j Oude kinderspelen voor de moderne jeugd 4 j uit een prentenmagazijn « heeft een opüca gekregen Gerrit kreeg~van zijn mama, Voor zijn vlijt in 't schrijven, reeknen, Voor zijn vordring in het teeknen, O! zoo'n kostbare optica. Hoe beziet hij elke plaat, Met de blijdschap op 't gelaat. BERTUS. Gerrit! mag ik ook eens in uw optica zien, als het u belieft ? GERRIT. Wel ja, mijn lieve broertje ! dat moogt gij wel; ga maar op deze stoof staan en zie dan regt uit door dat ronde glas in den spiegel. Zoo ! Wat ziet gij nu ? BERTUS. O, verschrikkelijk ! wat een groote kerel! Is dat nu Sint Nicolaas ? GERRIT. Loop, gekke jongen ! Sint Nicolaas, die al lang dood is, was een mensch van gewone grootte. Wat gij daar ziet, is de afbeelding van een groot koperen menschenbeeld, van wel 70 ellen hoog hetwelk men geplaatst had aan den mond van de haven der stad Rhodus, op het eiland Rhodus. Hier ziet gij den toren van Babel, van welks bouwing op last van Nimrod wij in de Heilige Schrift lezen. Zie ! dat is de fraaije tempel van Diana te Ephese, uit wit marmer opgetrokken, 425 voeten lang, 220 voeten breed en van binnen met 127 zeer kunstig bewerkte zuilen ver sierd. 200 jaren lang droeg Ephese bij, om den tempel van binnen te verrijken. Dezelve werd verbrand, 356 jaren voor C., door zekeren Herostratus, die zich daardoor een' naam dacht te maken.... j,',,. i-v EEN JAS MET COUPE Dit stukje heet: Een jas met coupe, of: De dame die op twee kermissen tegelijk wou dansen. Als U de foto goed bestudeert, ziet U dadelijk wat hiermee bedoeld wordt. De mondaine vrouw heeft keuze moeten maken tusschen twee soorten winterjassen: het redingote-model, sterk getailleerd, met sluiting van n rij hnoopen, of soms twee; en de rechte, losse jas, zeer ruim in de rug, die de draagster een ietwat geometrisch aanschijn geeft, in 't Hollandsch genaamd: vierkant (wat lang niet iedereen zich kan permitteeren, al zou men wel eens denken dat iedereen denkt van wél, zooveel worden deze jassen ge dragen !). Enfin, de dame van deze foto nu kon geen keuze maken; uren lang had ze gepast en geaar zeld. Eindelijk liep ze den winkel uit, met de doorzichtige en weinig hoopgevende belofte aan de geduldige verkoopster: Ik most er nog eens over denken". Daarop snelde zij naar haren kleermaker, en bestelde bij hem een mantel die van voren op de boven beschreven redingote leek, en van achteren op de wijde jas! Het resultaat was, dat aan het slanke geheel geen afbreuk werd gedaan. Kok-qmerelles OOK in de culinaire kunst bestaat de necrologist". Dat is de ver velende vent of de sentimenteele tante of een juffrouw-met-een-complex die je de aangenaamste maaltijd bederven met de opmerking: Te denken dat het misschien de laatste keer is dat wij zoo gezellig bij elkander zitten en eten.. .." Zoo'n mensch zou oogenblikkelijk verwijderd moeten worden en natgespoten. Want de vreugden van de tafel moeten zich bepalen tot de vreugden in het algemeen, en als ge in het bijzondere wilt treden, spreek van goeden wijn en edele spijzen, van de vriendschap, van de liefde desnoods, doch voor dit laatste waarschuw ik u, omdat hier zoo gemakkelijk de vraag rijst: zul je altijd van me houden, of iets dergelijks, wat eveneens doodelijk is voor de appetit. Want óf hij is van plan altijd te blijven beminnen, en in dat geval is de vraag slechts een blijk van wantrouwen, of hij is het niét van plan en in dat geval irriteert ze hem. Spreek dus nooit van de laatste keer, want weet iemand of hij de laatste keer naar het Concertgebouw, den tandarts, den waarzegger of naar een lezing over Rodin gaat? Men weet toch nooit of men de laatste keer in een taxi zit, in een onaangename ver wikkeling met zijn vrouw of in een boedelscheiding, rijstpudding eet, links of rechts stemt wat weet men? Ik mag u de geschiedenis niet onthouden van den koopvaardijkapitein, die ieder jaar geregeld thuis kwam voor een paar weken, zoodat dus op den regel maat van zijn gedrag niets aan te merken viel. Zijn vrouw kookte abominabel en leerde niet veel bij. Zoodat de kapitein besloot van zijn volgende reis naar Zuid-Amerika een afscheidsreis te maken en niet meer terug te komen.... Misschien is het wel de laatste keer dat wij samen eten," zeide hij aan tafel, om zijn vrouw zachtjes voor te bereiden. Ze lachte en die lach joeg den man rillingen over den rug. Hij kwam na vele weken in Havanna en de eerste persoon die hij bij de loop plank tegen kwam, was zijn vrouw, die een snellere route had genomen.... Ben je niet verrast?" vroeg ze en de zeeman antwoordde naar waarheid: Ik ben levensmoe geweest en ik was zeeziek, maar jij maakt me allebei." Om terug te keeren tot de vreugden des levens zou de kapitein deze snoode inbreuk op huwelijksrecht en liefde gemaakt hebben wanneer zijn vrouw hem van tijd tot tijd verrast hadde bij voorbeeld met.... Nierensauté? Twee kalfsnieren, 2 eetlepels boter, !/4 theelepel witte peper, een eetlepel meel, een theelepel zout, 3 eetlepels sherry of Madera (ik stip uitdrukkelijk aan dat ik niet voorschrijf: een flesch !) i'/2 deciliter kof f ieroom, bouillon en champignons of gewoon paddestoelen water. Dat zit namelijk in het busje champignons of paddestoelen dat ge noodig hebt. Bevrijd de nieren van het vet dat er zich ondoelmatigerwijze aan bevindt, doe ze in ietwat zout koud water kook ze snel op giet ze daarna af. Snijd de nieren in kleine stukjes en de champignons evenzeer. Smelt boter in een kleine pan doe nieren en champignons er in eerst de nieren tot ze licht gebraden zijn en vervolgens de cham pignons er bij. Doe er nu langzaam alles bij wat in den aanvang van het vers gezegd is en laat het gansche 20 a 25 minuten sudderen. Als ge het goed doet, loopt er geen kapitein weg. Was DE GROENE juist toen u er naar vroeg ? Een goede raad: neem een abonnement PAG. 16 DE GROENE No. 326S