UITHUmGHEDÊN Stadsinventaris Internationale treinen OP de rangeerterreinen der groote stations, staan ze in lange rijen: de internationale treinen. Klaar om te vertrekken. Naar Parijs, Berlijn, naar Weenen, München en Bazel. En hoevelen vertrekken er nu mee? Men moet visa hebben en een dwingende reden, benevens vaak nog een portie moed. Nu staan de wagens somber te wachten. Het zou zoo feestelijk kunnen zijn: de gedekte tafeltjes in de wagon-restaurants; de fraai gelakte en luxueus betimmerde slaapwagens. De statige eersteklassecoupé's, met de veerende kussens en kanten overkleedjes, de gezellige rom melige derde klassewagens. Maar wellicht staat dit alles te wach ten voor een beteren tijd. De treinen staan op de rangeer terreinen en roepen: Kom toch. We brengen jullie waar je maar wilt." Maar wij weigeren. Aan de treinen zal het niet liggen. Eerder aan ons zelf. Film Zijn laatste jeugd (Tuschinski) ZELDEN werd er een film ver toond met welsprekender titel, immers het gansene drama, waarvoor de film bijna twee uur noodig heeft, ligt in deze drie woorden opgesloten. Waar kan Zijn laatste Jeugd" anders op slaan dan op de late liefde van een oud man voor een jong, téjong, meisje en welke andere pevolgen kan deze late liefde hebben dan overspel, jalouzie en een dramatische ontknooping, die een of meer slachtoffers zich voltrekt volgens de lijnen der dramatische geleidelijkheid en waarin Raimu een solo-rol weggeeft, zooals Jannings in zijn beste jaren het hem niet zou verbeterd hebben. Kinderlijke uithuizigheid Liesbet Sanders vertelt VOOR kinderen is een prettige uit huizigheid een Zaterdag- of Woensdagmiddag in het Leidscheplein Theater, waar Liesbet Sanders een zelf geschreven historie voordraagt: Vijf in n huis", een serie verhalen over de vijf poppen in een poppenhuis, die door de fantasie van schrijfster- envoordraagster tot leven gewekt worden en nu beginnen gedachten en gevoelens te krijgen en avonturen te beleven. De humor er van is ingetogen, zooals het geheele verhaal een iets geschoolder begrijpen vergt. De voordraagster heeft het poppenverhaal zeer zorgvuldig uitgewerkt en de volwassene laat zich gaarne over tuigen door de knappe techniek en stijlkundige spitsvondigheid, zoo hij al met den inhoud niet steeds contact kan hebben. Levendige vertelkunst, met talent voor nuances, kleuren en, in verhaal en -uitbeelding, veel verkwikkende caricaturale trekjes. Cabaret eischt? Het loopt met Raimu al niet veel anders, wanneer hij uit mede lijden een zwerfstertje van de straat liefderijk opneemt, haar kleedt en installeert en dan merkt dat mede lijden niet de eenig. drijfveer tot zijn goede daad was. Het waarschu wende voorbeeld uit zoovele films met eenzelfde intrigue wordt in den wind geslagen en Raimu wordt verliefd, jaloersch, doodt hét zwerfstertje en loopt zelf in het water. Een regelrecht treurspel dus, waarin niets onverwacht gebeurt, maar alles De Nelson's in het Muzieklyceum OP zekeren dag besloot de directie van het Concertgebouw, het orkest een uitvoering te laten geven in Cabaret La Gaité". De prof. dr. maakte halt en front op het intieme podium en links waar anders gecroond werd, zaten nu Zimmermann en Helmann verwoed te spelen. De strijkers hadden plaats gevonden op de dansvloer behalve de bassisten die rechts op de balustrade zaten. Achter in de zaal, bij de gezellige tafeltjes, daverde nu het koper. Het koor van Toonkunst men voerde namelijk Beethoven's?Negende" uit?moest zingen, zittend tusschen de stoelen van de orkestleden: plaats om te staan was er niet meer. - Het laat zich denken wat onder deze omstandigheden van de orkest-uitvoe ring terecht zou komen. Het laat zich dan óók denken welke gevoelens de Klein-kunst-avond van leden van het Nelson cabaret (aan welks opvoeringen in La Gaité" wij onvergankelijke herinneringen bewa ren) in de groote zaal van het Muziek lyceum opwekte. ... MIJN VRIEND, DE THUISZITTER over: VERDEEL EN HEERSCH. ER zijn van die menschen", aldus mijn vriend, de Thuiszitter, en hij hapte in een Amsterdamsen korstje, er zijn van die menschen, die de wereld vooruit willen brengen. Ze komen met ideeën en plannen inplaats van zich om hun eigen dingen te bekommeren en geld te verdienen om de verhoogde belastingen te betalen. Heb jij dat ooit van mij gezien? Heb je mij ooit hooren praten over Vereenigd Europa" of zoo iets overbodigs? Ik vind, dat er met een niet-vereenigd Europa al moeilijkheden genoeg zijn. En wat willen de menschen nou? Al die staten, die al ruzie hebben, als ze apart zijn, bij elkaar brengen? En wat zal het resultaat zijn? Dat ze bij elkaar kruipen, als ze mekaar noodig hebben en dat ze elkaar uit de vereeniging" gooien, als de een niet wil doen, wat de ander zegt. Is er zoo veel minder oorlog geweest sedert we een volkenbond hebben? Weineen, het is veel erger geworden. Ik noem geen namen, omdat van die lange lijsten zoo vervelen. Maar meJt een bond of een vereeniging of unie zijn we nog veel verder van huis. En daarom stel ik wat voor", aldus mijn vriend, en hij liet het laatste korstje uit het pakje verdwijnen, ze moeten geen Vereenigde Staten" maken maar een Gescheiden Staten van Europa". Er mag tusschen de landen geen verkeer meer zijn, op de grenzen worden hooge muren gebouwd en je mag niet eens weten wat voor een volk er naast je woont. Dan kan er ook geen naijver of wrijving ontstaan en krijg je geen gepraat over veiligheid" of levensruimte" te hooren". Ik begrijp je", zei ik, prachtig ! Ik ga direct een artikel schrijven, dat ze Europa uit elkaar moeten halen als een soepkip voor ragout. Dan komt er eindelijk een eind aan de ellende. Bravo", zei mijn vriend. Geniaal! Jammer alleen, dat de idee weer van mij moest komen !" KLEINE PERIKELEN WIJ hebben thuis altijd een kistje gehad dat telkenjare even voor de vacantie, het kistje der verrassingen was. Hoe gaat het als je terug komt van vacantie ? Je vindt een tienmarkstuk een kleinig heid je werpt achteloos alles wat er aan vreemde valuta in je zakken zit, in dat kistje je Belgische en Fransche francs, je Scandinavische munten en soms een stuk bankpapier. Toen je er voor betalen moest, wijl je op reis ging, was het offer je niet groot, in de pleizierige verwachting van alles wat je dit geld, dat omgewisseld, geen geld meer voor je beteekende, brengen ging. In dit kistje ligt.... Europa vereenigd, als u me begrijpt. Er la gen op een gegeven moment nog enkele zilveren roebels in, uit den Czarentijd, en een biljet van vijftigmillioen Reichsmarken. Gut ja, in dien voor-oorlogschen tijd van den na-oorlogschen tijd, kon je voor een prikje het gevoel hebben millionair te zijn en als je met je vrouw ging winkelen en ze zei: Geef me nog een paar millioen", dan tastte je in je zak en liet alleen een waar schuwend woord hooren: Lieve ling, vergeet niet dat je nu al dertig millioen van me gehad hebt, vandaaer.. .." l ? '' VAN 23 DECEMBER AF FEESTELIJKE DAGEN IN HET CARLTON HOTEL Alle zalen in Kersttooi. Uitgebreide en exquise diner-menu's. Groofsch cabarefprogramma o.a. THE R l G O L E TT O BROS parodisten LES SOEURS AIMÉE . Dans-Fantasieën. THE ZENTYS De vermaarde danseressen van d« Folies Bergères", Parijs. THE 4 BROADWAY SERENADERS De bekende accordeon nisten. JASCHA TRABSKY'S Dansorkest. VERES LAJOS ? n zijn tziganen-ensemble. Kerstdiners en Oude j aarssouper F. 6.-. Iedere dame die aan het Kerstdiner deelneemt, wordt een 'flacon parfum van Lanvln, Paris, geofjreerd. Speciale arrangementen voor een verblijf van meerdere dagen. CARLTON HOTEL AMSTERDAM Val toch niet over een paar mil lioen," zei ze dan. Gisse zat vandaag met een me lancholiek gezicht in het kistje Vereenigd Europa" te snuffelen. Er lagen nog wat drachmen in en enkele lepta's. Dat herinnerde mij aan de geestige manier waarop een Grieksche minister van Financiën na het Anatolische avontuur de dreigende financieele crisis oploste met een schaar. Hij hield een bank biljet m de hoogte en de Grieksche Kamer keek gespannen toe. Toen knipte de minister het biljet in twee stukken en sprak: De linkerhelft is staatsobligatie de rechterhelft geldt voortaan voor de helft." De wet werd denzelfden dag aangeno men en in het restaurant, bij den kapper, bij den tandarts werd je bankbiljet in tweeën geknipt en kreeg je de linkerhelft terug. Op n dag was het bedrag der bil jettencirculatie tot op de helft verminderd.... Daar liggen in het kistje Italiaansche lire's wat was het heer lijk spaghetti te eten in dat klei ne restaurant, vier lire een fiasco van een liter! We konden bijna niet meer op onze beenen staan. Geelkoperen Turksche pias ters weet je nog wel die bedelaar in de rue de Péra, die altijd zei: Donnez moi cinq piastres !" Hij nam niets mér en niets minder. Waarom zou hij de zorgen hebben over mér geld : er was geen zak in zijn cos-tumèwaar het gefd 'niet ' doorheen gerold zou zijn. En ach, hoe heerlijk hebben wij niet ge luncht in Smyrna, op wat zwarte gedroogde olijven en een stuk brood. Zoo'n maal kostte enkele piasters. Daar vind ik waarachtig nog Duitsche munten van het keizerrijk weet je nog hoe wij in OberBayern in dat kleine stadje dagelijksch dineerden bij Herr Graf". Hij heette zoo, de brave Wirt en, er was niets in Europa dat ons ver hinderde hier aangenaam te dineeren en gelukkig te zijn. Ja, we doen met een zucht het kistje van Vereenigd Europa weer dicht en hopen maar dat er een dag komt waarop wij weer, zonder veel trammelant en angstig gedoe, kun nen reizen onder onze mede-Euro peanen. En ik zou er niets tegen hebben wanneer we dan een munteenh^id hadden, die van de Veree nigde Staten van Europa. J. VAN HOORN. PAG. a DE GROENE Np. 3263