De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1940 30 maart pagina 14

30 maart 1940 – pagina 14

Dit is een ingescande tekst.

UITHUIZIGHEDEN Stadsinventaris Spelende kinderen KINDEREN hooren niet in de stad. Kinderen hooren op een groene wei of aan de zee. Maar de meeste kinderen wonen in straten en stegen en zij spelen tusschen goten en tram rails. Laten wij niet schelden over ge broken ruiten. Als wij hen de gelegen heid gaven te foebele" waar geen enge begrenzing voor hun schoplust zou bestaan, zouden onze ruiten heel blij ven. Laten wij ook niet zoo onrecht vaardig zijn, te klagen over hun bal dadigheid, die bestaat in het ver knoeien van plantsoenen, zoolang wij hun geen gelegenheid geven in zanden-water-woestijnen hun modderlusten bot te vieren. Zij moeten kunnen ren nen, kunnen bouwen en zich ver stoppen. Nu lawaaien zij in volksstraten, trappen tegen een bal of tegen een knoedel vodden; zij schelden en stoken fikkies", hollen weg voor agenten en booze mannen en jagen elkaar na. Op stralende middagen komen ze in groepjes te voorschijn uit de straten waar zij wonen en gaan op mysterieuze expedities, die iets uitstaande hebben met vischnetjes; ze bewegen zich dan in groepen met een enkelen droomer of een zwakker broertje ergens achter aan bengelend. Als ze terugkomen zijn ze onnoemelijk vuil en rood verhit en hebben ze kattenkwaad gedaan, waardoor ze in een schuldigen boog om eiken gezagsdrager heen gaan. Thuis wacht hen een standje voor een gescheurden blous. De meisjes spelen huishoudentje onder een oud karpet tegen den gevel; zij schenken vuil water uit kroesjes en verzorgen hun poppenkinderen. Een moeder roept een vermaning of een kort bevel. Dan springt er n op naar het winkeltje op den hoek, om voor moe iets te halen. De anderen wachten ongeduldig. Kinderen in de stad is een verwaar loosd hoofdstuk. Kinderen en een stad hoort eigenlijk niet heelemaal bij elkaar. Kinderen hooren bij buiten. Een paar komen er ook. Maar het overgroote deel niet. En de stad mag zich er best een beetje om schamen. Tooneel Vermakelijkheidsbelasting DE Fiscus is aan de rol geweest aan de hoofdrol zelfs, in het Grand-theater, omdat er ? 4000 personeele belasting achterstallig was. Er werd in het eens zoo roemrijke theater in de Amstelstraat Woensdag een bijzondere voorstelling gegeven. Het brandscherm bleef wel dicht, maar het voetlicht brandde en op het proscenium verscheen de deurwaarder en de veilingmeester. Alle Amsterdamsche opkoopers; het heele plukkie, gelijk zij zich zelf rubriceeren, zat in de zaal en kocht het meubilair op. Alleen op de gietijzeren klapstoeltjes, de tafeltjes in den foyer en zoo meer rustte de schuld, zoodat de deurwaarder met zijn fiscale vingertjes van de tooneelinrichting moest afblijven. Daarom was het brandscherm ook zoo zorgvuldig dicht. Maar nu heeft het Grand-theater alles wat noodig is om een voorstelling te geven, maar geen stoelen om de toe schouwers te ontvangen en over een schouwburg met uithuizig meubilair is het zoo moeilijk onder de uithuizigheden acte de présence te geven. Film Ninotchka (Alhambra) HEBT u wel eens een Garbo-film zien beginnen met een opname van Felix Bressart ? Ninotchka" be gint ermee en U weet dan direct hoe groot de eerbied is, die regisseur Lubitsch heeft voor zijn beroemde star". Bijna 15 jaar heeft Greta geheimzinnig gedaan en geprobeerd op een sphinx te lijken en op eenmaal wordt zij van haar voetstuk gehaald en in een film geplaatst, die de spot drijft met al haar hebbelijkheden, met haar stugheid, haar zwijgzaamheid, met haar ernst en haar onvrouwelijke garderobe en zelfs met haar eenige slogan":?I want to be alone". Lubitsch lacht haar uit en maakt haar aan het lachen en het is deze lach, waaronder de film aangekondigd wordt. Behalve met Garbo spot Lubitsch met het Bolsjewisme en hij vindt hiervoor, juist op dit oogenblik, een aandachtig en goedlachsch auditorium, maar hij spaart ook niet de Parijsche Don Juan en de Russische kolonie in Parijs en hij heeft dus op alles eigenlijk wat aan te merken, behalve op de liefde en de menschelijke vrijheid. Deze beide overwinnen dan ook op alle fronten, maar het is niet alleen daarvoor dat u Ninotchka" moet gaan zien. U moet haar zien, omdat dit een van die weinige comedies is met geest en charme en humor, met wat spot en veel liefde, in n woord, omdat het een Lubitsch-film is. Tentoonstellingen Braakensiek's werk (Persmuseum) HET oude Koorenmeeters-Huis", aan de N. Z. Kolk, dat is daar waar De Snelle Visser" en Van Gend en Loos" hun expeditiebedrijven uit oefenen, het oude Korenmetershuisje herbergt het Nederlandsch Persmuseum de nuttige instelling, die ongeveer een kwart millioen journalistieke speciGemenjd Nieuws Magnetische stormen ER woeden in de wereld nog andere dan magnetische stormen. Doch alle hebben met elkaar gemeen, dat zij telegraaf- en telefoonverbindingen ver breken en dat zij de lucht in het Noor den rood kleuren. Komt de zon nu zoo in de war van ons of wij van de zon ? En waar zitten er vlekken op; op de zon of op de aarde? Het is waarschijnlijk maar een manier van zien. De niet-bestaande bewoners van de zon (eindelijk eens wezens, die het van den winter niet koud gehad hebben) zullen spreken van aardevlekken" in periodes van vijfentwintig jaar. Dan komen er vlekken op de aarde, de verbindingen worden verbroken, er komt Noorderlicht of Westerlicht en de menschen hebben twee decennieën noodig om er van te herstellen en dan komt weer de nieuwe uitbarsting. Aan die magnetische stormen is natuurlijk weinig te doen. Het zal wel altijd zoo geweest zijn en vulkanen zijn er door ontstaan en gebergtes. De menschen hebben het vroeger niet zoo gemerkt omdat er nog geen radioen telefonische verbindingen beston den, die verbroken konden worden. Want ze waren nog onbeschaafder; van het Noorderlicht zullen ze ook wel minder begrepen hebben dan wij nu. En aan de andere stormen blijkt ook niet veel te doen te zijn. We weten nog nauwelijks waaruit ze voortkomen. Uit zonnevlekken ? Uit zondevlekken ? Uit nieuw opgestegen zonnen en zonne tjes? De stormen hoorden tot nu toe bij het bestaan der aardebewoners. De magnetische en de andere. En ze zul len, vrees ik, er nog lange jaren toe behooren. Dan worden hemels rood gekleurd, verbindingen verbroken, an dere banden aangeknoopt. Het mag netisch evenwicht is verbroken. Deelen laten elkaar los, andere trekken elkaar aan. Men ziet het hier en daar lichten en de rest is duister. Want op' deze aarde is alles maar in een labiel even wicht. Ergens een nieuwe ge-leider en het magnetisme is verbroken. En als we dan weer gaan zoeken naar de oor zaken van de opkomst van nieuwe ge-leiders zouden wij, wat die stormen betreft, geneigd raken te spreken niet van magnetische maar van magnatische stormen. En altijd zijn het weer de Polen die er van te lijden hebben.... Zonnevlekken komen voor om de elf jaar; aardevlekken om de vijfen twintig jaar. Wij hebben hier dus onge veer twee maal zoo lang rust als de wezens op de zon. Misschien kan deze gedachte ons eenigszins verzoenen met ons bestaan hier. FORTUNATUS mina in de oude kelders gerangschikt heeft. En nu heeft de stichting daar het werk van Braakensiek tentoongesteld. Het heeft een innerlijke verwantschap met dat oud-Amsterdamsche huisje; het is het domineerende werk van een voorbije periode en in het Koren meters-huisje is zoowel te zien, hoe dicht Braakensiek's tijd bij den onzen staat en tegelijk, hoe ver er vandaan. Ga eens tusschen 2 en 4 uur naar dit lieve oude huisje. En verdiep U in de plaat van Braakensiek", die poli tieke situaties uitbeeldt van veertig jaar terug, die al weer lang van dezen tijd zijn. Oorlog, bewapening, wreed heid en onrecht; Braakensiek's plaat in oude Groene's brengt het in beeld, soms gematigd, soms fel. In de vitrines in de omlijstingen beschrijven ze we reldgeschiedenis en Braakensiek's ge schiedenis. Origineelen, als zijn eerste teekening op zestienjarigen leeftijd, grapjes voor vrienden geteekend, illu straties, krabbeltjes. Voor lezers van De Groene een tentoonstelling ter herinnering en ter kennismaking. Mode Haute Couture in Carlton DAT is nog toekomst. Zaterdag en Zondag over een week, in het Amsterdamsche Carlton Hotel. Negen uitgezochte Parijsche mannequins, de pronkstukken der negen grootste en beste Fransche huizen komen naar Amsterdam met de pronkstukken der Parijsche haute couture onder de aus piciën der firma Kirsch. Dat wordt in het Carlton Hotel een feest der Fransche mode; dat is een feest van smaak en légance. Een show van n huis is iets opwindends. Voor mevrouw n voor meneer. Maar een modeshow van negen huizen, gepresenteerd door de negen mooiste mannequins, dat is puur genot. Deze manifestatie is een uiting van den Franschen geest; zij is semiofficieel en de baten van de show worden gelijkelijk afgedragen aan de Nederlandsche O. & O. en aan Fransche instellingen voor verwanten der gemobiliseerden. Tooneel Estafette WIJ hebben, net als in Frankrijk, onze artisten-sportwedstrijden, maar hier wordt er nooit zoo'n ophef van gemaakt. Op 't oogenblik wordt er dagelijks een estafette gehouden tus schen het Leidscheplein en de Plantage, met Stadsschouwburg en Beatrixtheater als keerpunten. Louis Saalborn ligt voor, maar er zijn nog heel wat artisten in de baan. Wie belangstelling hesft voor het tooneel kan met lijn 7 regelmatig het parcours volgen. Meneer Adelbert krijgt een vrouw cadeau PAG. H DE GROENE No. 3278

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl