De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1939 9 december pagina 3

9 december 1939 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER OPGERICHT 1877 Redactie en Administratie: Keizersgracht 355. Amsterdam-C. Tel. 37964. Abonnement f. 10.?per jaar. Postrekening: 72880. Gem. Giro G 1000. Abonnementen kunnen met elk nummeringaan, doch alleen tegen het einde van een jaargang, na opzegging vóór l December, worden beëindigd. 9 DEC. 1939 De Sowjet-Unie en Finland mnnuiuiiMiiiuu (' ', WIE ernst maakt met zijn democratische be ginselen, moet den bruten aanval van het Roode Leger, de Roode Vloot en de Roode Lucht macht op Finland, ten scherpste afkeuren. Deze daad van onverhulde agressie is niet te veront schuldigen. Niet te verontschuldigen is een pers campagne waarin de feitelijke toestand dat zal elk onbevooroordeeld toeschouwer erkennen, op zijn kop wordt gezet. Niet te verontschuldigen zijn de vlootbombardementen van open steden. Niet te verontschuldigen zijn de luchtaanvallen op een weerlooze, radeloos vluchtende burgerbevolking. Niet te verontschuldigen is het installeeren, op tien meter aan gene zijde van de grens, van een mario netten-regeering die in ruil voor de erkenning alle Russische "eisüteii inwilligt ?"?^ -en meer dan dat. Dat alles is onverdedigbaar op grond van dezelfde '; beginselen waarvan Sowj et-vertegenwoordigers in : eigen land, in Genéve en elders zich ettelijke malen als kampioen hebben opgeworpen. De karakter trekken van den wreeden overval van Italiëop een militair-zwakkeren tegenstander, van de ruwe pressie die het Derde Rijk meermalen op zijn na buurstaten heeft uitgeoefend, van het geslepen geïntrigeer waaraan Japan zich reeds jarenlang in China'schuldig maakt dat alles is in den Russi schen aanval op Finland tot hoogere eenheid ge' bracht. Deze aanval is de schaamteloosheid ten top gedreven. Zoo zal, los van alle politieke perspectieven, ieder de zaken zien die nog een grein gevoel heeft voor , wat recht en onrecht is. 1NTUSSCHEN is het ons niet veroorloofd, bij deze l moreele veroordeeling stil te blijven staan. Ieder die naar de reëele middelen zoekt om een betere internationale gemeenschap te scheppen en weet, dat men geen politiek maakt uitsluitend met juichen of jammeren, zal de vraag stellen Wat hebben wij in de toekomst van de Sowjet-Unie te verwachten? Is dit brute optreden een toevallige afwijking, of geeft het een lijn aan die in toenemende mate gevolgd zal worden?" Velen, zeer velen, hebben op deze moeilijke vraag het antwoord reeds jaren klaar. Stalin is nu een maal een despoot", 't Is weer het oude tsaristische Rusland. ..." Het komt ons voor dat deze en der gelijke antwoorden berusten op een vereenzelviging van onder geschikte karaktertrekken, een methode die vaak tot taak heeft, den criticus van verder on derzoek te ontslaan. Op zichzelf is dat laatste nog zoo onaangenaam niet. Want er is geen land ter wereld waarvan men zoo moeilijk hoogte krijgt" als van de SowjetUnie. Dat ligt niet alleen aan de tegenstrijdigheid van het gepubliceerde materiaal, niet alleen aan het feit dat zij voor sommigen de hemel, voor an deren de hel op aarde is. Dat het zoo moeilijk is, inzicht te krijgen in den wezenlijken toestand, in de i sociale, economische en technische verhoudingen waarin dit halve werelddeel zich bevindt, heeft nog een andere, diepere oorzaak. Deze oorzaak is, dat men zich bij geen enkele beschouwing die zich op een maatschappij of haar onderdeelen richt, uit sluitend kan oriënteeren op de feiten". Feiten" op zichzelf bewijzen niets. Geen feit" of het kan in twee of meer tegengestelde theorieën een plaats vinden. Wat beteekent het bij voorbeeld, dat op het oogen blik in de Sowjet-Unie per jaar dertig maal meer machines worden gebouwd dan in 1913 en drie maal meer dan in 1933? Dat er twintig maal meer electriciteit wordt opgewekt dari vóór den wereld oorlog en twe3-en-een-half maal meer dan zes jaar geleden? Wat beteekent het dat sinds 1933 de steen koolproductie met drie kwart en de productie van petroleum e.d. met de helft is gestegen? Dat de staalproductie zich ver-twee-en-een-half-voudigd UW FAMILIEWAPEN opgespoord en prachtig ge schilderd in maat naar keu» f 13.50. Beschikken nu over meer dan een half millioen gegevens. Vraagt eens vrijblijvend aan. Zegelringen, stam' boomen etc. Heraldisch Genealogisch Bureau De Banier, Zeer billijk. Onnjt Nauaulaan 87, Overveen. en de chemische productie zich bijna ver-drie-voudigd heeft? Dat beteekent dat er technisch veel veranderd is, ongetwijfeld. Maar het komt de socialistische theorie niet op den technischen vooruitgang op zichzelf aan, niet op de stijging der hoeveelheid en hoedanigheid der voortgebrachte artikelen, maar op ae verdeeling der maatschappelijke productie. Productiecijfers, hoe daverend ook, geven geen uitsluitsel inzake het vraagstuk der sociale verhoudingen. Zij be wijzen niet dat de sociale tegenstellingen zijn op geheven, zij bewijzen evenmin dat niet uit de eco nomische structuur van de maatschappij een nieuwe sociale tegenstelling groeiende is: de tegen stelling tusschen de kleine groep die het productie apparaat beheert zonder het in formeel eigendom te hebben, en de groote groep die als geheel van dat beheer is uitgesloten. Is dat het geval in de Sowjet-Unie? Ontstaan daar inderdaad, gelijk reeds velen apodictisch beweren, nieuwe sociale tegenstellingen? OP grond van de gepubliceerde economische gegevens is deze vraag niet te beantwoorden. Het is op zichzelf even goed mogelijk dat zich in de Sowjet-Unie de hoogste vorm van socialisme" als de hoogste vorm van kapitalisme" ontwikkelt. Maar er is nog een andere methode van onderzoek. Het zijn de communisten zelf, die plegen te bewe ren dat de wijze waarop een regeering zich uit, een afspiegeling is van de wijze waarop zij de sociale en economische problemen die haar gesteld worden, oplost. Aan de vruchten kent men den boom. Welnu: het onwaardig optreden van Stalin en Molotow in de afgeloopen weken, vindt in geen enkel onderdeel der socialistische of communistische theorie haar rechtvaardiging. Wanneer het inder daad waar is dat de huichelachtigheid eener regee ring er op wijst dat zij sociale tegenstellingen en economische spanningen te verdoezelen heeft, dan schijnt het de Sowjet-Unie op het oogenblik aan deze tegenstellingen en spanningen niet te ontbreken. Wij gelooven gaarne dat een bewering als van Molotow dat de Sowjet-Unie niet te Genéve zal verschijnen aangezien zij zich niet in oorlog bevindt met het Finsche volk" (tegelijk werden bulletins over den strijd uitgegeven!) voor zoete koek aangenomen zal worden door de arbeiders en boeren van de Sowjet-Unie die niet beter weten. Maar deze onoprechtheid zal elders in de wereld door niemand gedekt worden tenzij zijn critische zin gedoofd is door de behoefte om aan ie SowjetUnie door dik en dun vast te houden. Dat er economische moeilijkheden in de SowjetUnie zijn, wordt ook door reëele gegevens aan nemelijk gemaakt. Het is bekend dat de landbouw nog steeds ernstige zorgen baart, en dat de oppositie tegen de gedwongen collectivisatie nog lang niet verdwenen is. Het is bekend dat de uitvoering van het Derde Vijfjarenplan op groote moeilijkheden stuit en de productiecijfers in vele branches niet de gestelde hoogte bereiken. Het is bekend dat met name de steenkoolproductie teleurstelt en het verkeersprobleem nog bij lange na niet is opgelost. Er zijn in sociaal en psychologisch opzicht even eens verschijnselen die ieder onbevooroordeeld toeschouwer tot nadenken zullen stemmen. Wij denken aan den cultus van de weermacht, het door dringen van burgerlijke en kleinburgerlijke levens vormen, aan de vaak groteske persoons-vereering. Verschijnselen als deze kunnen er op wijzen dat zich in de Sowjet-Unie het aanvankelijk noodzake lijke totalitairisme met rassche schreden uitbreidt, dat ook daar de staatsmacht de plaats van de gemeenschap te dienen, de gemeenschap volledig aan zich onderwerpt. Dat zou, om tot de gestelde vraag terug te keeren, beteekenen dat men het Russische optreden tegen Finland niet als toevallige afwijking moet beschouwen, maar als aanwijzing voor een nieuwe richting die ingeslagen wordt: imperialisme onder het mom van bolsjewisme. DEZE conclusie stelt een nieuw probleem. Immers, als men de Russische politiek dezelf de opportunistische maatstaven moet aanleggen als de Duitsche, Engelsche, Fransche, Italiaansche Vereenigd Europa \ dat is het onderwerp waaraan dit jaar het Kerstnummer van ,,De Groene" gewijd zal zijn, een onderwerp dat juist door den thans woedenden oorlog een bijzondere actualiteit heeft gekregen. Het sterk uitgebreid, rijk geïl lustreerde nummer is tegen den gewonen prijs verkrijgbaar. Het bevat een keur van degelijke en doorwrochte beschouwingen alsmede tal van reportage'! en humoristische artikelen die op het onderwerp Vereenigd Europa" betrek king hebben. Geen Kerstnummer is zoo boeiend en afwisselend als l Het Kerstnummer van DE GROENE" «niitmin iiitimiiniiiiimiiniiminiiiitiK enz., dan doet zich de vraag voor: welk onmiddellijk voordeel behaalt de Sowjet-Unie met de agressie op Finland? Sterker: waarom is zij, wetende dat deze aanval haar de vijandschap van de wereldopinie op den hals zou halen, thans, bij het begin van den winter, tot den aanval overgegaan? Kon zij niet wachten ? Blijkbaar niet. Men is te Moskou van n ding overtuigd: dat de oorlog tusschen Duitschland en de Geallieerden, de echte" oorlog niet is, dat zij zich vermoedelijk niet tot wereldoorlog zal ontwikkelen. Deze tweede wereldoorlog komt, volgens de opvattingen van Moskou, pas later. En in dezen tweeden wereld oorlog kunnen Duitschland en de Sowjet-Unie wel eens aan weerszijden van de scheidingslijn staan. Waarom bezet de Sowjet-Unie anders de geheele Oostzee-kust ? Waarom poogt zij de Aalandseilanden te bezetten? Waarom zal zij straks wel licht de integriteit van Zweden en Noorwegen schenden? Immers om de maritieme positie in de Oostzee te verbeteren en met name het vervoer der Zweedsche ijzerertsen onder haar controle te krijgen. En waarom is dezer dagen van Duitsche zijde bekend gemaakt dat aan de Oostgrens van Memel tot Slowakije een Ostwall" gebouwd zal worden, die als twee druppels water op den West wan" zal gelijken? Soms omdat men de SowjetUnie zoo bijzonder vertrouwt in Berlijn? Het tegen deel is waar. De Sowjet-Unie en Duitschland hebben elkaar op het oogenblik noodig. Vandaar dat zij op het oogenblik samengaan. De ruimte ontbreekt om op de wrijvingen te wijzen die zich thans reeds voordoen. Dat dit samengaan permanent zal zijn, wordt zelfs in de respectievelijke hoofd steden niet aangenomen. Deswege wordt onderhands, niet slechts van Amerika uit, gepoogd om den verloren zoon" Duitschland berouwvol terug te doen keeren binnen een Europeesch, anti-Russisch concert. Bij deze en dergelijke intriges speelt met name Italiëeen voorname rol. De ironie der geschiedenis heeft gewild dat dit land, nog met het onverteerde Abessyniëin de maag, er deze week op aan heeft gedron gen, den Russischen aanval collectief af te keuren. Inrusschen is dit gekonkel nog in een te vroegen staat van ontwikkeling dat dan men er ernstig rekening mee moet houden. Laat ons echter van te voren reeds specificeeren dat wij geen heil zien in een anti-Russische Heilige Alliantie" waarin de agressiefste, zijnde de nationaalsocialistische en fascistische elementen den toon zouden aan geven. J. champagne kruq c r\ KI M c t: *.? Tririhj ^ r. f > KI l M f. f- M -*~ f ONNES & PAG. 3 DE GROENE No. 3262

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl