De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1940 6 april pagina 18

6 april 1940 – pagina 18

Dit is een ingescande tekst.

TOEN ik onlangs mijn familie papieren doorbladerde, ontdekte ik een oude oorkonde die nauwelijks meer leesbaar was omdat de fraaie Gothische letters reeds bijna verpulverd waren van ouderdom. Het bleek mij dat dit het oudste document was dat mijn familie ooit heeft bezeten; het dateerde uit het jaar mi. Het docu ment behelsde een uitvoerige beschrij ving van het eerste kasteel dat ooit door een Van Münchhausen gebouwd is, en maakte gewag van de onver gankelijke pracht en praal die dit lustslot behelsde. Omdat het document een nauwkeurige plaatsaanduiding be vatte, besloot ik een bezoek te brengen aan den oer-burcht van ons geslacht. Het zij terloops opgemerkt dat ik het wenschelijk acht aan deze plaats aanduiding hoegenaamd geen rucht baarheid te geven, want niets zou mij meer kwetsen dan de wetenschap dat een kasteel van een Van Münchhausen in de Baedeker opgenomen zou worden teneinde gemeengoed van het reizend publiek te worden. Mat mijn neef Baron Goudknots vertrok ik in mijn nieuwe Rolls Royce naar het liefelijke dorpje X. Aan de hand van de oude landkaart die aan de oorkonde toegevoegd was, gingen wij op zoek naar het kasteel. Volgens de kaart moest het op een bergtop liggen, en in de naaste omgeving was er slechts n berg te zien die geheel beboscht was. Wij begaven ons te voet derwaarts en toen wij op een hoogte van circa honderd meter gekomen waren, kwa men wij voor een fraai smeedijzeren hek waarin ik mijn familiewapen herkende. Het hek wasjdicht. *. Op een steenworp afstand van het hek stond een oude vervallen boschwachterswoning aan de oprijlaan. Ik schelde daar aan; het geluid van de zware bronzen klok klonk luguber in de plechtige stilte van het eeuwenoude bosch. Piepend en knarsend in haar hengsels ging de deur langzaam open. Een oude grijsaard keek ons onthutst aan. Ik gaf hem mijn kaartje en verzocht hem het hek te openen. Hij kon echter niet lezen en bleef ons onderzoekend aankijken. Daarop ver telde ik hem dat ik een Van M nchhausen was. Hij knikte met zijn hoofd, hij was doof. Toen ontwaarde hij mijn wapen op den gouden knop van mijn wandelstok en kreeg tranen in de oogen. Voor mijn voeten neerknielend stot terde hij in een oud spraakgebruik dat hij reeds achthonderd jaar op mij wachtte, zijn vader en verdere voor geslacht natuurlijk meegerekend, want in het jaar 1140 was Godfried Baron Van Münchhausen op de jacht gegaan en sindsdien niet meer teruggekomen. Met nauwe plichtsbetrachting had de boschwachtersfamilie van generatie op generatie op de terugkomst van den Baron gewacht. En niet tevergeefs, want den ouden grijsaard werd de ontroering te machtig, hij zakte in elkaar en gaf den geest. Met den zwaren roestigen sleutel opende ik het hek. De oprijlaan die voor ons lag, was dichtgegroeid. Met hakmes en bijl moesten wij ons een weg banen. Het bosch werd hoe langer hoe dichter en donkerder. Voortdurend werden wij lastig gevallen door wilde zwijnen die ik met mijn linkerhand KLEINE PERIKELEN HET strafproces tegen een Drentschen burgemeester die zijn vrouw mishandeld had, bewoog ten zeerste de gemoederen van mijn gezin, want een vrouw is gaarne geneigd blindelings aan te nemen dat een mishandelend man een ondier en een wreedaard is. Is dit echter zoo? Natuurlijk", zei Gisse. Ik be grijp wel dat er enkele quasi-juridische beschouwingen van jouw kant zullen komen, doch als deze medicijn goed is voor jou, dan is ze het ook voor mij. Want de mishandelde vrouw heeft recht op. echtscheiding, zoodat de wet de gemeenheid van dezejmishandel ing erkent. Nog beter: die burgemeestersvrouw i's inder daad gescheiden! Waar blijf je nu ?" Voorloopig bij jou!" sprak ik tot Gisse, doch speurde op vergeefsche wijze naar den zachten glim lach die deze verklaring bij haar uit had moeten lokken. Doch ik vervolgde: Wanneer ik je zestien jarige dochter, die je niet hebt, doch die je had kunnen hebben.. .." Dat noem ik een grofheid" zei Gisse. Ik bedoel niet naar den leeftijd, doch terwille van de discussie. Wanneer je zestienjarige dochter des nachts om drie uur thuis komt en ik geef haar een draai om de ooren, mishandel ik dan je dochter ?" Neen, dan oefen je het tucht recht uit op je dochter, ter wille van de discussie. En ik benijd je dochter, omdat ze alleen in de dis cussie bestaat...." Als een agent een wederspannig mensch de gummilat over de schou ders haalt, mishandelt hij dan?" Ach neen", zei Gisse, geïrri teerd. Maar die burgemeester is toch geen agent!" Pardon. De burgemeester van R. in Drenthe, is hoofd van de politie. Hij heeft wellicht zijn vrouw op wederspannigheid betrapt en haar verzet gebroken. Dat hij haar met een cactus wierp beschouw ik als een poëtisch trekje." Ik hoop dat je mijn dichterlijke geest bewondert wanneer je van nacht esn cactus tusschen je beddelakens vindt, zelfs al zit de pot er niet meer aan. Dat is alles geredeneer. Thuis is een burgemees ter óók maar een man met rheumatiek en een slecht humeur. Waar wil je ten slotte naar toe?" Naar een billijker beoordeeling van den man die zijn vrouw mis handelt. Ik keur mishandeling van vrouwen principieel af, doch ik keur eveneens af: stoffige kamers, te hard gekookte eieren, zuurkool die door het gansche huis hoorbaar is, meidenkwesties, geldverspilling, hoeden die boven de begrooting gaan, een ruzieachtig karakter en kille slaapkamers. Vindt een man, die tevens hoofd van de politie is, alle deze dingen te samen in vereeniging tegenover zich, dan keur ik het niet goed, versta me wel, doch dan begrijp ik de cactus. Al zat de pot er aan." In iederen man schuilt een bruut!" zei Gisse. Vanmorgen zag ik dat de cactus die ik Gisse met Kerstmis geschon ken heb, niet meer op den vleugel stond. Ik voel dat ik mij omzichtig moet bewegen, voorloopig. J. VAN HOORN neerschoot terwijl ik met mijn rechter hand aan het hakken was. Hier en daar waren we zelfs genoodzaakt zware eikenboomen om te zagen. Langzaam kwamen wij in hoogere contreien. Terwijl wij worstelden met woekerende braamstruiken, viel mijn neef Baron Goudknots plotseling in een berenhol. Zijn positie was uiteraard hachelijk, daarom sprong ik hem onmiddellijk na en hield de zaag voor den snuit van den vervaarlijk grommenden beer. Omdat deze laatste zag dat hij minder tanden had dan de zaag, maakte hij zich uit de voeten. Na uren moeizaam geklommen te hebben stonden wij voor den burcht, die uit bazalt- en granietblokken op getrokken was. Het trotsche bouwwerk was groen van het mos; hier en daar waren vogelnestjes aan de muren en uit de schoorsteenen vlogen zwermen zwarte raven. Ik opende met de zilveren klink de groote toegangspoort. Met al mijn krachten lukte het mij deze deur een halve meter open te duwen, zoodat mijn neef Baron Goud knots niet mee naar binnen kon. In de marmeren hal lag het stof een meter hoog, zoodat ik mij moeilijk kon voortbewegen. Door een openstaande deur betrad ik de ridderzaal. De blokken op het haardvuur lagen klaar om aan gestoken te worden, maar waren in middels door den houtworm verteerd. Het prachtige eikenhouten meubilair was doorzichtig als vliegengaas van wege de vele gaatjes die de wormen er in geknaagd hadden. Toen ik een der fraaie wandtapijten met den vinger aanroerde, viel het tot stof uiteen. Voor een van de beslagen vensters ont waarde ik tusschen de massieve spinnewebben een papegaaienkooi, die groen was geworden. Er zat een papegaai in, en tot mijn verbazing wendde het dier zijn kop en zei, hél zachtjes: Koppie krauw". Daarmee blies het dier zijn laatste adem uit, waardoor de totaal verroeste kooi ineenzakte. Ik kon de huiveringwekkende stilte niet langer verdragen. Ik hoorde slechts de spinnen hun webben spinnen en de wormen hun gaten knagen. Voorzichtig over allerlei zilveren en gouden schalen en bekers heenstappend, begaf ik mij weer naar de hal. Om mij heen zag ik een eigenaardig licht schijnsel: het fluoresceeren van ver molmd hout. De schemering was inge treden, en toen ik weer buiten was scheen het heele kasteel geïllumineerd. De aanblik was onvergetelijk. Voor mijn neef had ik een zilveren snuifdoos meegenomen, waarmee hij zeer ver heugd was. Na hem geopend te hebben nam hij een proefje van de snuif. Toen bartte hij in zulk een bulderend niezen los, dat het heele kasteel als bij tooverslag tot stof ineenzeeg. Proost", zei ik. Holland op z'n malst f Wie helpt mee, de concrete cultuur- _ : eischen op technisch gebied vast te j stellen, in onderworpenheid aan de | normatieve historische beginselen en j aan heel Gods wereldorde ? l (Adv. in ,,De Christelijke Ambtenaar") | Ons Leidend Beginsel hebben wij f niet van andere partijen of van het : buitenland gekregen. Het is zuiver en \ oorspronkelijk Nederlandsch ! [ (Volk en Vaderland) Wederom is er voor V.V.A.'s eerste elftal een competitie-thuiswedstrijd vastgesteld; na T.O.G. zal Zondag a.s. Aalsmeer aan de Jan van Galen straat op bezoek komen. Hopelijk zal dit bezoek vlotter van stapel loopen dan de Paaschvisite van T.O.G., want deze Oost-Amsterdamsche club wei gerde op Tweeden Paaschdag, toen de aangewezen K.N.V.B. scheids rechter absent bleek, uit te komen onder leiding van een toevallig aan wezigen A.V.B, scheidsrechter, die geen relaties met een van beide spelende clubs had. En dat, nadat in het begin van het seizoen in een soort gelijk geval bij T.O.G.?V.V.A. de roodzwarten wel hadden gespeeld onder leiding van een A.V.B.-scheids rechter, die later de vader van een der spelers van T.O.G.'s eerste elftal bleek te zijn ! (Wegeners Amsterdamsche Buurlbladen) Met de sociaal-economische crisis van het kapitalisme stort ook de geestelijke bovenbouw daarvan, het liberalisme, ineen. In dien chaos, broedend vol van ongehoorde vraagstukken, is volgens dr. Resink de Wijsgeerige Kring van Laren geplaatst om daarin orde te brengen. (Verslag van een lezing in de ,,Gecombineerde Gooische Bladen") Voor de beate Inzending voor deze rubriek stelt ,,I>e Giroene" elke week een bedrag van f2.50 beschikbaar. Ook n l e t-a b o nn e's mogen mededingen. De knipsels moeten afkomstig zij u alt een In Nederland verschij nend dag-, week-, maandblad of ander periodiek. Blen gelieve ze toe te zenden In het verband waarin ze staan. Op de enveloppe, te stnren aan de redactie ,,De Groene" Keizersgracht 355 te Amster dam, vermelde men: Holland op z'n malst." De prijs voor de beste Inzending Is deze week toegekend aan den heer t. Timp te Delft. VOOR HONDENLIEFHEBBERS ^^^ Trimmen - Verzorgen - Wasschen ~Tt IT TYifH? »?») van a"e hondenrassen I-Hit LC^A/ajJR Speciaal Engelsche methode. r 2FJ0" NETTA DUUVENDAK, Emmutr. 11 (Z.). Tel. 23425 » .^H^ AMNTEIIOAM Op hondengebied, heeft The Dogs' Toilet Shop haar weerga niet! THE KOK'S KENNELS SCHOTSCHE TERRIËRS :-: DALMATIËRS FOKT REEDS SINDS 20 JAAR SCHOTSCHE TERRIËRS MOMEWTEJSIi SCHOTSCHE P U l'S I> I S l'O X I M l: J/ Mevrouw C. P. BUNCKEL-DEKKIN8 Eig. Kennel of Joy heeft momenteel eenlje snoezige ruwharige foxterrier-pups van 10 weken reutj« ?25.?, teefje ? 20.?en een allerliefst gladharig teefje 9 maanden hondenziekte-vrij voor ? 35.?. Allen kamp. afstamming. SOENDAPLEIN 23 HAARLEM TELEFOON 17810 Kennel The Pickwick Club' de IHontïanylaan 47, Hillegersberg, Telef. 43422, Rotterdam. _^^^^^^mllltm^^^?>w?^..^^^ Eig.esse B. van der Hoeven?de Meyïer, heeft momenteel af te geven 2 prima jonge ruwharige foxterriers reu en teef ; kern gezond en lieve karakters; de pups zijn gefokt van de beste engelsche stam PAG. IS DE GROENE No. 3279

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl