De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1940 23 maart pagina 12

23 maart 1940 – pagina 12

Dit is een ingescande tekst.

Vrouwen en Vrouwenleven Ons onderwijs en de moderne psychologie DE Bond ter Behartiging van de Belangen van het Kind organi seert op 28 en 29 Maart e.k. te 's-Gravenhage een Nationaal Congres over het onderwerp: Ons Onderwijs, gezien in het Licht der moderne Psychologie". Doelstelling van het congres is: a. door inleidingen, besprekingen en eventueele resoluties bij te dragen tot de oplossing van de omvangrijke vraag stukken van ons hedendaagsch onder wijs, onafhankelijk van godsdienstige en politieke richtingen; b. te bevorderen, dat de Nederlandsche jeugd van heden zoo worde onder wezen en opgevoed, dat zij bekwaam en geschikt is de cultuur van ons land te beschermen, verder te dragen en tot ontwikkeling te brengen. Wanneer ik den lezer van dit week blad op het groote belang van dit Nationale Congres opmerkzaam wil maken, dan kan het zijn nut hebben eerst eenige belangrijke feiten te ver melden uit het dertig-jarig bestaan van den Bond ter behartiging van de belangen van het kind", die zich bezig houdt met de studie van de problemen van opvoeding en onderwijs van alle kinderen tot den volwassen leeftijd. Om te beginnen moet dan vermeld worden de Tentoonstelling onder de naam: Opvoeding van het Kind", waaraan verbonden was een tweedaagsch Congres op i Augustus 1908 te 's-Gravenhage. Deze tentoonstelling werd bezocht door 23.000 personen. In 1911 stichtte de Bond, waaraan inmiddels 20 onderwijs- en opvoedingsvereenigingen zich in federatief verband hadden aangesloten, een Bureau met daaraan verbonden bibliotheek, dat 'sindsdien als uitgangspunt dient voor alles, wat tot navraag, onderzoek, voorlichting en hulp kan strekken bij de behartiging van de belangen van het kind. Het is gevestigd in het gemeente lijk schoolgebouw Colenzostraat 4 te 's-Gravenhage. In 1912 werd een internationaal Congres voor Zedelijke opvoeding gel «ET Paaschtaart VOOR DE PAASCHDAGEN een gele taart van aardappelmeel die smakelijk en eenvoudig is en dank zij het aardappelmeel, met een zeer brosse substantie uit de oven te voorschijn komt ziedaar mijn Paaschrecept. Er is n maar", en wel: gebruik geen taartenbodem hiervoor, maar alleen uw springvorm. Deze zal U 't gepeuter en gezeur om de taart uit den vorm te krijgen, besparen! Voor uw niet te grooten springvorm neemt ge een pakje aardappelmeel (ook los verkrijgbaar, plm. 9 cent!). Begin met 2J/2 ons boter of margarine tot room te roeren, er 3 eierdooiers doorheen te mengen en dan 2l/2 ons suiker + i pakje vanillesuiker of i stokje vanille erbij te voegen. Dan 't aardappelmeel er flink doorheen mengen en tot slot de 3 zeer stijf geslagen eiwitten. Nu uw vorm insmeren, met paneermeel bestrooien en met het beslag vullen. De taart moet i uur in de oven bakken, en een laag geweekte abrikozen er boven op is lekker, maar niet noodzakelijk! houden, waarin de Bond ter Beharti ging van de belangen van het Kind een zeer belangrijk aandeel had. Afgevaar digden en vele personen uit alle landen der wereld namen er deel aan. Bekende geleerden en opvoedkundigen ook uit ons land hielden er uitnemende inlei dingen. Verder heeft de Bond ter gelegenheid van het i o-jarig bestaan in 1919 een tweede nationale Tentoonstelling met Congres Opvoeding van de jeugd boven den leerplichtigen leeftijd" gehouden in het gebouw van het eerste Gemeen telijke Gymnasium te 's-Gravenhage. Vanaf dat moment dateert mijn nau were kennismaking met den Bond, omdat ik het voorrecht had aan de voorbereiding van de Tentoonstelling mede te werken. De volgende passage uit de inhouds volle rede die Ir. Albarda, op dit Congres twintig jaar geleden, hield, geldt nog woordelijk voor het straks-bijeenkcmende Congres: Gij hebt U rekenschap er van ge geven, dat wij leven in een tijd van ge weldige veranderingen op schier elk gebied van het mensenleven, in een tijd van hevige gisting van denkbeelden, waarin de stellige verzekerdheid van sommigen veelal omringd is door den twijfel van velen". Deze gedachte, geldt ook nog heden, en evenals voor twintig jaar zal de beteekenis van het aanstaande Congres gelegen zijn in de kennismaking met en gedachtenwisseling over vele en velerlei meeningen en idealen. Deze meeningen en idealen, uitgesproken door mannen van gezag zullen machtig kunnen bijdragen tot het vinden van den weg waarlangs de ontwikkeling in onderwijs en opvoeding heeft te gaan. DE herziening van de gangbare didactiek en onderwijskunde staat in het brandpunt der belangstel ling. Aan zulk een herziening behoort een grondige studie der kinderpsychologie vooraf te gaan, vandaar dat het Bestuur terecht aan het Congres den naam heeft gegeven: Ons Onderwijs gezien in het licht der moderne psycho logie". Een belangrijk verschilpunt met de vroegere Congressen van den Bond is het ontbreken van een tentoonstel ling. Ik acht dit van het Bestuur zeer juist gezien. Van de groote verbete ringen, die in de laatste tientallen jaren het uiterlijk en de inrichting der scholen hebben ondergaan, getuigen de hon derden moderne schoolgebouwen in de stad en op het platte land. Hoezeer deze verbeterde materieele verzorging, zoowel in hygiënisch als in aesthetisch oozicht is toe te juichen, van nog meer belang is de geest en de sfeer die binnen de schoolmuren heerschen. Op dit belang van de eerste orde wil het Congres zijn volle aandacht concentreeren; een tentoonstelling zou inderdaad de aandacht te veel hebben afgeleid. Aan het Bestuur, dat de voorbe reiding van dit belangrijke Congres op zich heeft genomen, komt alle lof toe voor zijn initiatief om in deze tijden, nu de kleine neutrale staten alles in het werk stellen om hun onaf hankelijkheid te bewaren, besprekingen in te leiden over de thans urgente vraag, hoe de Nederlandsche jeugd van heden het best wordt onderwezen en opgevoed om de cultuur van ons land en volk te beschermen, verder te dragen en tot ontwikkeling te bren gen. Moge ik deze uiteenzetting beëindigen met een woord van opwekking om dit belangrijke Congres te doen slagen, juist en vooral nu de omstandigheden van ons land zoo goed als overal elders, zoo moeilijk zijn. Laten wij in deze tijden van velerlei afbraak op cultureel, geestelijk en moreel gebied er met el kaar zorg voor dragen dat de jeugd niets te kort komt waar het betreft haar geestelijke belangen. Deze be langen zijn ook de hoogste belangen van ons volk. Het welslagen van het hier aange kondigde en warm aanbevolen Congres zal dit streven in hooge mate steunen en bevorderen. Dr. W. F. DE GROOT Perzische huwelijksgebruiken UIT Teheran wordt gemeld, dat de Perzische regeering van plan is de huwelijkswetgeving te refor meeren, ten einde aan den tegenwoordigen chaos in de Perzische huwelijks wetgeving een einde te maken. Op het gebied van huwelijkswetten is Perziënamelijk wel het meest merkwaardige land ter wereld. Nergens vindt men zooveel vormen van huwe lijken, als in het klassieke land der minnedichters. Naast het normale huwelijk kent men in Perziëook het termijn-huwelijk, een huwelijksvorm die volkomen wettelijk en toegelaten is. De kortste termijn, voor hetwelk een dergelijk huwelijk kan worden afgesloten, is 24 uur, de langste 99 jaar. In doorsnede worden termijn-huwe lijken afgesloten voor een tijdsduur van 9?10 jaar. Na afloop van het contract zijn de echtgenooten auto matisch wettelijk gescheiden, wanneer zij tenminste niet van te voren over eengekomen zijn, het contract voor een bepaalden tijd te verlengen. Dergelijke termijnhuwelijken wor den meest door zakenlieden gesloten, die gedurende langen tijd in een vreemde plaats moeten vertoeven. Wanneer een eenzaam reiziger zich voor eenigen tijd in een stad ves tigt, krijgt hij weldra bezoek van een huwelijksbemiddelaar, die hem voor stelt voor den duur van zijn verblijf te trouwen. De termijnhuwelijken zijn naar Perzische begrippen in het geheel niet onzedelijk, zelfs dochters van gegoede burgers gaan dergelijke verbinte nissen aan, waarbij er natuurlijk wel op gelet wordt, of de termijn niet te kort genomen wordt. Een termijn van vijf jaar wordt algemeen als zeer fatsoenlijk beschouwd. Aangezien men bij een termijnhuwelijk niet binnen den vastgestelden tijd scheiden kan, geven de meeste Perzen toch den voorkeur aan een normaal huwelijk. Officieel wordt een normaal huwelijk wel voor het leven gesloten, maar men kan zonder veel moeite, en op ieder oogenblik, het contract verbreken. Voor een scheiding behoeft de Per zische echtgenoot geen enkele gron dige reden te hebben. Wanneer zijn vrouw een theekopje laat vallen, wanneer het eten te zout is, of wanneer mevrouw eens een slechte bui heeft, dan is dat voldoende aanleiding om de scheiding te laten uitspreken! SCHEIDINGEN komen door eenen-ander in Perziëzoo veelvuldig voor, dat op een Perzisch paspoort, behalve de gebruikelijke rubrieken voor naam, woonplaats, enz. een speciale ruimte voor de verschillende schei dingen is ingeruimd. Het is begrijpelijk, dat de Perzische vrouwenbeweging alle moeite doet, om aan deze mis standen een einde te maken; het is echter nog niet gelukt om den weer stand van de Perzische mannen, die niet zonder strijd van hun privileges afstand willen doen, te breken. Het gemak, waarmede een echt scheiding te verkrijgen is, heeft tot gevolg dat er dikwijls, in de opwelling van het oogenblik, beslissingen ge nomen worden, waarvan men later spijt heeft. Na enkele uren komt dik wijls reeds het berouw, en dan gaat men naar den notaris terug, om te trachten de uitspraak te vernietigen, en opnieuw met elkaar in het huwelijk te treden. Om deze overijlde echtschei dingen tegen te gaan is het bij de wet verboden, dat een man met zijn ge wezen echtgenoote hertrouwt, tenzij zij in den tusschentijd weer hertrouwd en gescheiden is. Deze bepaling heeft een zeer bijzon der beroep in het leven geroepen, na melijk dat van tusschentijdsch echt genoot. Wil een man met zijn gewezen echtgenoote hertrouwen, dan roept hij de bemiddeling in van een beroepstusschentijdsch-echtgenoot, die offici eel mat de vrouw in het huwelijk treedt, om zich na eenige dagen weer te laten scheiden. Een dergelijk beroep is natuurlijk een zaak van vertrouwen, want geen enkele wet kan den tusschentijdschen echtgenoot dwingen, zijn vrouw weer vrij te geven, of hem ervan te weerhouden op zijn rechten te staan. De wantrouwende Perzen kiezen hiervoor dan ook meestal grijsaards en invaliden, die, tegen vergoeding van een niet onaanzienlijk bedrag, op zich nemen als tijdelijk echtgenoot te fungeeren. Er zijn in Perziëook huwelijken, die officieel als witte" huwelijken gesloten worden. Vele vrouwen, en ook wel mannen, wenschen te trouwen om de materieele of sociale voordeelen, die dezen staat met zich kan brengen, zonder evenwel gedwongen te worden, ook de andere consequenties, aan een huwelijk verbonden, te aanvaarden. In het huwelijkscontract wordt zooiets uitdrukkelijk gestipuleerd. Een der gelijk huwelijk is volkomen rechts geldig, zij komen dan ook herhaalde lijk voor, scheiding is in dergelijke gevallen niet zeldzaam. ONDANKS deze eigenaardige hu welijksgebruiken komen buiten echtelijke kinderen in Perziëvrijwel niet voor. Het treurige beeld van een kind, dat zijn vader niet kent, is in Perziëvrijwel onbekend. Daarentegen heeft de rechter meermalen een be slissing te geven in gevallen, waar verscheidene mannen elkaar het va derschap van een kind betwisten. Kinderen, vooral zonen, zijn de droom van eiken Pers. Hij is veel eerder ge negen in twijfelachtige gevallen het vaderschap van een vreemd kind op zich te nemen, dan de kans t e loopen zijn eigen kind aan een vreemde toe te vertrouwen. Vaderschapsprocessen zijn dan ook in Perziëaan de orde van den dag. Ook de veelwijverij is in Perzi toegestaan, in tegenstelling met de meeste andere landen ter wereld. Een Pers mag echter ook niet meer dan vier vrouwen tegelijk bezitten! In betere kringen is het tegenwoordig gebruikelijk, in het huwelijkscontract een clausule op te nemen, waarbij uitdrukkelijk gestipuleerd wordt, dat voor een tweede huwelijk van den man de toestemming van de echtgenoote noodzakelijk is. Het lijkt mij weinig twijfelachtig of deze en dergelijke gebruiken zullen spoedig tot het verleden behooren. ESSAD BEY PAG. II DE GROENE No. 3277

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl