De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1940 13 januari pagina 7

13 januari 1940 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

w * * * aar . z ij n z ij Piet Ooms PIET OOMS' glanstijd ligt ook al weer een heelen tijd achter ons. Zijn zwemoverwinningen, als de tocht dwars door Parijs waren in 1909?'n, en ook zijn zwaarste wedstrijd van H& /re naar Trouville, valt omstreeks dien tijd. En als men nu in'i.w;rkkamertje van zijn Amsterdamsche woning komt, hangt er aan den waad een kastje met 50 of meer medailles en er staat een bronzen beeld op piedestal van een uitgekleeden man, die op een trompet blaast en een groote Sèvres-vaas: alle maal prijzen, vijftig eerste prijzen heb ik behaald", zegt Piet Ooms, die nu een bedaagd heer is, en die, zelfs in een getrest kamerjasje met zijn ietwat ronde figuur toch nog altijd iets heeft van een zeehond, of een otter, althans een door het water voortschietend waterdier. En datmoat ook wel, want voor zulke zwemprestaties is een bijzondere aanleg vereischt. Het zit in de familie," zegt hij en hij vertelt van zijn Oom,en zijn broer, die beiden vooraanstaande sportmenschen waren. Hij zelf zwom al met acht jaren en zwom zijn laatsten wedstrijd met 36. En nu haalt hij herinneringen op over die lange toch ten: 30 K.M. door Parijs, 22 K.M. over woelige golven van den Oceaan, toen hij zeeziek werd en van zijn trainer, Bram Felleman (weet U nog wel ?) in het water een fleschje champagne kreeg. Er komen oude krantenknipsels van wedstrijden op den Amstel, van het Kalfje tot aan het Amstel Hotel., Overal heeft hij gezwommen. En die wed strijden waren niet goedkoop: alle zwemmers moest een volgbootje hebben, een trainer, een roeiar, en die moesten allemaal ergens logeeren. Dus daarom was het een kostbare sport. En heel wat anders dan tegenwoordig. In zoo'n overd :kte zweminrichting zoo'n baantje van 25 meter en dat vier keer heen en weer. Daar gaat het dikwijls ni< t m ?er om zwammen, maar wie het beste acrobatiek kan en kopje dui kelen. En wie het verst kan afzetten ! Lange af stand, dat is pas zwemmen ! En dan lees ik in de knipsels, hoe Piet Ooms uren achtereen een tempo had van 24 slagen per minuut, of, op zee, van 22 slagen per minuut en dat zoo'n zes uur achter elkaar! MAAR in dit gesprek blijkt, dat Piet Ooms, in tegenstelling schijnt mij tot hedendaagsche sportcorypheeën, zich in zijn tijd niet slechts voor zijn zwemmerij maar minstens even zeer voor zijn werk geïnteresseerd heeft. Hij is namelijk, zooals hij zelf zegt, zijn heele leven in het amusementsbedrijf geweest". En in die jonge jaren was hij eerst "l verhaal wordt gedaan van het z.g. artillerie-vuur der Finnen op de Russische stellingen op 20 Novem ber, dat Moskou aanleiding gaf, een ultimatum te stellen waarop tenslotte de oorlog is gevolgd. Het behoeft geen betoog dat de redactie van De S'ivojetUnie" van de juistheid der Russische beschuldiging overtuigd is. Sterker, dat was een bloedige provo catie, uitgebroed in de werkvertrekken der d?mocratische regeeringen", die reeds de oorlogsfakkel in Westelijk Europa hebben aangestoken." Ergo: oorlog tegen de Witten". Tegelijk echter sloot de Sowjetrege:ring een vriendschappelijke overeen komst met de waarachtige, democratische regeling, der nieuw gevormde volksregrering, reeds bekend ? onder den naam van haar leider: Kuusinen." Elders in dit artikel staat neg te lezen: Het Finse volk wiJ nu, nog meer dan twintig jaar geleden, omdat politieke avonturiers het land ter wille van vreemde imperialisten in den oorlog hebben gestort, het hechte bondgenootschap met de Sowj etUnie. Want de Sowjet-Unie wil niet alleen den vrede, zij vecht ook voor dezen vrede en is daarom een bond genoot, waarop n klein volk in vol vertrouwen kan steunen. Minder nog dan verontwaardiging wekt dit onhandig weefsel van leugen en verzinsel een gevoel van droefenis, droefenis over de geestelijke slaafschheid die er uit spreekt. Het zijn c'rie oudacadernici die de redactie van De So\vjet-U>ne" vormen.... A MSTERDAMSCHE taaiverrijking, dateerend f\ uit het afgeloopen weekeind. Het ijs was iet wat hobbelig. Stem van een jongeman: Het ijs is senuwachtig I" KANTEKLEER administrateur bij de Gebroeders van Lier, in het Grand Théaire en later bij den grooten Louis Bouw meester. En hier wordt het gesprek levendiger dan over de vele verzwommen kilometers. Want zooals die Bouwmeester speelde, dat zie je nooit meer. Drie begenadigden in n familie I Als Louis speelde de groote scène van het lirium in PAssommoir", van Zola, dan zetten wij in de foyer een paar canapés en een f lesch eau de cologne neer voor de dames die in de zaal zouden flauw vallen. En dan gingen we naar hem toe en dan zeiden we: Meneer Bouw meester, vanavond zijn er twee ! En dan zei hij: Wat? Maar twee ! Of hij speelde een niks-niemardalletje als De Matroos," of .,De Klauw", een stukje Grand Guignol. Maar dat was zoo geweldig, dat hij van het eerste woord af de heele zaal in z'n greep had en als ik niet oppaste stond ik naar hem te kijken met het zweet op m'n voorhoofd. Die jongens en meisjes van tegenwoordig weten toch niet meer, wat tooneelspelen is! En waar de menschen tegen woordig gek mee zijn, zoo iets als Juffrouw Snip en Snap, nou, vroeger had je Solser en Hesse en dat was nog te min voor het publiek. Daar lrp?n ze eens even in, maar dat waren groote acteurs ver geleken met wat ze tegenwoordig doen; die van nu, die hadden vroeger de kans niet eens gekregen ! En wat zoo'n Bouwmeester verdiende ! Wilt U gelooven, dat hij in n seizoen, buiten zijn gewone salaris nog vijfenvijftigduizend gulden verdiende? Ik heb de boeken nog hier ! En een kinderlijk plezier ! Hij kon in de grootste hotels maar hij had plezier om in een klein stadje ergens in een bedstee te slapen. SDIÏIS moest hij schminken zonder electrisch licht. Dat was er in som mige schouwburgen niet. Dan stonden er twee flesschen met kaarsen naast zijn spiegel. En als er dan een jonger lid van zijn gezelschap kwam klagen, dat hij niets kon zien, dan zei Louis: dan zie je maar niet. Als je maar speelt! En hij zelf speelde geweldig. Zooals hij verzen sprak, een ongeletterd man; je hoorde niet meer, dat het verzen waren. Als die soldaat in l'Aiglon, die oude garde-soldaat. Het is te begrijpen, dat de menschen tegenwoordig niet meer naar het tooneel komen. Doch tóen hadden we een gezelschap: Louis Bouwmeester, Louis de Vries, noem maar op l" Ging dat dan samen met uw zwemtraining, meneer Ooms?" Natuurlijk. De Gebroeders van Lier waren zélf enthousiaste sportslui. Die kwamen kijken. En Bouwmeester later ook. En een keer, toen zou die gaan filmen, met Boeiels. En daar moest-ie dan uit beeldt n een man, die in het water springt. Het zou opgenomen worden in den Amstel en ik dacht: een man van zeventig jaar bij dat weer in den Amstel.... En ik ben er heen gegaan want ik dacht, je kunt nooit weten. Maar zwemmen dat hij nog deed ! Hij was sportief hoor !" En zoo zijn we dan weer bij zwemmen. Piet Ooms bewaart er heel mooie herinneringen aan. Maar je moet toch ook zorgen, dat je werk er niet onder lijdt. Want als je een van de dingen niet goed kunt doen, kan je er beter n nalaten. Maar zooals de een in zijn vrijen tijd biljart of kaart speelt, zoo gaat een ander zwemmen. En die training, nou ja, je begint eens een afstand te zwemmen, tot je geen zin meer hebt. En dan zwem je eens bijvoorbeeld drie uur achter elkaar. En dan eens een uur of wat in de Zuiderzee of in het IJ; en zoo schiet je langzaam op. Want vroeger konden we niet trainen, zooals nou, in overdekte zweminri~htingen. Alleen 's zo mers en overdag buiten ! En altijd moet er een boot mee; om de slagen te tellen, om de richtingen te geven. En daarom is een trainer in de boot zoo belangrijk: bij esn wedstrijd ben j * heelemaal van hem afhank lijk. Hij moet ja tempo regelen, hij moet j s krachten kennen. Maar je moet een ingezonde corpus hebben: goede longen, een goed hart. Want er zijn er genoeg, die op lateren leeftijd de nadeelen van te veel sport van vroeger onder vinden. En zoo gaat Piet Ooms rustig verder. Het lijkt alles niet zoo bijzonder. En als ik dan later de krantenknipsels doorlees, m^t de opgewonden ver halen van overwinningen, met levendige prognoses en de oude foto's zie, met oude tegenstanders, dan gaat die heele oude wereld weer leven. En ik zie niet Ooms, de n firmant van de Universal Film Agency van thans, maar den opgewekte n en onvermoeibare n zwemmer van vroeger. En dat hij zich thans buiten het water even lekker voelt als vroeger er in ! Een Fransche prentbriefkaart waarop Piet Ooms, de lange afstand zwemmer in al 2ijn iwemglorie afge beeld is. De foto stamt u/t den tijd, dat hij de beroemde traversée de Paris" driemaal achtereen won. i Aan de abonné's van DE GROENE" d/e er de voorkeur aan geven het abonne mentsgeld voor 1940 per giro of postwissel over te maken, wordt verzocht d/t te doen vóór 1 Februari a. s., door anders een kwitantie wordt afgegeven, ver hoogd met zegel en incassokosten. ABONNÉ'S IN INDIE i worden beleefd verzocht de abonnements| gelden per postwissel of anderszins over te maken, zulks ter voorkoming van de buiten= sporig hooge incassokosten. ONS POSTGIRONUMMER IS 72880; l i i i i i LM GEMEENTE GIRO G 1000 De Administratie: GROENE AMSTERDAMMER KEIZERSGRACHT 355 -- AMSTERDAM C. PAG. 7 DE GROENE No. 12*7

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl