De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1940 24 augustus pagina 13

24 augustus 1940 – pagina 13

Dit is een ingescande tekst.

lapje, lubbekens, craeghkens, beffen, hoedekens en candegens, voor- en onderlueren, waarmee 't kynd manierlyck en deftigh werd gehouden", voor namelijk om vrienden, magen en bu ren de deurzichters, die alles met een linkschen oog konden begluren" zooals men zich eertijds placht uit te drukken te imponeeren. En aange zien de kleedij van de iets oudere kin deren zich slechts door het formaat van het costuum der volwassenen on derscheidde, maakten jongens en meis jes reeds in hun prille jeugd alle com plicaties door, die op dit gebied waren te beleven. De driejarige miniatuur dametjes van omstreeks 1875 droegen precies dezelfde tournures en drape rieën als mama, de kleine meisjes van de 16de eeuw torsten zwaarwichtige, zwarte tabbaarden en wijd uitstaande rokken, geschraagd door een -karkas van wilgenteen en met paardenhaar gestopte wrongen; in een I7de eeuwsche kinderkamer waren de wuivende pluimen, niet van de lucht; er ruischte zware zijde en er knisterde damast. Kort tevoren hadden kleine jongens evenals hun vader de omvangrijke pofbroeken gedragen, die, vanwege de stofverspilling, in sommige streken ver boden werden. Keurvorst Joachim II van Brandenburg wierp de aldus uitgedosten in het gevang, en Andreas Musculus, stadspredikant te Frankfurt a. d. Oder, liet de dragers van de z.g. Pluderhose brandmerken met de woor den: zerluderter zucht- und ehrverwegener pluderichter Hosenteufel". ' De martelingen, welke de Rococodames ten bate van haar soms meer dan een meter hoog en met een klein panopticum gestoffeerd kapsel doorstonden, zijn bekend. Voor feestelijke gelegen heden lieten zij zich daags tevoren, door een der vindingrijke Figaro's met behulp van een ladder, een passer, een sextant en tal van andere werktui gen kappen, een behandeling, die vele uren duurde; den nacht brachten zij, rechtop gezeten door, teneinde haar hoofdtooi te sparen. Minder onschuldig dan een niet gering aantal slapelooze nachten waren de gevolgen van som mige soorten schoeisel, die de ernstig ste misvormingen teweegbrachten, en van de keurzen en corsetten, die men in verschillende costuumperiodes nood zakelijk achtte, als basis van een in onze oogen nogal buitensporige silhouette. Natuurlijk werd hiertegen zij het ook zonder veel succes bij tijd en wijle heftig geageerd. Een Ameri kaan, O. S. Fowler genaamd, ging zelfs een kleine honderd jaar geleden, zoo ver, te beweren, dat de stijf geregen kleeding op den duur een soort hersenverweeking veroorzaakte, willoosheid en verdooving, waardoor de draagster licht aan verleiding ten prooi viel. Ook het costuum, waarin men sport en spel placht te bedrijven, was in het algemeen verre van toepasselijk. Van geheel anderen aard waren de folte ringen, welke vorsten en edelen zich van tijd tot tijd veroorloofden. Zij be zweken bijna onder hun pracht en praal. Van Gabrielle d'Estrées bijvoorbeeld, de schoone vriendin van Frankrijk's koning Hendrik IV, wordt verhaald, dat haar atlaszijden staatsiegewaden zoo zeer overladen waren met edelsteenen, dat de overigens zoo gracieuze gravin zich zonder hulp van anderen nauwe lijks staande kon houden. En Lodewijk XIV ging op hoogtijdagen letterlijk ge bukt onder den last zijner juweelen, tot een gezamenlijke waarde van 15 millioen franken. Ook geschiedde het niet zelden, dat een betrekkelijk berooid edelman zich geroepen voelde, een heel dorp te verkoopen, ten einde zich een fluweelen tabbaard te kunnen aan schaffen. En gezien al deze en vele dergelijke excessen, zijn onze hedendaagsche mode-torturen van watergolfkappen, boordenknoopjes en moeizaam in het evenwicht te houden hoeden, slechts uiterst bescheiden beproevinkjes. COLOMBINA Het geheim van de omelette PNE omelette is een eiergerecht, L/ vrijwel in alle landen bekend ! Maar er bestaat een hemelsbreed verschil tusschen de omelette, die men u in Londen of die men u in Madrid opdient! De ras-echte Fransche ome lette, waarover Brillat-Savarin in zijn tijd al in verrukking geraakte, heeft weinig gemeen met de omelette uit Balkansteden. En toch: de ingrediënten zijn overal grootendeels hetzelfde. Steeds luidt het omelette-recept, om te beginnen, dat men n ei en plm. 15 gram boter per persoon er voor gebruiken moet. De geklopte, gezouten en gepeperde eieren worden in de heete boter gebraden, waarna men de aan n kant gebakken koek zachtjes op een warme schaal laat glijden en dubbel vouwt. Nu komt nog de garneering. Peterselie, zeggen sommigen; geraspte kaas zeggen anderen; ge hakte kruiden, oordeelen derden; jam, meenen vierden. Maar er zijn omeletten n omeletten ! Velen hebben wij reeds gegeten, weinigen bleven in ons geheugen. Tot de enkele, die dat gelukte behoorde een, toevallig Engelsche Omelette masquée." Men heeft wel eens opge merkt dat de gemiddelde Engelsche huisvrouw niet zoo bijster smakelijk kookt. Haar groenten zijn zouteloos, haar aardappelen papperig, haar pie is loodzwaar, haar puddingen zijn eentonig. Maar wordt hier niet gegene raliseerd? De Engelsche Omelette masqué" was een standbeeld waard. En toch had de bakster niet anders gedaan dan op de gewone wijze haar eierspijs bereid en de omelette op de schaal een eenigszins langwerpigovalen vorm gegeven. Toen had ze voorzichtig een lang smal mes in het midden van de omelette geplaatst, in de lengte. Rechts van dat mes kwam een roomkaassausje, links een tomatensausje. Het mes werd weggenomen en het resultaat was betooverend en ver rukkelijk. De tweede omelette, die nooit ver geten werd, was eveneens Engelsch van origine. Ze was ook op de bekende wijze gebakken, maar daarna dik besmeerd met een champignonsaus en vervolgens dichtgevouwen. Die cham pignonsaus was gemaakt van een kwart pond fijngehakte champignons, gesmoord in 15 gram boter en ver mengd met twee eetlepels pittige ge raspte kaas. Hiervan smulden zes menschen ! In Parijs ontstond de derde omelette, die behoort tot de nooit-verbleekende herinneringen. De kok die nooit anders bakte dan deze omelettes ge durende al zijn levensjaren, zei met bescheidenheid dat zijn succes te danken was aan een koperen pannetje met een dikke binnenbekleeding. Hij maakte er eenige honderden per dag, die allemaal even lekker waren en zullen zijn, zoolang hij zijn koperen pan hanteert. Bestelt men in Spanje een omelette, dan diene men te beseffen dat ze daar niet in boter, maar in olie wordt ge bakken en dat de pan vooraf met knoflook wordt ingewreven. Knoflook is een voortreffelijk kruid, mits met de uiterste discretie toegepast en men zegt dat de meeste Spaansche omelettebereiders deze discretie wel betrachten. Door het eiermengsel heen worden wat gehakte groene pepers, dito olijven en kruiden gemengd, een en ander veroorzaakt, dat de Spaansche ome lette meer op een kruidig pannekoekje lijkt en ook wat zwaarder is. In Roemeniëis de omelette als regel vermengd met kaas, die door de ge klopte eieren is heengedaan, maar ook met geraspte kaas overstrooid. Wijlen koning Ferdinand hield er een speciaal omelette-recept op na, dat hij aan sommige goede vrienden welwillend verstrekte en dat door hen nog steeds in hooge eere wordt gehouden. Volgens dit recept werden eerst drie of vier eierpannekoeken gebakken; men maakte nu voor elk een vulling, die bestond uit fijngehakt kippenvleesch, fijngehakte geblancheerde en gekookte kalfshersens en dito kalfstong, ver mengd met wat ham. Deze drie vul lingen werden alle met wat room aangemengd. De pannekoeken werden hiermee gevuld, opgerold en in stukjes van plm. 5 c.M. gesneden, waarna men ze op een verwarmde schaal plaatste. Hieromheen kwam een krans van gekookte paddestoeltjes en het geheel werd met een smakelijke, dikke bruine Sauce Espagnole overgoten. Daar overheen gingen weer vier eetlepels dikken room, geraspte kaas, en ver volgens verhuisde de schotel voor enkele minuten in den oven om zeer heet te worden voorgediend. De Russische omelette of eierkoekjes, die steeds daar te lande de kaviaar be geleiden, heeten blinis" en worden gegeten met zuren room. 'p weg naar 7~\E vraag naar wat het najaar ?*-* brengen zal op modegebied werd vervangen door een andere vraag: hoe kom ik uit met mijn textielkaart?" Dit te betreuren ('s ten eerste nutteloos, maar ten tweede ook onverstandig. Een seizoentje zonder wereldschokkend modenieuws zal niemand schaden; en het oefenen van vingers en vernuft ten bate van het gezin och, eigenlijk heeft dat ook zijn goede kanten. De moeilijkheid wordt vooral déze: hoe handhaaf ik mijn légance ondanks de verschillende voetangels en klemmen? en hoe blijven de kinderen er aardig en wélverzorgd uitzien in vermaakte Meeren ? Het vaststellen van de onontbeerlijke aankoopen, die dus punten kosten, vereischt een ietwat vérzienden blik tot l Februari op zijn minst. Maar d jaarlijksche nieuwe jurk zelfs zal misschien niet onontbeerlijk blijken. Wat een genoegen, overigens, om na rijp beraad tot de conclusie te komen, dat er wel een jurk gekocht kan worden ! En wat zullen de breisters verwoed aan den slag gaan want de zelfgebreide jurk of tailleur wordt steeds populairder. De japon van de foto is een voorbeeld van de beroemde Weensche jersymodellen : zwart op den rug, van voren zilvergrijs. Dit combineeren van twee tinten over de heele lengte van een japon is een nieuwtje, dat met groeiend succes wordt toegepast, en mogelijkheden biedt voor de slanke lijn. PAG. 13 DE GROENE No. 3296

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl