Capri als kopstation A. Viruly DE witte marmerzuilen van de per gola, stovend in de najaarszon hoog. boven het door toeristen verla ten Capri, zijn als het langverhoopte ein de van onze reis, al weten we te goed, dat onze reizen geen werkelijk einde meer zullen hebben. Wij zullen nu eenmaal altijd onderweg blijven. De een koos dit soort leven vijftien jaar geleden, de ander vijf jaar, de ander twee jaar, maar hoe lang doet er niet toe: sindsdien heeft het leven uit vluchten bestaan. O, bont en kleurrijk aan indrukken was dat luchtvaartleven genoeg maar waar bleef het verband van al die bonte scher ven ? Kijk, het is, of deze warme middag in deze pergola het raadsel oplost, hoewel juist op deze plek een vijfduizend jaar oude granieten sphinx over de Golf van Napels over het mooiste uitzicht van de wereld ligt uit te zien; het lijkt of hier de scherven van de kaleidoscoop van ons zwerfleven ineens tot een zinrijke figuur van dit overgoede ogenblik sa menvallen en of alle wisselvallige avon turen onzer dwarrelwegen eigenlijk maar de bedoeling hebben gehad om ons tenslotte op juist déze windstille war me najaarsmiddag naar juist dit geze gende Capri en op dit eiland van alle uitverkoren doorzande plekken bij rijpende wingerden juist naar déze sphinx bij déze pergola, juist naar dit uitzicht van déze vermaarde villa te leiden. Het gaat ons goed: de geschie denis van vijf K.L.M.-zwervers treft n uitverkoren uur samen met de geschiedenis van San Michele. Twee man van de Wielewaal, die net uit Indiëin Napels is aangekomen, moesten daar drie dagen wachten op na dere orders, welke 't zij een treinreis over de Brennerpas naar Holland, 't zij een nieuwe vlucht Napels-Bandoeng kunnen inhouden. Zulke dagen kan een mens niet in zijn hotelhall blijven ver kniezen. Ze zijn daarom gisteren ochtend naar Sorrento gevaren om daar grote trossen gouden druiven te gaan ete.i, om op de muurtjes rond de mooiste tuin van Italiëverbroederd te zitten knipoogen tegen even behagelijk gaarstovende hagedissen, om zich in een museum voor een dozijn schilderijen van den alhier beroemden Nederlandsen schilder Pitloo wat te schamen, om voor vijftig lires somptueus met Asti Spumante te lunchen in een millioenairshotel en tenslotte moe en voldaan voor zeven lire in een oud boerenkamertje op een vagebondenbed voor treffelijk te slapen temidden van de levendigste en fascinerendste griezeli.isecten van Zuid Italië. Vanochtend zijn ze naar Capri gevaren en er was geen inspirerender ontbijt denkbaar dan hun plundering van een mand worsten broodjes op het stampende voordek bij in de koffiekoppen zwalkende waterchocola. Vanmiddag zijn deze beide Wielewalers bij de kruidentuin van het Karthuizer klooster ineens op drie Nandoe-ërs gestoten. Een pater, die met hen langs de cellen en fresco's gedrenteld had, vertelde hen in het Engelsch de historie van het klooster toen kwamen daar om de hoek van de poort ineens die drie andere kerels van Schiphol aan, die een mens anders alleen maar normaal in Singapore of Basra of Jask tegenkomt. Dat was me wat. Hédie mannen van de Nandoe! Jullie waarachtig óók op Capri ?" ,,Zoals je ziet. Al twee dagen. En jullie?" Sinds vanochtend." En ik ben er ook. Al acht maanden" zei toen de Karthuizer pater tot ieders verbazing. Want hij kwam eigenlijk van Gent. MET zijn vijven zijn we omhoog ge klommen over de zeven honderd zeven en zeventig treden van de oude rotstrap waarover keizer Tiberius zich door zijn slaven van San Michele naar zijn zeebad omlaag en dan weer omhoog liet dragen. Er is een klopper op een deur gevallen, toen is er een stilte geweest waarin alleen krekels sjirpten en in de verte het klokje van Anacapri klepte, toen hebben van het dak tussen witte kantelen door tegelijk een oude vrouw en een jonge hond gekeken. Si si, signori we mochten de villa wel zien. En nu zitten we in de pergola van Axel Munthe's paradijs. De ge schiedenis van San Michele kan weinig betere uren gekend hebben. De marconist van de Nandoe is misschien het meest onder de in druk. Daar zit je dan ineens boven Capri, als marconist zijnde. Ergens zijn veel te beroemde kerels, die veel te veel te zeggen hadden, een oorlog begonnen, je luchtvaartmaatschappij is er bijna van op haar rug komen te liggen, je hebt gedacht: hoe moet dat in gods naam met ons gaan? Dan hebben ze echter in Den Haag nog een gaatje voor de Indiëlijn via de Brennerpas gevonden, ze hebben je in Amsterdam in plaats van in een Douglas DC 3 in een rare rijtuigenoptocht gezet, die met een achterommetje langs die oorlog alsnog de weg naar Napels gevonden heeft en wat is het resultaat ? Dat je vacantiedagen vóór je Napelse start krijgt op dit zorgeloze Capri, waar geen mens van oorlog gehoord schijnt te hebben, dit Capri van zwemmen in rotsbranding, van kleuren en druiventrossen, van guitaren en chianti, van warme zon en de allerprachtigst mooiste meisjes en zeilboten en wuivende olijfbomen en.... Hij is er beduusd van. Het is allemaal zo'n totaal onver wacht resultaat van een wereldramp, Capri, de hoven dat deze marconist na een diepe zucht in de lach schiet en van nature en rechttoe van binnen uit precies de woorden vindt, die geen mens bij verstand nu zou mogen uitspreken. Hij hikt even en zegt dan: ,,'tls wél ontzettend, zo'n oorlog." En schiet opnieuw onbedaarlijk in de lach. Men mag dit uitbarstend plezier natuurlijk niet verdedigen. Ja, maar ik wil het wis en waarachtig wél ver dedigen. Deze neutrale marconist is geen gedachtenloze idioot; hij i's al beschoten en van dichtbij ook. Hij weet niet, of hij, straks uit Napels Javawaarts vertrokken, nog wel ver, en zo ja, of hij dan wel weer terug zal komen dan wel ergens in een verdrietig woestijntje zonder ijskasten geïnter neerd blijven. Hij weet zich nuchter maar een man op een vleugeltje boven een te nerveuze wereld en hij heeft thuis ook een vrouw en een kleine zoon. Hij weet precies, waar hij bij deze .;iii minimum i iiiiiiiiiiniii iiiimimiiimiiimmmiliimil imimimimiiuiiiii i CHARIVARIA Paindeluxe-brood Spr. constateerde dat de kabikracht netten steeds zwakker van werden." (H.) Het plotseling verschijnen van vliegtuigen kan niet onopgemerkt geschieden." (Volksbl.) De theatergramofoon j De records van dit tooneelstuk | zijn vervaardigd naar ontwerpen van B Teddy Goeth." (H.) Op de glibberige paden De meeste leden van dit bestuur zijn oude ratten, die het klappen van de zweep kennen." (De Politiebode) ,,Hij lijkt op den kok die met talent en fantasie uit wind en water ver leidend uitziende delicatessen toovert." (R.) De als-gruwel Het gelaatsstuk, dat, van rubber vervaardigd als het is, luchtdicht de ademhalingsorganen beschermt. Zij verdween na de sociale beroeringen, onmachtig als zij was gebleken haar taak ten uitvoer te brengen. Dus moedigt men den witten oorlog aan, die, gepaard als hij gaat met uitbrei ding van geweldmiddelen, tot een ramp moet leiden." (R.) Terwijl hij hoogelijk verbaasd stond te kijken, haalden de twee mannen hun sigarettenkoker uit den zak en boden den derde van het trio tegelijk het gele vlammetje aan." (H.) Toen steeg zijn verbazing ten top. Hij verklaarde dat Engeland zijn taak meer dan vervuld heeft." (R.) Men volge dit voorbeeld en vervuile zijn taak meer dan. De Sint Pieter in Moniveal, de welvarende hoofdstad van Canada." (IJm.C.) De uitspraak van het gecursi veerde woord is Ottawa. Moeilijk werk De ambtenaren moesten het nieuws vaak uit de kelen der hooge ambtenaren worgen." (R.) Tevens is daar het schoongemaak te schilderij, voorstellende Titus, waarover ook al heel wat inkt is gevloeid." (H.) Ds. van Dorp werd 18 December te Hazerswoude geboren." (T.) Ra-ra hoe oud is ds. van Dorp. Het verkeer was minder druk dan op andere dagen, doch verliep nor maal." (T.) Hoestmogelijk. Maar Barbertje zou en moest natuurlijk hangen !" (R.) Neen. De iemand en het iets Zij is nauwelijks een opmerkelijk iemand." (N.H.C.) Dan zal een en ander een vol dongen iets zijn." (H.) De druk van uw hand zij de tolk van uw hart, zei De Génestet." (De Syllabus) Neen. = = llllllimHIItltllllHIItlllllllllllHHIIIIIIIIHIUItlllllllllllltllimUHIlIllltr oorlog aan toe is en zo daverend leuk is dat waarachtig niet. Maar onder tussen weet hij zich dan toch ook maar vandaag hier op San Michele boven Capri en als er in deze tijden nog eens ergens lachend een rijpe, goeie dag te plukken valt, dan zal een mens dat toch zeker ook wel mogen doen van Wien dan ook, die zo'n dag toch niet voor niets zo godzalig heeft doen rijpen? Hij lacht wijduit en heeft deze marconist geen gelijk, kleine sphinx van vijfduizend jaar? Zou een mens, die Capri mag zien en van Polen weet, alleen mogen huilen? Is er een antwoord, kleine granieten sphinx? Neen; zulke vragen zijn nonsensvragen en in nonsens stellen sphinxen geen belang. EN vijf man van Schiphol, twee van de Wielewaal en drie van de Nandoe, dalen de Romeinse rotstrap van Tiberius weer af in de gedachte, dat het hen goed gaat. Die van de Nandoe zullen over een paar dagen alweer de oude Indiëluchtweg opvlie gen, die nu zoveel nieuwe aspecten gekregen heeft: in de arabische danskroegen van Alexandriëstaren nu wel erg jonge jongensgezichten onder matrozenmutsen, waarop de grimmigste namen der Westeuropese slagvloten staan, zelfs de verlaten jungle der Gangesdelta heeft nu verboden zone's gekregen en Singapore mag men nu nog maar alleen heel laag over het water en door een akelig smal corridor'tje koers 359°aanvliegen. En die van de Wielewaal zullen hen volgen of misschien tegenorders ontvangen en in drie etmalen huiswaarts treinen: in de nacht langs Florence, in een onwezenlijk serene middag vlak achter de Siegfriedlinie door het bijna vredig uitziende Rijndal en tastend naar hotels over de trottoirs van het be klemmend verduisterde München of Keulen. Wie weet? de heren in Den Haag moeten het maar weten. Drie Douglassen waren buiten Euro pa, toen dat in brand vloog; drie zijn er nog gauw buitenom langs Bordeaux uitgeslipt: aan die zes zal de Holland Indiëmail voorlopig toevertrouwd moe ten blijven. Technisch grondpersoneel, kantoorstaf, reservemateriaal is over de Brenner naar Napels gestuurd, de bemanningen zullen af en aan treinen tussen Holland en Italiëzolang er een kans is om de mail over te krijgen. Ik weet in een Brits-Indische stad een bordje te staan met K.L.M, services operated as usual" er op; is dat geen inspirerend bordje ? Niettemin heeft hun werk aan inhoud ingeboet omdat er niet veel aardigheid aan is om op te bouwen in een wereld, die moedwillig alle fundamenten aan het stukslaan is. Maar het leven geeft voor alles com pensaties. Wie in die waanzinnige herfst van '39 over Capri gedwaald heb ben, moeten begrijpen, wat ik bedoel. PAG. 15 DE GROENE No. 3255