was afgehandeld. Kan maakte een diepe buiging, liep achterwaarts weg, maakte weer een buiging en verliet het vertrek. Alleen gelaten, vond hij het schoonmaak-gerei en betrad den tempel waar hij vol vrees het altaar be naderde. Niet wetend of de priester wilde dat hij de heilige plaats zelve zou schoonmaken, wachtte hij een oogenblik; innerlijk was hij bezig met het op sporen van passende bijnamen voor den man voor wien hij zich, althans in schijn, moest vernederen. Vetzak", Ossenpens" waren enkele van de woorden die hem het eerst invielen. Zijn vlugge geest, gescherpt door ontberingen die hij van zijn vroege jeugd af had moeten ondergaan, ja die hem in het bloed zaten, had hem geleerd dat hij met een bijzonder lastigen meester te doen had. Hij moest maar pogen, er het beste van te maken. Terwijl hij daar stond, viel zijn oog toevallig op een groote vaas die op zij van het altaar stond. Het was een prachtig-gevormde vaas; het flauwe licht in den tempel scheen zoo op de edelsteenen die ingezet waren als oogen voor de geschilderde draken dat het tenslotte wel leek alsof ze hem aankeken. Hij knielde voor de vaas neer om van dichtbij naar de draken te kijken. Plotseling zei een stem achter hem: Pas op hoe je met die vaas om gaat. Als er ooit een schrammetje op komt, zal het je je leven kosten. Staar me maar niet zoo aan! Schiet op, en doe je werk." Nog voor Kan om had durven kijken, verdween Lin Kai Wei even geruischloos als hij gekomen was. NAARMATE de dagen voorbij gingen, merkte Kan dat zijn meester zoo mogelijk nog veeleischender was dan hij had gedacht. Hij lette er nauwkeurig op, hoeveel voor iedere maaltijd werd gekookt, en zorgde er wel voor dat er, als hij klaar was met eten, nauwelijks een mondvol voor zijn helper over was. Kan, die toch armoede gewend was, begon onder dit gestreng regime nog verder te vermageren. Hij wachtte echter rustig zijn tijd af, wetende dat geduld tenslotte beloond zou worden. Op zekeren morgen stuurde zijn meester hem weg om een stuk varkensvleesch te koopen. Hij telde hem precies het geld uit dat hij noodig zou hebben, en waarschuwde hem dat hij het volle gewicht mee moest brengen. (Lin had niet ontdekt dat zijn helper door de armen van den weegschaal waarmee de in koopen gecontroleerd werden, te veranderen, een middel gevonden had om hem te bedriegen). Kan liep langs een achterweg terug en droeg er zorg voor dat het hem niet was aan te zien dat hij voor het gespaarde kopergeld voedsel had gekocht. Langs den achterdeur glipte hij naar binnen en legde het vleesch met een gebaar van minachting bij den weegschaal. Daar hij stemmen aan den ingang van den tempel hoorde, liep hij naar een deur, keek door een hek, en zag dat Lin een gift ontving van een man wiens vrouw, naar hij zeide, vruchtbaar was i «jispen ' / woninginrichting __^~J meubelen lampen amsterdam den haag rotterdam gemaakt door de godheid die er woonde. Hij zag ook dat Lin, toen de schenker verdwenen was, de doos, die hij bij wijze van ge schenk ontvangen had, opende en er een heerlijk gebakje uit haalde dat hij met intense ver rukking ging opeten. Toen borg hij de doos onder het altaar. Lin zei niets van de gebakjes toen hij terugkwam om het vleesch na te wegen, en Kan deed alsof hij nergens van wist. Maar zelfs gebakjes kon men, dat wist hij, met geduld verwer ven. Dien dag verlangde zijn maag er vele keeren naar. Hij ging zich zelfs afvragen of een poging om ze te stelen, niet de straf waard was die er op stond. Maar zijn voorzichtigheid zei hem dat hij beter kon afwachten. ENKELE dagen later riep Lin Kai Wei hem weer bij zich. Ik ga op reis", zei hij, en zal twee dagen wegblijven. Er is genoeg voedsel voor je". (Kan wist, hoeveel,?precies zooveel als Lin voor n ontbijt van hem zelf genoeg zou vinden). Ik verwacht dat je ijverig je werk zult doen wanneer ik er niet ben. Zoo niet dan heb ik wel een kleine verrassing voor je na mijn thuiskomst. Dan moet ik je nog voor twee dingen waarschuwen. De vaas bij het altaar je weet hoe ik daaraan gehecht ben. Als je onhandige handen haar beschadigen, sta ik niet meer voor je leven in. Dat is het eerste. Het tweede zijn de gebakjes die je waarschijnlijk, brutaal als je bent, wel ontdekt hebt. Ik heb ze vergiftigd. Als je er n hap van neemt, sterf je. Ik ga." Kan, zijn vreugde verbergend, wenschte hem goede reis en behouden thuiskomst, terwijl hij innerlijk de reeksen epitheta opzegde die zijn fantasie hem reeds dagen lang ingefluisterd had. Lin was nog niet uit het gezicht verdwenen toen zijn helper de gebakjes voor den dag haalde, zich in een gemakke lijke houding op de treden van den tempel zette en ze begon op te eten. Het merkwaardigste was dat hij in het geheel niet bang was, althans voorzoover men kon opmaken uit de intellectueele en gastronomische vreugde waarmee hij ze opat. Dien dag en den volgenden verwaarloosde hij den tempel geheel. Hij liet de bladeren liggen op de paden van den tuin die hij tot dusver even netjes had moeten houden als den tempel zelf. Hij trok achtereenvolgens alle kleedingstukken van den priester aan voorzoover ze niet weggesloten waren, brandde den geheelen dag wierook die hij eigenlijk moest verkoopen, en keerde minstens eens per uur naar de groote doos met gebakjes terug die geregeld geledigd werd. Vervolgens, kort na het middaguur op den tweeden dag, nam hij de prachtige vaas naast het altaar op, droeg haar naar den ingang zoodat hij de oogen der geschilderde draken kon zien flikkeren in het zonnelicht en smeet het kostbare tempelstuk op den steenen voet van het altaar kapot. Het sprong in duizend stukken. TOEN Lin Kai Wei in den namiddag den tempel betrad, ging hij onmiddellijk naar het altaar, in schijn om dank te brengen voor zijn behouden terugkeer, in werkelijkheid om te zien of zijn ge bakjes onaangeroerd waren. Zoodra hij de brokken van de vaas op de vloer zag liggen, verloor hij zijn gewone waardigheid en liep, zoo vlug als zijn beenen hem konden dragen, naar de woning naast den tempel. Daar lag Kan op de vloer met de leege taartjesdoos naast hem. Zoon van een varken," zei Lin, wat heb je gedaan ?" Vergeef me, meester," zei Kan. Ik heb Uw vaas per ongeluk gebroken, en daarom heb ik de vergiftigde gebakjes opgegeten. Ik had gehoopt dat ik al dood zou zijn voor U teruggekeerd was. Het vergif werkt, geloof ik, nogal langzaam. Ik heb heusch mijn best gedaan: ik heb alle gebakjes op gegeten". BRADFORD SMIT H. iiniiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiitiii Merkwaardige berichten De beste all-round bal is so wie so de bal die door spelers van formaat gebruikt wordt." (E. 's Hochey-tips) Dagelijks moeten autoriteiten van 150 K.M. en meer worden afgelegd." ====== (IJm. C.) Paindeluxe-brood ,,Het net der autowegen is uitge breid met verder 1000 K.M. (H.) Uitstel van het vertrek tot een later tijdstip is niet mogelijk." (K.) CHARIVARIA Duitsche opperbevel niet en is ook niet aan te nemen." (R.) ,, Wanneer vliegtuigen op een hoogte van b. v. 8000 M. overkomen, ban Ijeeft men Ijet nattjfen." (H. P.) Hiermede werd slechts oourbcJOUbelijt rekening gehouden." (G.) Dat laschtige Hollands Boeren en boerinnen gaan voorbij, hun inkoopen torschend." (R ) Dit ware, na erkend wordt, juister geweest." (T. ) De nominatief-accusatief constructie Dat de Duitsche troepen de Franschen zijn gevolgd, meldt het De nominatief-datief constructie De Brouckère, die krachtig stel ling nam, werd een ovatie gebracht." (T.) Op de glibberige paden Een vloedgolf van verwijten nam in de Duitsche pers de vooraanstaanplaats in." (T.) ,,Kn juist wanneer men meent de lappendeken goed in elkaar te hebben gezet, dan blijkt dat er geen kracht en geen houvast in zit." (l)cli-C.) De iemand en het iets Zoo'n bekend iemand was een goede trekpleister." (K.) Dat schijnt mij een onontkoom baar iets te zijn." (H.D.) f 5 Men danste naar de pijpen van Moskou." (T.) De tabakspijpen, de kachelpijpen of de broekspijpen? Hollandsche zorgzaamheid De schrijver heeft zelf zijn plaatjes verzorgd." (R.) Het concert werd verzorgd door de Symphonie-orkestvereeniging". (T) De predikant verzorgde de bij schriften." (Bouwen en Bewaren) Steenen des aanstoots V", te A. Een hedendaagsche mode term is clcavinginstituut. Deze bas taard is overbodig sinds de wet het woord Vcmftcningskamcr kent. Tenslotte is liet er dan toch ten langen leste van gekomen". (Volk) Uiteindelijk! Correspondentie K. te U. Ik lees in de N.R.C.: Da theorie van de levensruimte mangelt aan vele kanten." Wat is dat voor een bewerking ? Antw. Mangelen beteekent te kort schieten, b.v. Uw taalkennis man gelt". In deze beteekenis is het woord verouderd; in de beteekenis van ontbreken wordt het nog dik wijls gebruikt. PAG. 15 DE GROENE No. 3252