KUNST VAN HEDEN ?rondgang zijn aandacht speciaal trekt, maar waarbij toch meestal wel n doek zijn waardeering of opmerk zaamheid verwerft. DIT contact verkreeg ik bij, laat ik zeggen, honderdvijftig werken, ongeveer 1lt%. Daar voor neem je op den koop toe de honderden slecht of onpersoonlijk geschilderde doeken; van alles wat: stillevens met appels, peren, ananassen, chineesche beeldjes. Daarvoor verkrop je je ergernis bij zonne klare imitaties, ja, na-schilderingen van Hollandsche of buitenlandsche levende of gestorven vakbroeders: de Grooten hangen hier in nietige epigonen. Of je tracht een opkomenden lach eenigszins te smoren (het klinkt direct zoo hol bij weer zoo'n heel krom ding, zulk een griezelige croute of pretentieuze ongeloofelijkheid. Daarvoor, loop je langs boschweggetjes, dwaal je door naakten in alle standen, loop je langs vrouwen, kinderen, neefjes en zelf portretten van de inzenders. Die inzenders. .. . Volgens den garderobebewaker van het museum zijn zij aansprakelijk voor een belangrijk contingent der bezoekers. Zij sleepen er hun familie en vrienden heen en gaan hen haastig voor door de geweldige zalen naar precies dat ne plekje op den muur, dat voor mij principieel in niets verschilt van duizend andere plekjes van dezen en andere muren, maar dat voor hen het leven beteekent, hun gevecht met materie en geest, hun liefde en hun broodwinning. Als een trouwe leerling achter hen aanholt en trouw bewondert, is dat een aandoenlijk gezicht. Aandoenlijk is het oude schildertje, doornat met den trein uit de provincie ge komen, zijn zwarte flambard op de natte, lange, grijze haren, zijn natte broekspijpen, die kleine druppeltjes lekken op het keurig gewreven linoleum. Thuis de kunstenaar voor een heele gemeente. En hier een van de drie duizend, wiens heiligste over tuiging ik wellicht nog zoojuist met een lach afgedaan heb. Daar is het eenvoudige schildertje, reeds oud van jaren, grauw van gesleten costuum, die mij in eenvoudig Nederlandsch vertelt, dat hij zoo juist gehoord heeft, dat zijn schilderij Paardenbloemen" (het heette anders; maar wat doet het er toe?) onverwachts eigenlijk, verkocht blijkt te zijn. Ik gun het hem; den kooper trouwens ook. DOOR de zalen dwalen de critici der Groote Bladen en BelangrijkePeriodieken. Zij voelen zich even belangrijk als een rechter in een moordzaak. Zij hebben er dagwerk" aan; fotografen sjouwen achter hen aan en verhellen de sombere regendagen met hoog opschietende magnesiumvlammen. Waar zoo'n criticus staat te turen is een luchtledig om hem van eerbied en schildersverwachtingen. Zij zijn de priesters van dezen tempel. Vreemdelingen zijn er niet in het museum; misschien een enkele, als die Duitscher, die dacht er Rembrandt's te vinden en het waren Janssens. Totdat hij stom verbaasd weer bij de uitgang kwam. Niemand wilde hem daar vertellen, waar de waarde volle schilderijen echt heen waren! Het bezoek is .wellicht iets grooter dan bij de oude en beproefde meesters. En ik kan u slechts den raad geven, bij hen te behooren, die het bezoek grooter maken. Met andere woorden: gaat u er heen! H. B. FORTUIN Impressies en Suggesties ....... DE EENI&Z MANIER OM ALLES TE ZIEN. A4/VM4SSW VAN DE . FOTO TA FEL ,HOE WVO HlETZ OO/r MuH SUPPOOST ME l STI<JJ.GEl/0£ilST&f:£>£ MACHT &E& &SWOOHTE fïeerltjft dj avone s weer tomen Maar het avondje is niet zoo heerlijk als U nog snel een goed cadeau moet bedenken. U hoeft dien avond echter niet te laten bederven, omdat het mooiste cadeau voor iedereen slechts f6 __ kost. i( cadeau is een abonnement op (J)e Groene voor f 6 - Als U iemand gelukkig wilt maken : geeft De Groene. Zie de bon op pag. 23 (pag. 3 van den omslag) PAG. 5 DE GROENE No. 3261