Historisch Archief 1877-1940
De geheimzinnige dr. Otto Meissnér
De carrière van den man die het klaarspeelde,
secretaris te zijn van Ebert, Hindenburg en Hitler
TELKENS, wanneer er een voorname gast,
graaf Ciano, graaf Csaky, of.... kameraad
Molotow in de Duitsche hoofdstad aankomt, kunt ge
in het bericht van het D.N.B, lezen: Na de verwel
koming door Von Ribbentrop, werd de voorname
gast, namens den Führer, door den Rijksminister,
Dr. Otto Meissnér, begroet."
Otto Meissnér! Een van de raadselachtigste
en belangwekkendste figuren van het Derde Rijk!
Een van de meest authentieke avonturiers van het
Duitschland van na den oorlog ! Een van die zeld
zame Elzassers, di$ na de overheersching van 1871
1917 volkomen verduitscht is, en die, om zijn
aanhankelijkheid aan zijn vaderland te bewijzen,
geen gelegenheid zal overslaan dit te toonen;
chauvinistischer, Pruisisch-gezinder dan de meest
Pruisische Pruis!
Veroveraar in het Polen van 1915?1918, onder
zoeker van de mogelijkheid van een onafhankelijke
Oekraïne, vazal van het Rijk, sociaal-democraat in
1919?1920, volgeling van Hindenburg van 1925
af, intrigant van 1931. af, met Von Papen, Von
Schleicher en Oscar von Hindenburg, tot het aan de
macht brengen van Hitler, nazi sinds 1933, voor
stander van het uitbreiden van Duitschlands macht
naar het Oosten.... en in 1939 begroet hij den
Sowjetgezant te Berlijn, earste minister van een bevriende"
mogendheid, onderwijl het vuurtje van een
antisowjet beweging in de Oekraïne aanstokend.... is
hij niet een levend voorbeeld van de politiek van
Duitschland van de laatste jaren?
MEISSNÉR werd op 13 Maart 1880 te
Bischwiller, in den Elzas, geboren. Hij studeerde
aan de universiteit te Straatsburg, en behoorde tot
de anti-Fransche, Pan-Germanistische vereeniging
Germania". Hij wordt te werk gesteld bij de
administratie in zijn geboorteland, eerst als referen
daris, later als regeeringsraad". Bij het uitbreken
van den grooten oorlog bekleedt hij een hooge
plaats bij de spoorwegen van Elzas-Lotharingen.
Spoedig zien wij hem als officier in Ludendorff's
leger in Rusland. De intieme raadsman van
Ludendorff, de beroemde avonturier Parvus, die den
Duitschen generaal het aanlokkelijke beeld van een van
het Russische juk bevrijd Polen voorspiegelt (echter
onderworpen aan het Reich !) maakt op een goeden
dag met een jongen officier kennis. De jonge
Elzasser, eerzuchtig, listig, intelligent, vrij van
gemoedsbezwaren, bevalt hem. Hij maakt
Ludendorff op hem opmerkzaam, die juist op dat oogenblik
officieren noodig héft, die energiek zijn, maar die
tegelijkertijd, als het noodig is, de gevoelens van de
bevolking kunnen bewerken.
Spoedig laat Ludendorff Parvus' protégéniet uit
het oog. Gedurende drie jaren zal hij profiteeren
van de 'gaven van den jongen diplomaat, die even
handig als onvervaard is. Na den val van den Keizer
gaat Parvus, die steeds in troebel water weet te
visschen, naar Berlijn, en neemt Meissnér mee.
Ik zal veel voor je kunnen doen," zegt hij tot
zijn beschermeling, onder voorwaarde dat je je
onmiddellijk laat inschrijven als lid van de
sociaaldemocratische partij, liever vandaag dan morgen t"
Meissnér aarzelt. Als patriot en goed katholiek kan
hij niet zoo dadelijk tot dien stap overgaan.
Parvus overtuigt hem. Het gaat om je carrière !
Nu of nooit!"
Zijn carrière gaat Meissnér boven principes en
geloof. Kameraad" Meissnér, specialist in Russi
sche zaken, voortgeholpen door Parvus, wordt in
audiëntie ontvangen door Rijkspresident Ebert, die
hem benoemd tot gevolmachtigd gezant in de
Oekraïne. Voor de naïve, eerlijke ex-zadelmaker
Ebert, komt her er op aan, het terrein te verkennen
voor een toekomstige economische samenwerking
tusschen zijn land en de rijke Oekraïne, den
Machiavellistischen Meissnér is het er om te doen, een
militair, germaansch-russisch verbond tot stand te
brengen tegen de Westelijke mogendheden die den
Duitschen invloed in Rusland in den weg staan.
Zijn eerste opdracht is een volledig succes. Even
als drie jaar eerder is hij de ziel van alle intrigues,
twisten en conflicten tusschen de verschillende
nationaliteiten, en tusschen de Sowjets en de
Poolsche autoriteiten.
Parvus hoort te Berlijn van het succes van zijn
leerling.
Als in April 1919 de vredesonderhandelingen
tusschen Duitschland en de Geallieerden steeds
stroever en moeilijker blijken te verloopen, denkt
hij aan Meissnér, en roept hem naar Berlijn, waar
hij Geheim-rat" aan het ministerie van
Buitenlandsche Zaken wordt. Hij wordt toegevoegd aan
president Ebert, van wien hij weldra een der meest
vertrouwde raadslieden is. De ex-zadelmaker is een
vurig aanhanger van de gedachte eener
FranschDuitsche toenadering, en van een, tenminste ge
deeltelijke, naleving van de verdragen. Meissnér
houdt niet van Frankrijk, hij is de ziel van het
lijdelijk verzet, en van de niet-betaling der reparatie
gelden. Zijn invloed is in alle beslissingen van Ebert
merkbaar, tegelijkertijd intrigeert hij tegen den
president, en ontziet zich niet, hem belachelijk te
maken om zijn afkomst en burgerlijke manieren.
NA Ebert's dood erft" Hindenburg den Elzasser,
Sedert 1925 bekleedt deze permanent de post
van ondersecretaris van Staat, toegevoegd aan den
Rijkspresident. Sommigen zijn naïef genoeg om te
gelooven, dat de slimme sociaal-democraat" het
den bejaarden maarschalk moeilijk zal maken; zij
kennen den streber niet, die Meissnér is. Zijn eerste
daad is, als partijlid te bedanken: voortaan vaart
hij in het schuitje van de anti-republikeinen ! Spoe
dig is hij de vertrouwensman van den maarschalk,
Welk een onbedoelde charme hebben deze stichte
lijke liedjes voor kinderen. En hoe onkinderlijk,
hoe groote-menschen-achtig zijn ze! Te denken
dat de goede Van Alphen zig verzekerd" hield
dat alle deze stukjens voor kinderen, boven de vijf
en beneden de tien jaren, bruikbaar zijn." Gelijk
bij voorbeeld:
Die perzik gaf mijn vader mij,
Om dat ik vlijtig leer.
Nu eet ik vergenoegd en blij.
Die perzik smaakt naar meer.
De vrolijkheid past aan de jeugd
Die leerzaam zig betoont.
De naarstigheid, die kindervreugd.
Wordt altoos wel beloond.
Het vijfjarig zoontje van Van Alphen heeft dit
verstaan". Arm kind!
?
EEN nieuwe Huizinga"! Het zal wel komen
door de onvergankelijke herinneringen aan
het Herfsttij" dat ik met een bijzondere gretig
heid naar de nieuwe publicaties van den Leidschen
hoogleeraar pleeg te grijpen. Neutraliteit en Vrijheid,
Waarheid en Beschaving, dat zijn de hooge woorden
die op de kaft van het pas-uitgegeven boekske
prijken, dat een omwerking en uitbreiding is van
een Avro-redevoering. Ik geloof dat de inhoud alleen
maar gewaardeerd zal worden door allen die het
volledig met Huizinga eens zijn.
Indien men", schrijft hij hier ergens, de stem
ming der verschillende volken op dit oogenblik
kon peilen, zou, dunkt het mij, als algemeene
grondtoon die van een dijpe droefheid gevonden
worden. Droefheid om den val van een zoo rijke
en schoone beschaving, als wij nog mee beleefd
hebben." Waarom dit aangehaald wordt? Omdat
het symbolisch lijkt te zijn voor den typisch
patricischen inslag van Huizinga. Want, in gemoede,
heeft de groote massa der bevolking ooit de rijke
en schoone beschaving" beleefd?
En zoo is het geheele boekje: welwillend, aristo
cratisch en wars van alle strijdbaarheid. Het zal
maar heel weinigen werkelijk iets geven, en men
zou dan ook de vraag kunnen opwerpen waarom
het eigenlijk gedrukt had moeten worden, ware
het niet dat de beantwoording terstond gegeven
werd door passages als:
Van het oogenblik af dat Europa zkh in natiën
groepeerde, is er nationalisme geweest, en waar natio
nalisme is, is hypernationalisme. Als een sluipende
ziekte is het in den loop der negentiende eeuw op den
bodem van een gezond patriotisme, uitgegroeid tot de
pest, of beter de melaatschheid van onzen tijd. Het
leeft van alle hoofdzonden te zamen, en het is bovenal
zoo dom, zoo oneindig dom.
Woorden die voorin alle geschiedboekjes over de
geheele wereld afgedrukt dienen te worden !
KANTEKLEER
Meissnér f rechts) in gesprek met dr. Dietrich.de rijksperschef
en nog meer van diens zoon, kolonel von Hinden
burg. Iedereen weet, dat gedurende de regeering van
den overwinnaar van Tannenberg het deze twee
mannen waren, die de touwtjes in handen hielden.
Hij staat op zeer goeden voet met den rechtervleugel
van het katholieke Centrum, met Brüning en Von
Papen, stichters van Der Ring" en van de be
roemde Herrenclub". Lange jaren blijft hij de be
schermer van Brüning, tot er een plotselinge ver
koeling ontstaat wanneer deze zich een aanhanger
van een francophile politiek toont.
Iedereen kent de eigenaardige rol, die Von Papen,
Oscar van Hindenburg en Otto Meissnér gespeeld
hebben gedurende den strijd om de macht van de
nazi's in 1933. Als belooning wordt de eerste
vicekanselier, de tweede krijgt rijke bezittingen in
OostPruisen, terwijl de vroegere sociaal-democraat, de
trouwe" Meissnér door Hitler gehandhaafd wordt
als secretaris-generaal. Als zoodanig is hij een van
de aanleggers van een verzoening met Polen, (ten
uitvoer gebracht door de overeenkomst van Hitler
met Pilsudski in 1934, met het oog op een
eventueele kruistocht tegen Rusland. Benoemd tot
Minister van Staat in 1938 neemt hij zijn oude
plannen van 1915?'19, omtrent een verdeeling van
de Oekraïne weer op, welke plannen door Von
Ribbentrop in 1939 aan kolonel Beek worden voor
gelegd. Na de weigering van den laatsteri was het
Meissnér, die, met opzijzetting van zijn ideeën van
de laatste twintig jaar, Hitler aanraadt zijn ouden
vriend Von Papen, die te Ankara in ongenade leeft,
op te dragen onderhandelingen met de Sowjets te
openen. Men kent het verloop van deze geheime
onderhandelingen, die tot resultaat het
RussischDuitsch bondgenootschap hadden. Na dit succes"
laat Meissnér, die evenals Von Ribbentrop de om
zwaai van anti-Sowjet kampioen tot enthousiast
voorstander van de Duitsch-Russische vriendschap
gemaakt heeft, niet na zijn meester te brengen tot
het voortzetten van den eens betreden weg. Niet,
dat hij ooit maar een moment gelooft in de duur
zaamheid en oprechtheid van het verbond met de
Sowjets, maar uitsluitend om z^ch van de U.S.R.R.
te bedienen tot de oorlog het gewenschte einde be
reikt zal hebben, om zich dan met alle krachten
te keeren tegen den vriend en bondgenoot" van
vandaag. Heeft Hitler niet door bemiddeling van
dienzelfden Von Papen, concrete voorstellen aan
Turkije gedaan, om, na de uiteenvalling van de
U.S.R.R." belangrijke gebiedsdeelen van Russisch
Turkestan aan Turkije af te staan, wanneer dit
zijn verdragen met Londen en Parijs zou willen
verloochenen?
Reeds heeft £talin Hitler schaakmat gezet door
hem den weg naar het Oosten te versperren. Hitler
zal wraak pogen te nemen, dank zij den goeden
raad van het trio Von Ribbentrop-Von
PapenMeissner. Wie het laatst lacht, lacht het best. Wie
zullen het tenslotte zijn, die het laatst lachen?
Dat moeten wij afwachten. LUCIEN '
PAG. 7 DE GROENE No. 32»