De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1939 23 december pagina 21

23 december 1939 – pagina 21

Dit is een ingescande tekst.

meer te doen en gingen zich wijden aan armen en weezenzorg. Staatslieden die zich ten doel hadden gesteld hun land te vergrooten en te verrijken werden door de parlementsleden gedwongen naar den barbier te gaan, waar zij hun wereldrijken lieten w gscheren. Er begon rust in de wereld te komen. Oorlog, misdaad, bedrog en leugen kwamen niet meer voor, en slechts n mensch was nog belangrijk, de kleine man in zijn groote kappersjas in het huis aan den Singel. HONDERDEN menschen werden per week ge holpen, maar duizenden aanvragen kwamen per dag binnen. Eerst was de zaak geopend ge weest van 's morgens negen tot 's middags vier uur, . maar na een paar weken stond de deur open van zes uur 's morgens tot twaalf uur 's avonds. Hoe vlug de man ook werkte, hij kon nog geen tiende deel doen van het werk dat van hem verlangd werd. Steeds meer voerde hij he.t tempo van zijn werk op, want hij wilde ieder gelukkig maken, om daar door de wereld rust en welvaart te geven. Maar iederen morgen opnieuw stonden de dui zenden voor zijn deur en vele politieagenten kwa men er aan te pas om de orde te bewaren. Wanneer de barbier zijn klanten schoor hoorde hij het gejoel en geschreeuw buiten, hij begon nog meer haast te maken, zijn handen begonnen te trillen en een enkele keer gebeurde het, dat hij een klant sneed. Dikwijls kwamen afgevaardigden van vreemde regeeringen bij hem, die groote sommen boden als hij naar dat land wilde vertrekken om daar zijn werk uit te oefenen. Maar hij weigerde en als de menschen nog langer aandrongen, liet hij ze zijn deur uitzetten, want hij had nergens meer tijd voor, dan voor het volvoeren van zijn taak, ieder mensch te scheren en hem te verlossen van het verlangen, de parasiet van het leven. Hoewel hij zijn zes uur rust per dag had bekort tot vier uur, sloop de wanhoop langzaam bij hem binnen. Want hij zag hoe ondanks zijn harde wer ken het aantal klanten steeds nog groeide en groeide. Internationale treinen, vliegtuigen en boo ten brachten ze bij duizenden, velen moesten weken wachten voor ze geholpen werden. In steeds jachtiger tempo verrichtte de man zijn werk, tot hij op een dag plotseling begreep, dat zijn doel ieder mensch te helpen onbereikbaar was. Hij sloot zijn zaak en ging zelf in de stoel zitten voor den spiegel. Wat zoudt u graag willen?" vroeg hij zichzelf. Ieder mensch gelukkig maken, af helpen van zijn onbevredigde verlangens. Langzaam zeepte hij zich in, keek zich zelf aan in den spiegel en zag voor zich een tevreden wereld, een eenheid van hardwerkende volken, die in vrede en geluk naast elkaar leefden, als broeders in n vaderhuis. En terwijl buiten de duizenden joelden en schreeuwden, haalde hij het mes over zijn wangen. Met iedere streek verdween een deel van zijn onbe reikbaar verlangen, tot hij tenslotte zijn eigen ge zicht weer in den spiegel zag, mager en bleek. Hij haalde de borden en de doodskop voor het raam weg en verliet het huis door de achterdeur. ANNO TEENSTRA DROSTE BONBONS - PASTILLES - CHOCOLADE VERPLEEGSTER CACAO Wét U ook neemt: ... Droste" op ieder artikel, waarborgt prima kwaliteit! ALTIJD WELKOM! Vraagt naar ome nieuwste lekkernij: Droste Kerst-kaarsjes Spaart plaatjes voor het nieuwe album Het Water op! Losse nummers van De Groene: 20 cent. Ouder dan 3 maanden: 60 cent. Toezending uitsluitend na ontvangst van het bedrag. Uitslag van de stedenprijsvraag Uit het aantal .goede oplossingen blijkt dat de Nederlanders een toeristenvolk zijn. De eerste en de laatste foto bleken de meeste moeilijkheden op te leveren. Het 's Gravensteen te Gent werd bij voorkeur naar Engeland verplaatst, het stadhuis van Stockholm werd herhaaldelijk voor het raadhuis te Helsinki aan gezien. Met de Madeleine en de St. Pieter is echter geen enkele vergissing gemaakt. Den eersten prijs kenden wij toe aan den heer C. A. Baart de la Faille te Utrecht die een zestal zeer uitvoerige beschrijvingen inzond die wij hier wegens de beperkte plaatsruimte niet kunnen afdrukken. De tweede prijs werd door Ir. J. W. Sprenger te Breda verdiend met een uitvoerige reisbeschrijving van den Amerikaan die geen Amerikaan was, en die daarom in Stockholm door de Zweedsche politie gearresteerd werd. Dr. J. D. Ruys kreeg den derden prijs met een beknoptere uiteenzetting die een voldoende aantal gege vens bevatte. De foto's stelden voor: i. Het 's Gravensteen te Gent. 2. de Madeleine gezien van de rue Royale uit, te Parijs. 3. de St. Pieterskerk te Rome, met links de obelisk van Caligula, rechts een van de colonnades van Bernini en een stuk van het Vaticaan. 4. Interlaken met de Jungfrau op den achtergrond. 5. de linker Rijnoever te Keulen met van links naar rechts het raadhuis, St. Martin en n toren van den Dom; rechts op den voorgrond het Stapelhaus. 6. het beroemde stadhuis van stberg aan het Malarmeer te Stockholm, gezien van het Riddar-fjarden af. Meneer Adelbert maakt een wereldkaart DUITSCt Nu moeten de landen er in" Nederland ?" Neen" Z/ezoo, dat is veiliger!" PAG. 21 DE GROENE N0.3IM

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl