[? Wed uwnaars aanzoe k Een verhaal voor De Groene van R- Brolsma IN den winter, ja, vooral in den winter, gedurende vele lange avon den van alleen zijn was bij den we duwnaar Tabe het voornemen gerijpt om de weduwe Piters Tryntsje ten huwelijk te vragen. Maar hij overwoog zeer lang alvo rens zich te orienteeren, hoewel we tende, dat de weduwe nooit ook maar het geringste aan de dorpsche open baarheid zou prijsgeven. Maar ook zonder dit verdroeg hij kwalijk het smadelijke, dat er is gelegen in een afwijzing; beiden waren ze hooghartige zwijgzame menschen, die hun eigen weg zouden gaan tenzij.... Twee bezoeken legde Tabe af bij de weduwe Piters Tryntsje zonder de teere kwestie rechtaf ter sprake te brengen. Toen tenslotte zinspeelde hij in gesluierde bewoordingen op zekere mogelijkheden. Waarna de weduwe hem verzocht zijn volgende komst uit te stellen tot mids Januari, ze wou n.l. Oud- en Nieuw doorbrengen bij familie leden elders. Tabe, haar bedoelingen radende, bewilligde gaarne. Hij had haar er des te liever om, hoewel dit woord niet precies zijn gevoelens vermocht weer te geven. Op den avond van den zestienden Januari dan, zijnde een Zaterdagavond, maakte hij zich op om te gaan en zijn beslissing onder de oogen te zien. Vooraf vermeide hij zich met zijn kooivogels, kanaries, blokvinken en een parkietenpaar. Een singulier vermaak was hem dit, de vogels kenden hem en bewezen het, ze hingen in sierlijke koperglinsterende kooitjes en verkwikten hem vele uren der eenzaamheid. O E weduwe wachtte hem in haar propere kamer. Ze was een rijzige vrouw, gewend om met kalme en wel overwogen woorden haar dingen te zeggen en daar met oog noch gebaar veel aan toe te voegen. Aangezien nu Tabe hierin weinig met haar verschilde, zou men mogen denken dat na het gepleegde familieberaad een schikking spoedig tot stand kwam.... Naast de weduwe Piters Tryntsje, ook op een stoel met kussen, was gezeten de kat, 'n Cypersche, rood geel gestreept, met witte banen, 'n Goed verzorgde welbewuste kat. Beider oogen richtten zich op den man, de weduwe groette koel navend", de kat zei niets. De man nam plaats op de hem toegewezen stoel; hij zei na eenige momenten zwijgens: 't Vriest". De vrouw antwoordde simpelweg: Zoo". Ze lieten een kwartier tijds voorbij gaan. Buiten joelde het van schaatsenpret thuiskeerend jongvolk maar 't wekte bij geen van hen een opmerking of zinspeling. De weduwe breide gestaag en vol hardde in zwijgen. Ik kom om het zelfde," zei hij, maar zoo weinig schonk ze ook aan dit woord aandacht, dat hij het nog eens herhalen moest. 't Is al onder de menschen," zei hij. Och heden," zei ze met een zweem van een glimlach. Och heden 'k heb er wel over nagedacht, veel over nage dacht, maar ik ben sinnich Tabe, van jou zeggen ze het zelfde. Passen we elkaar wel?" Ik," zei hij, zou hier op het dorp maar n weten die mij paste. Als je dat nu sinnich noemen wilt?" Kijk, dat gezegde, dat verstolen compliment hoe sober ook, viel er goed in. Opende den weg tot verder gesprek. Af en toe lieten ze enkele woorden los, proefden en peilden, onmiskenbaar ontstond daar een zekere saamgebondenheid, een drang, die de beide stille levens allengskens naar elkander toe dreef. Zelfs zeide de weduwe opeens: Als we ".... maar ze verzweeg nog tijdig dit uiterste woord en vervolgde: Ik was van gedachten mijn meubels mee te nemen." Hij knikte: Ja, dat spreekt," en verheugde zich. Was 't een toezegging? De kat ook," zei ze, haar hand strekkende en het beest richtte zich op en spon. Nu drong zijn zwijgen haar tot nadere aanduiding. De kat ook." Hij bukte zich, was 't om tijd te winnen? en klopte z'n pijp uit in de aschla. De asch verstoof, 't geen de weduwe mishaagde. Ze wachtte zijn antwoord en hij wachtte een ingeving, die mocht leiden tot een compromis, maar zijn stugge natuur was daartoe niet bij machte. Toen hij 't hoofd weer omhoog beurde, stuitte hij op twee paar vra gende oogen, van de vrouw en van de kat. Hij stotterde, aarzelde en vroeg toen, of ze terwille van zijn vogels de kat niet elders bezorgd kon krijgen. Mijn kat?" zei ze. Hij knikte bangelijk. Nee man, daar is geen sprake van, een beest dat ik al tien jaar om en bij mij heb. En daar zou ik afstand van doen.... Nee." Nog eens weer strekte ze de hand, nu sprong de kat op haar schoot en weer fixeerden twee paar oogen den man. Hij zag ze, die felle katte-oogen. Als het kwam, zooals hij in z'n ver dwaasdheid hoopte, dan zou ook straks de kat zijn woning binnen dringen, stoel op, stoel af, en.... eens op 'n kwajen dag de scherpgewette klauw naar de tralies uitstrekken.... Je moesten maar van die kat afzien," zei hij. 't Klonk norsch, hoezeer hij zich ook geweld aan deed om in den toon te blijven. Nooit," luidde het krachtige wederwoord. Ik wil er geen woord over.... begrepen?" Hij zweeg, hij zweeg, hij voelde z'n kansen min deren hij peinsde op een bevredigend woord. Maar de weduwe was alreeds tot een besluit gekomen, haar blanke hand streelde het zacht knetterende kattehaar. . .. As je zoo wille", zei ze.... Nog voleindde ze den zin niet. Was het om hem een kans te gunnen? Dan, hij benutte die niet. Moet het maar overgaan. . . . Ie mand, die niets schikken wil...." Om een kat?" vroeg hij verbaasd geërgerd. Om een paar vogels?" zei ze scherp. Hadde een van beiden nu een weinig soepelheid betracht.een grap,een kwink slag, 't zou ten goede gekeerd zijn nog. Niet alzoo Tabe, de humorlooze. In tegendeel, hij spitste het conflict toe. Je benne sinnich," zei hij. Jou benne sinnich," zei de we duwe; nu was er in haar stemgeluid niets hoopgevends meer. Wij zijn nog vrij van elkaar. . . . gelukkig." Ja", erkende hij. Wij doen het maar niet dunkt me", zei ze. Daar?, was het niet alsof ze. . . . ? Maar hij wist niets beters dan, pff, pfff, zoo tusschen twee rookkolommetjes door te zeggen: Nee, dat zal et beste weze...." Meteen rees hij van zijn stoel om hoog, toch nog nijdig en duwde die achteruit, dat 't keurige behangsel papier scheurde. Ik wensch je goeienavond", zei hij kortaf. 'n Avend", zei de weduwe. Amper een tien minuutjes later, onze dorpen zijn zoo miniem klein en hij was rechtaf zijns weegs gegaan, zat-ie weer thuis, voor z'n eigen kachel. Hij lichtte de doek van de kooitjes en de vogels hippetipten weer blij ijverig en toen hij met onwillig spitsende lippen trachtte te fluiten , ving de beste zanger het geluid over en begon 'n serie trillers, alsof haar kleine krop zou bersten. Hij luisterde in stille verblijdenis. ^«HllllllllltlllllllnlIlllllllllllHIIIIIIIIIItnlIIIIHlI-.IHIUIlIHIIIlltllHIIIMHlIlHIllllllUlllHIlHIlllKltlMtlllHllltlflIII Onze tooneelspelers ,,In dit magazijn spelen Bedden, Matrassen en Dekens nog steeds een groote rol." (De Zakenwereld) ,,De Azijn heeft soms in de geschie denis een belangrijke rol gespeeld." (H.) De rol die De Actieve Kool in de filterbus van het gasmasker speelt, is van algemeenen aard." (Ned. Ver. v. Luchtbesch.) Zij zwijgen over de rol van De Vulkaanasch." (Vad.) Werklooze In beide gevallen speelt de Drang naar vermenigvuldiging geen rol." (Mnd. OM. bl.) Of zij zichzelf beschouwen als in het geheel niet tot eenig kerkgenoot schap te behooren, speelt geen rol." (R.) Het Tooneel speelt in Amsterdam geen rol meer." (Holl. Wbl.) Tijdelijk werklooze Het schijnt dat de Utility-waarden thans de rol zullen hervatten, die ze langen tijd niet hebben kunnen spelen." (Holl. Wbl.) Een onvermoeibare Den heelen dag door speelt de Techniek een rol in ons leven." (H.) Paindeluxe-brood Ribbentrop heeft het thans nog eens herhaald en daarbij Engeland CHARIVARIA nog verweten, dat het een afwijzende houding had aangenomen". (R.) Kort voor den dood van wijlen I-ord Astor maakte deze van zijn bezit in Amerika twee groote truats". (K.) Dat laschtige Hollands Het O, du lieber Augustin van een bronzen lamptorschenden dikhuid". (H.) De twee geschorschte ambtenaren van de gemeentelijke arbeidsbeurs". (T.) De leden die zich bij den spreker neervleien om de ooren te spitsen". (H. P.) M. O. Ze moesten de tekst voor zich nemen en parafraseren, terwijl hun onderden and vragen gesteld werden. De verheven toon zou slechts weinig jongens van dien leeftijd lang durig gelijk afgestemd vinden. Ken zekere zucht naar realisme zou den al te jongen lezer gemakkelijk dien beruchten stap doen afleggen. Hij moet voor de mannen als voor beeld dienen, wat een eed beteekent. De verhalen zijn geschreven in grote druk en vrij eenvoudig Engelsch. Ze lijken me een welkome afleiding op de gewone lectuur. rfiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Goed van druk en stevig gebonden is deze avontuurlijke geschiedenis bijzonder goedkoop voor het geld." (Levende Talen) Volgens het Volk behandelt het Witboek o.a. de Duitsche concen tratiekampen, met name Buchenwald op enkele kilometers afstand van Weimar, de geboorteplaats van Goethe." Goethe is ook geboren in Frankfort. Homerus had nog meer geboorte plaatsen een hexameter vol, nl.: Smyrna, Chios, Colophon, Salamis, Pylos, Argos, Athene. l.afayette, de onverwoestbare idealist"". (W. H.) Ik laat me niet verwoesten, zei Lafayette. Correspondentie V. te A. In het damesweekblad Libellc. van 26 dezer lees ik iets over de aanschaf van electrische appa raten. Is een dergelijke afkort ge oorloofd of is dit een afwijk van eigen | maaksel ? Kunt u mij hierover een E inlicht geven ? | Antiv. Misschien ligt de verklaar | in de neig tot bezuinig en bespaar = door vermijd van inktverspil. | N.B. Charivarius dankt ook de l zenders van knipsels zonder bron- l vermelding voor hun moeite. Maar | hij kan die bijdragen niet gebruiken. | IIIIIIIHIHIillllltlllllllllliimililiimilllllimiliiimiiiiiiillllIllllliiiiiiiiiilllllltt PAG. 20 DE GROENE No. 3258