U lïH U m G H E D E N Stadsinventaris De deur van Amsterdam. ELKEN ochtend komen er stroomen menschen binnen, menschen met actetasschen of met kinderen, men schen die vragend rond zien en iedere lantarenpaal als een bezienswaardig heid beschouwen, en menschen die blasézijn en verachtelijk links noch rechts kijken. Ooms met wandel stokken en bolhoedjes, tantes met boodschappentasschen en eau-de-Colognezakdoekjes. Zij komen de stad in en loopenoverhetDamrak,denbreedenweg der illusies. De meest verheugden gaan zich op een terrasje van een der boulevard-lunchroompjes verkwikken, want ze hebben heel wat voor de boeg. Daar zitten ze dan en genieten van het grootsteedsche, dan staan ze weer op en gaan meedoen aan het groot steedsche. De tram is wel fijn, als je maar wist waar hij naar toe ging. En dan die vriendelijke fotografen die zich zoo uitsloven. En wat is er heer lijker dan te genieten van de gratis droompaleizen, de etalages ! Ononder broken gaat de stroom voort.-De haas tige mannen met de actetasschen (daar zit dikwijls niets anders in dan vier kadetjes in een oud avondblad) gaan met een korte, want haast is een der kenmerken der gewichtigheid en veelal conditio sine qua non voor den zaken man. In den namiddag en 's avonds stroomen de menschen weer terug over het Damrak. De verheugden zijn blas geworden, ze hebben het grootestadsleven meegeleefd en dat is vermoeiend. Ze zeulen langs de Beurs. Coen kijkt ze na en zegt Dispereert niet", maar ze zijn niet koen meer en nog niet beurs. De menschen die blaséwaren, en ver achtelijk links noch rechts keken, zien het station voor zich. Ook zij zijn moe, maar een beetje verheugd. Cabaret ,,Kom 's kijken! /!" (Leidscheplein theater) ALS iemand je uitnoodigt Kom 's kijken ! ! !" dan kom je natuur lijk kijken en in Kom "skijken!!!" is inderdaad wat te kijken, en wat te lachen en wat te huilen (voor dames met zakdoeken of met krokodillen tranen). Louis de Bree en Cor Hermus staan aan het begin in wanhoop voor het gesloten gordijn en weten niet wat ze het publiek voor zullen zetten. Maar met het programma blijkt het mee te vallen, en mér dan dat, het is door en door goed verzorgd. Myra Ward en Guus Oster spelen een sketch getiteld Een ideaal huwelijk". NiettegenstaanFientje de la Mar de het thema niet geheel nieuw is, en zelfs bijna afgezaagd (Waarom toch?) genieten alle gehuwden en ongehuwden in de zaal, en dat zijn er veel. Als Fientje de la Mar opkomt, gaat er een electrische stroom door de menschen, zij maakt een ieder ademloos, dat behoeft geen nader betoog. Prachtig zijn haar telefoongesprekken waarin ze aan Jan en alleman op tragischen, triomphantelijken, verpletterden en verheugden toon vertelt dat haar man van de pier is gesprongen. Het jubileum van den provincialen koordirigent is aandoenlijk en leer zaam voor menschen die binnenkort wenschen te jubileeren. Toch wenschen wij Kom's kijken ! ! !" op z'n minst n jubileumvoorstelling toe. Ga 's kijken ! Operette De Dolle Lola (Centraal Theater) DE Operette-spelers spelen de klucht als een kluchtig spel dat Emmy Arbous als dolle Lola tot middelpunt heeft. Rob Milton en Dries Krijn willen een slippertje maken, en daar hoort een booze schoonmoeder bij die ambtshalve buitengewoon achter dochtig is. Dergelijke complicaties hebben we wel eens eerder meege maakt, en we willen ze altijd weer mee maken. Vooral als het, zooals hier, in vlot tempo gaat en continu begeleid wordt door twee flinke vleugelspelers. Het stuk is vol van humor, die niet altijd even subtiel is, maar ruim schoots het vereischte effect op de lachspieren heeft en de avond eerder om doet zijn dan men vermoedt, wat natuurlijk een voordeel en een nadeel is. Als U er eens een avondje uit wilt slipperen, doe dan als de twee ondeu gende mannen op het tooneel en ga naar de dolle Lola in het Centraal theater. Ge hebt dan het voordeel dat ge geen last van een schoonmoeder hebt, en leedvermaak is leuk. Film Stjenka Rasin (Citv) STJENKA Rasin" is niet alleen de naam van een Russisch lied, maar ook van een aanvoerder der Kozakken, die in 1667 den strijd aan bond tegen de Bojaren en als Van Speyck de lucht inging toen hij het tegen de overmacht niet meer kon houden. Wij zien Hans Adalbert von Heinrich Ceorge Schlettow als de Ataman der Kozakken strijden tegen de verraderlijke vorsten Prosorowsky en Dolgoruki en in zijn vrijen tijd nog de dochter van Dolgo ruki beminnen, die echter uitgehuwe lijkt is aan Prosorowsky, wat de situatie niet eenvoudiger maakt. De strijd ver loopt met wisselende kansen en als Moskou wat vlugger hulp had gestuurd, hadden wij den Ataman ongetwijfeld als winnaar naast prinses Dolgoruki zien schrijden naar het altaar. In vele opzichten is deze film histo risch. Niet alleen geeft zij een stukje Russische geschiedenis en bevat zij namen van menschen die in de Duitsche filmhistorie goeden klank hadden, maar ook doet zij als film lichtelijk overjarig aan en wekt zij herinneringen aan voorbije tijdperken, toen de film productie zich nog vele naïveteiten kon permitteeren. Gelukkig staat achter de vage beelden Jaroff's Don Kozakkenkoor en zingt vele bedenkingen weg. Burgtheater (De Uitkijk) DEZE film wil een hulde zijn aan het tooneel en aan de aldaar nog levende idealen en na alles, wat de film aan het tooneel te danken heeft, is die hulde niet onverdiend. Willi Forst brengt haar beschaafd en charmant in de geschiedenis van den weltf remde"" tooneelspeler Friedrich MitteWerner Krauss en Hans Moser rer, die op laten leeftijd verliefd wordt op een jong meisje, ter wille van haar het tooneel wil verlaten om dan te ontdekken, dat zij slechts zijn gezel schap zocht ten einde protectie te vinden voor haar vriend, een beginnend acteur. Werner Krauss speelt dezen Mitterer, dezen Hofschauspieler, die met zijn geest in het theater blijft leven, zich steeds in tooneelsituaties waant, die tooneel blijft spelen temidden van reëele menschen en ontdekt, dat deze menschen niet meespelen. Om niet al te zwaar op de hand te lijken heeft Forst gezorgd voor attrac tieve bijfiguren, voor een gijnige souffleur-factotum van Hans Moser en voor lichte muziek van Peter Kreuder, waarvan ,,Sag' beim Abschied leise Servus" haar roem al overleefd heeft. Maar door de creatie van Krauss en door de evocatie van de tooneelsfeer in en om het Burgtheater heeft de film haar blijvende waarde en haar blijvende aantrekkingskracht. Arresteer Btdldog Drummond ( Roxy) ARRESTEER Bulldog Drum mond", zegt Scotland Yard, maar dat is de kif, die tusschen iederen Engelschen detective en Scotland Yard schijnt te bestaan en die uitgestreden wordt ten voordeele van de misdaad. Want Drummond is een van die vrij gevochten speurders, die op eigen houtje en spelenderwijs mysteries op lossen en daarbij alleen tegengewerkt worden door de eigen politie, die liever zelf met de eer gaat strijken. In dit soort films wordt dus altijd gevochten op twee fronten en je moet wel een ,,heman" zijn als Drummond om beide kampen te winnen. Ditmaal vocht hij, behalve tegen de John Howard als Bulldog Drummond politie, die hem wil arresteeren, tegen een geheimen straal, welke op groote afstand ontploffingen kan veroorzaken. En in dezen even ongelijken als gevarieerden strijd, waarbij een on handige vriend en een lieftallige ver loofde als onontbeerlijke ingrediënten fungeeren, overwint Drummond na tuurlijk, maar niet eerder dan na ons alle mogelijke sensatie en emoties deelachtig te hebben gemaakt. Vermaak Variété(Carré) HET programma wordt geopend door John Brookhouse en zijn zwiepende dirigeerstaf en zijn showorkest dat vrijwel onzichtbaar in de orkestbak zit. Na de flinke fanfares en de vleiende violen stelt de heer Corelli zich voor als antipodist. Deze man weet van geen onder of boven, als tegenvoeter laat hij zijn voeten met een ameublement jongleeren, met een theemeubel en met een ledikant waarin iemand zijn nachtrust geniet. Daarna komen er jongleurs die even handig zijn als de eerstgenoemden voetig. Een snelteekenaar portretteert enkele men schen uit de zaal, waaronder een zaal wachter wiens roode kraag hij met een subtiel kleurgevoel uitbeeldt. Luciano, de mondaccordeon-virtuoos blaast heele zigeunerorkesten door de microphoon, heelemaal alleen. Als sur prise gooit hij een handvol harmonikaatjes de zaal in om het muzikale gedeelte van het publiek mee te laten spelen. Het is een geluk dat hij geen pianist is, want vleugels hebben geen vleugels. De Amerikaansche excentriciteiten van het Randall-trio vinden hun hoogtepunt in een danseres die gelijk tijdig danst en scheel ziet. Soms heeft ze x-beenen, soms o-beenen, kortom: van a tot z beenen die gevoel voor humor hebben. Verder is er de heer Heller die ondersteboven fietst en dus familie van den antipodist moet zijn. Het is griezelig om te zien (oogen dicht houden tot de roffel voorbij is). En de kunstschilder Holbein, ik meen als eens eerder van hem gehoord te hebben, schept schilderijen waar rook, vuur, pils en muziek uit komt. Hoe bestaat het. Dit is een greep uit het volle pro gramma dat vol variëteit is. Musea Veiligheidsinuseum HET Veiligheidsmuseum is boorde vol met veiligheid. Met aanwij zingen voor maatregelen om die te bevorderen, en met modellen van afge schermde cirkelzagen en drijfriemen, ladders die niet wegglijden kunnen, kleeding die tegen zure dampen be stand is. Het gaat hier in het bijzonder om de veiligheid in fabrieken; als ge binnentreedt krijgt ge dan ook de indruk dat ge u vergist hebt en in een fabriek terecht bent gekomen met stil staande machines en wassen arbeiders in asbest-pakken en met stofbrillen op. Aan de wanden, tusschen riemschijven en transmissie-assen hangen afbeel dingen en grafische voorstellingen die u bijbrengen hoe gevaarlijk het leven van den fabrieksarbeider is. Er staan zes electrisch verlichte stereoscopen. Door aan den knop te draaien ziet ge hoe het leven in de kolenmijnen vroeger was en hoe lichtzinnig sommige machines ieder gevaar tart(t)en. Boven zijn nog verschillende afdeelingen, waar ge o.a. een overzicht kunt krijgen van het redden van drenke lingen in den loop der eeuwen. Wist u dat men schijndooden vroeger bij trachtte te brengen door tabaksrook in de ingewanden te blazen? In dit museum wordt niet alleen op gevaren in bedrijven gewezen, maar ook op die in de huishouding. Als ge in bad zit, moogt ge nooit een metalen deel van een electrisch apparaat aanraken want dat is levensgevaarlijk. Boven de uitgang van dit leerzame museum hangt een spreuk Voorkomen is beter dan genezen". Als deze spreuk niet noodig zou zijn, zou het museum dat ook niet zijn. PAG. 14 DE GROENE No. 3194