Vrouwen en Vrouwenleven Kleinere huizen en * ? ' toch meer ruimte beperkte 'woonruimte, meervoudige bestemming der vertrek ken en tegelijk behoefte aan ruimte, brengen ons er toe, weinig aan den wand te hangen en belangrijk minder te elaleeren op meubels, schoorsteenen en vensterbanken- dan men vroeger placht te doen. Het zou een woonbelemmering zijn als het huis ons . onmogelijk maakte, ooit nieuwe schil derijen of sculpturen of pullen te koopen omdat er toch geen expositiegelegenheid voor is. Wij moeten berging 'vinden voor een en ander teneinde gemakkelijk soms te kunnen veran deren. Het is geen kunst, op zolder of kelder in kisten en kasten een deel van den inboedel op te slaan, maar het is zeker dat wij er dan niet gauw toe komen iets te voorschijn- te halen om er van te genieten. Er wordt bij. de meubileering te weinig gerekend op de berging die wij noodig hebben en bij het opbergen toonen wij te weinig onderscheidings vermogen, ftet heeft geen zin dingen maanden lang te bewaren alleen om het daarna te vernietigen-(tijdschriften b.v.). Wij bewaren te veel wat geen beteekenis voor ons bezit; de meubelen hebben te weinig bergingscapaciteit voor het bewaren van voorwerpen,' die wij wél mooi vinden, maar toch niet permanent kunnen neerzetten wegens plaatsgebrek. Onnoemelijk veel leidt in ons huis een zwerversbestaan omdat er nooit voor behoorlijke huisvesting is gezorgd. Zwervend worden aangetroffen zon der vaste domicilie: in de gang: handschoenen, shawls, overschoenen, boeken- en andere tasschen; in de woonkamer: speelgoed, leesportefeuille, muziek, gramofoonplaten, drukwerken, tijdschriften; in de bovengang: sport artikelen (tennis-rackets, golf stokken), weer speelgoed; op de slaapkamers en zit-slaapkamers zwerft pok 200 een en ander. Er is een asyl noodig voor deze onbehuisde voorwerpen, niet om dat voorbeeldige netheid een eisch is voor prettige bewoonbaarheid of omdat 'vrij, nonchalant en origineel wonerigeen charme bezit, maar omdat wij te veel tijd verdoen met zoeken en omdat zwer vende voorwerpen onderhoud vragen (opruimen, afstoffen). ANDERE meubelen en andere meu bileering zullen ons meer en betere berging moeten verschaffen. Dit is slechts een deel van de taak der nieuwe meubelen. Zij moéten ons ook in staat stellen, het huis anders te bewonen. .Als wij nagaan hoe die bewoning zou moeten zijn, komen wij tot de slotsom, dat de groote, ruime, lichte woon-eetkamer wel een heerlijk bezit is, maar dat daarbij toch ook nog goed geïsoleer de werk-?cellen" niet kunnen ontbre ken. Het is g«en technisch probleem, een klein vertrek zoo te isoleeren, dat men er geconcentreerd kan werken: de kosten zijn evenmin onoverkomelijk. Op een slaapkamer (zelfs zonder dat opklapbedden toegepast worden) kan ook gelegenheid worden gevonden, een werkhoek af te zonderen. De meubi leering moet er echter op ingesteld worden. De combinatie van toilettafel en bureau is b.v. reeds veel gezien. De zolder onder het schuine dak, is vroeger nooit als woonruimte bedoeld; het dak diende als bescherming van het huis tegen hitte en koude. Thans beschikken wij echter over voortreffelijk isolatie-materiaal (b.v. gesponnen glas wol en isolatieplaten) waarmee het dak zélf de beschermende taak kan overnemen zoodat de zolder vrij komt als woonruimte. Nergens is doeltref fender het devies, meer licht en lucht" in de praktijk te brengen ! PAUL BROMBERG Kok'querelles BEHOORT de man in de keuken?" Het is onbegrijpelijk hoe zoo'n vraag plotseling in een gezelschap kan vallen en hoe dan ook op eenmaal een aantal menschen dat in vrede heeft zitten luisteren naar de radio of over politiek gepraat heeft, in twee vijandige kampen verdeeld wordt. ... Het is de biologische bestemming van de vrouw de verzorging van de maag op zich te nemen," zei Dr. Pfenning, die met dat bleeke kleine vrouwtje en die we niet mogen. Hij wordt alleen gevraagd omdat hij de leeraar is van Alice, Duitsche taal en letteren. ... De populaire voorbeelden uit het dierenrijk, die men zoo gaarne aan wendt wanneer men bezig is de vrou wenkwestie op te lossen, mankeeren ons," meende meneer Grave, die filo soof is en Dr. Pfenning in het bijzon der hiet uitstaan kan. Zelfs de geschie denis van de schepping", vervolgde hij, geeft ons geen enkele aanwijzing. Men zegt dat Eva met een appel Adam het eerste ontbijt aanbood een argument dat vooral door rauwkosteters benut wordt. Doch daar waar schijnlijk in het paradijs niet gekookt werd en Eva het eerst naar het vijgen blad greep en niet naar het keukenschort, zoo zult u, meneer Pfenning, naar andere argumenten moeten om zien, om dit probleem op te lossen. Deze zullen in de eerste plaats geba seerd moeten zijn op meer technische en practische grondslagen. Bij voor beeld dat de Man hinaus muss ins feindliche Leben" opdat op de eerste van de maand het huishoudgeld binnen kome. Dus is het billijk en begrijpelijk dat de vrouw zich bezig heeft te houden met de verzorging van huis en haard. . en nebenbei" de kwestie hoe zij met dat huishoudgeld uitkomt. ..." Doch bezien wij dat feindliche Leben" daar buiten eens wat nauw keuriger. U meneer Pfenning, is leeraar en ik wil er geen kwaad van zeggen. Een practische huiskamer, waar men iets kan opbergen.' Het is begrijpelijk dat de brievenbesteller, de machinist, de kolenwerker en de havenarbeider niet veel tijd voor de keuken hebben dat kan men ook niet verlangen en als zij vermoeid naar huis komen is hun arbeid afgeloopen. Maar er zijn andere beroepen; daar zit iemand achter een loket en drukt stempels op papieren, enfin, de lage en hooge trappen van geestesarbeid de heeren aan de telefoon, achter hun bureaux, achter hun. .. . hm. .. . katheder. Die komen allemaal verschrikkelijk moe naar huis en laten zich hun pantoffels brengen. .. . Mijn man draagt nooit pantoffels", zei de bleeke mevrouw Pfenning. Ik begrijp het mevrouw. En als huisvrouw hebt u natuurlijk nooit iets te doen. Dat gelooven de mannen toch? Doch ik ken menige huisvrouw die heimwee naar het vijgenblad heeft en zich in stilte wenscht dat ook haar iemand eindelijk eens de pantoffels brengt. Stuur dus af en toe de mannen in de keuken, in het bijzonder de arbeiders van den geest" die meenen dat goed koken geen geestelijke in spanning eischt. Hier is dan een recept voor de heeren om te beginnen: er is niets aan te bederven bijna. Snijd koude aardappelen in dobbelsteentjes, en niet te grof. Kijk in de ijskast of in andere kasten wat er staat aan resten van vleesch, ham, worst, en snijd dat eveneens in kleine stukjes. Ongeveer n derde vleesch op de aardappelhoeveelheid. Laat een of meerdere uien precies zooals het u smaakt en in verhouding tot het kwantum dat ge toebereidt, ongeveer 20 Minuten lang in boter smoren. Doe er daarna wat peper en zout bij. Braad de aardappelen langzaam in een pan en het vleesch eveneens (in een ander pannetje natuurlijk, geestelijke arbei ders !) Daarna vermengt men het vleesch met de uien en ten slotte doet men er de aardappelen bij lang zaam roeren en niet alles kapot maken. Als er nog wat jus over is moogt ge dat er bij doen. Als het gelukt, behoeft ge nog niet te denken dat ge koken kunt, doch hebt ge eenmaal voor uw vrouw een lunchschoteltje gemaakt. Ofschoon ik het graag als diner eet, met een soepje vooraf." «El GROÖf ALS CE EEN DEZER DAGEN soms heel degelijk witte boonen eet (ik hoop: met een dikke tomaten-saus plus gebakken stukjes bacon) neem dan a.u.b. zooveel boonen, dat er den volgenden dag overblijft voor een broodje vooraf. Dit bestaat dan uit: Sneetjes wittebrood even aan weers kanten lichtbruin gebakken, daarop een laagje vari de rest van de boonen plus tomaten-saus met een beetje slaolie door dit mengsel. Een korte tijd vóór het eten in de oven en de zaak is gereed! PAG. H DE GROENE No. 3162