Een modern jachtvliegtuig. Snelheid 650 km per uur Hebben vliegtuigen oorlogs waarde? Van onzen luchtvaart-medewerker WAT is de militaire luchtvaart werkelijk waard als wapen ? Een vraag, die ongetwijfeld door velen wordt gesteld, gezien de gedurende deze «orlogsmaanden met vliegtuigen behaalde resultaten. En het antwoord moet luiden Wij weten het niet".. Het luchtwapen is eerst gedurende den vorigen oorlog tot ontwikkeling gekomen en de resultaten waren van dien aard, dat na dien oorlog de verdere ontwikkeling der militaire luchtvaart overal krach tig ter hand werd genomen. Luchtmacht werd gecreëerd als een zelfstandig wapen, naast Leger en Vloot. Men een eigen uniform, eigen commando, eigen tradities, een eigen begrooting. Voor de ver schillende opdrachten, die militaire vliegtuigen in oorlogstijd zouden hebben te vervullen, werden speciale types ontworpen, bemand met specialisten. De zware bommenwerper, voor wie geen afstanden bestaan, werd zelfs het aanvalswapen bij uitnemend heid; de jacht- en gevechtsvliegtuigen kregen een belangrijke taak toegewezen bij de verdediging van het eigen grondgebied. Naar mate de kans op een Europeesch conflict grooter werd, vroeg men meer gelden aan voor de aanschaffing van nieuw materieel, voor de opleiding van piloten en ander personeel, en op een gegeven oogenblik bedroegen in verschillende landen de uitgaven voor de luchtmacht zelfs belangrijk meer dan die voor leger en vloot. Wel een bewijs, welk een zeer groote waarde men hechtte aan dit nieuwe wapen. En toch, wat wist men er eigenlijk van? Oor spronkelijk baseerde men het ontwerp der vlieg tuigen, de verschillende types, de bewapening, de samenstelling der luchtmachten op de ervaring Van 1914-?1918. Doch de vliegtuig-techniek ont wikkelde zich zeer snel en na slechts enkele jaren was die ervaring weinig of niets meer waard; de TF«sdere ontwikkeling der militaire luchtvaart moest worden gebaseerd op theorieën. Theorieën, die men nog nimmer aan de werkelijkheid heeft kunnen ? toetsen, want de campagne in Abessinië, waar zoo overvloedig van vliegtuigen werd gebruik gemaakt, ?bewees niets omdat men geen tegenstand ondervond van luchtdoel-artillerie, van andere moderne vlieg tuigen: Ook de burger-oorlog in Spanje leverde minder positiefs op dan men had gehoopt en tal van vragen bleven onbeantwoord. HET huidige militaire vliegtuig is een zeer gecompliceerd apparaat. Reeds staat men voor het feit, dat men zeker een jaar moet rekenen voor de opleiding tot piloot, dat men dus over zeer gfoote reserves moet beschikken om de verliezen tijdig te kunnen aanvullen. Weegt dit ontegen zeggelijk nadeel op tegen de voordeelen eener hooge snelheid? Zullen de verliezen, mede door de onver mijdelijk slechte vliegeigenschappen, die maken, dat zelfs een kleine fout ernstige gevolgen heeft, UW FAMILIEWAPEN opgespoord en prachtig ge schilderd in maat naar keus f 13.50. Beschikken nu over meer dan een half millioen gegevens. Vraagt eens vrijblijvend aan. Zegelringen, stamboomen etc. Heraldisch Genealogisch Bureau De Banier, Zeer billijk. OrinJ* Naiiaulaan 87, Overveen. wel kunnen worden aangevuld en zal het niet gebeuren, dat de reserves aan personeel zoo snel slinken, dat men wel op een gegeven oogenblik vliegtuigen heeft, doch geen menschen om ze te bemannen ? De hydraulisch bediende onderstellen van heden, de vleugelkleppen, de pneumatisch bediende mi trailleurs in den vleugel, de luiken der bommenruimen, de electrische bediening der bommenrekken vragen tientallen leidingen in den vleugel, in den romp, en n granaatsplinter is voldoende om heel dat gecompliceerde apparaat buiten wer king te stellen. Nog niet zoo lang geleden bekeken wij een modern gevechtsvliegtuig en wij telden niet minder dan achtendertig koppelingen in de drukleidingen, die naar de mitrailleurs voerden. Wat gebeurt er, als er wordt geschoten; als heel het vliegtuig trilt? Blijven die koppelingen dan nog dicht of trillen ze los, zoodat de druk wegloopt en niet meer kan worden geschoten? M. a. w.: wat voor wérkelijke waarde heeft het om acht mitrailleurs in zoo'n vliegtuig te monteeren? Snelheden van 450, 500 km per uur zijn voor moderne bommenwerpers zeer normaal; men heeft zelfs reeds machines, die bijna 600 km per uur halen op een hoogte van 5000 meter. Die groote hoogte plus die groote snelheid maken echter, dat men reeds op grooten afstand van het doel de bommen moet afwerpen; ten eerste wordt hierdoor de trefkans niet grooter en ten tweede, een lage bewolking doet elk voordeel van de groote hoogte verloren gaan en de bestuurder is genoodzaakt om op het doel te duiken of laag te gaan vliegen om het te kunnen raken. Om die snelle bommenwerpers met succes te kunnen bestrijden, moet het moderne jachtvliegtuig eveneens zeer snel zijn. Wendbaar zijn die machines echter niet meer, zij zijn zoo stijf als een plank" geworden, zooals de populaire uitdrukking luidt. Wat zijn ze nog waard in een luchtgevecht ? Reeds is gebleken, dat de 100 km per uur langzamere Fransche jagers verre de meerdere zijn van de zoo snelle Duitsche toestellen. De duikbommenwerper werd gebouwd als hét wapen tegen kleine doelen, tegen schepen. Inder daad hebben machines van deze soort in Polen groote verwoestingen aangericht, doch zij werden bij hun aanvallen weinig of niet gehinderd door luchtdoel-artillerie of door Poolsche vliegtuigen. Bij aanvallen op schepen op de Noordzee waren de resultaten bepaald slecht en het bewijs is nog steeds niet geleverd, dat de duikbommenwerper inderdaad zoo'n effectief aanvalswapen is. Hetzelfde kan men ook zeggen van het torpedo-vliegtuig. ZOO zouden wij tot in het oneindige kunnen doorgaan, want ook al is men er in geslaagd om prachtige vliegtuigen te bouwen, al heeft men buitengewoon vernuftige oplossingen gevonden voor allerlei problemen, het is nog steeds de vraag of men er tevens in is geslaagd het vliegtuig te ontwikkelen tot een zoo belangrijk wapen, dat de enorme bedragen, welke aan de luchtmachten worden besteed, in elk opzicht zijn gewettigd. M. a. w., het is de vraag of de techniek het haar gestelde doel niet is voorbijgestreefd. Want er is een heel groot verschil tusschen het maximaal bereikbare en het practisch bruikbare. Zoo ergens, dan is dat wel bij de militaire lucht vaart gebleken. Bedreigd De Sowj'et-expansie in de. mogelijkheden van een De Sowjet-Unie dringt op Homo homini lupus de mensch is den mensch een wolf. Zoo er ooit een tijd is geweest waarin bleek dat dit sceptische zeventiende-eeuwsche woord ook gold voor de door menschen gevormde staten, dan toch wel deze. De groote mogendheden streven hun eigen belangen na, zonder te letten op de kleine die er aan ten slachtoffer vallen. Elke staat beschouwt alle anderen als zijn mogelijke vijanden. In dezen oorlog van allen tegen allen poogt iedereen van de tijdelijke zwakheid van zijn naburen zooveel mogelijk profijt te trekken, ten einde straks, wan neer wellicht van die zijde de aanval komt, een zoo sterk mogelijke positie in te nemen. Zoo ook de Sowjet-Unie. De Sowjet-Unie vertrouwde het Westen niet. Zij was vastbesloten haar positie rond de Oostzee te verbeteren. Frankrijk en Engeland konden echter aan dit expansionistisch streven niet tegemoet komen zonder hun prestige ernstig te schaden. Duitschland dat minder groote bezwaren kent, kon dat wel. En aldus geschiedde het dat met medewerking van het Derde Rijk de Sowjet-Unie haar Westelijke grens be langrijk in de richting van Berlijn kon schuiven. . Hat is ongetwijfeld een feit dat aan deze verbe tering van de positie der Sowjet-Unie een antiDuitsche pointe zit. Dat deze verbetering voor de Sowjït-Unie haar nut kan hebben, wordt wel be wezen door he.t feit, dat thans reeds geruchten de ronde doen over onderhandsche besprekingen in Duitsche, Fransche en Engehche kringen om ge zamenlijk een anti-Sowjet front te sluiten. Tegen dit front is de Unie thans beter bestand dan vóór den oorlog. In den ochtend van den I7den September trokken de eerste afdeelingen van het Roode Leger Polen binnen. Precies een week later maakte de Estlandsche minister van buitenlandsche zaken zijn op wachting bij Volkscommissaris Molotow. Het duurde vijf dagen, voor een Verdrag van Wederzijdschen Bijstand onderteekend was, waarbij twee kleine maar belangrijke eilanden aan de Estlandsche kust, alsmede de haven Baltiiskii ter beschikking van het Roode Leger, de Roode Vloot en de Roode Lucht macht werden gesteld. De handelsbetrekkingen tusschen de beide landen zouden uitgebreid worden. Op 15 October kwamen de eerste Russische regi menten in Estland aan. Een week nadat het Pact met Estland was onderteekend, arriveerde de minister van buitenlandsche zaken van Letland in Moskou. Drie dagen later waren Letland en de Sowjet-Unie eveneens door een plechtig verdrag verbonden. De havens Libau en Windau zouden Russische vlootbases worden. De Sowjet-luchtmacht zou vliegvelden mogen aanleggen op Lettisch gebied. Terwijl de Letlandsche minister van buitenland sche zaken nog te Moskou vertoefde, arriveerde aldaar Urbsys, dito minister vanLitauen. Vijf dagen later maakten de vice-president en de opperbevel hebber van de weermacht hun opwachting. Nog n dag en op 10 October had ook Litauen een Verdrag van Wederzijdschen Bijstand met de Sowjet-Unie gesloten. Litauen kreeg Wilna terug. Sowj et-Russische troepen en vliegvelden zouden in Litauen toegelaten worden. Dat alles beteekende dat de Sowjet-Unie binnen drie weken haar geheele grens ten Zuiden van den Finschen Golf op beslissende wijze had versterkt. De Russische vloot zou het Zuidelijk gedeelte van de Oostzee beheerschen. Echter: wat zouden deze veroveringen waard zijn, indien zich in het Noorden, bij de Botnische Golf, een vijand zou DE KEUS IS AAN U! Gedurende November en December bie den wij U aan een uitgezochte samenstelling Apéritif-, Tafel- en Dessertwijnen 6 flesschen ..... voor f 9.60 12 18.75 Franco huis, excl. glas en emballage. Stelt ons op de hoogte van U w persoonlijke voorkeur HUNGARIA-WIJNIMPORT HEERENGRACHT 338 Telefoon 31040 PAG. 4 DE GROENE No. 3258